Vijverfolie repareren: zo werkt het
Als uw eigen vijver plotseling veel water verliest, moet u de vijverfolie repareren. Hier leest u met welke foutenbronnen u rekening moet houden voordat u de hele vijver opgraaft voor een nieuwe folie.
Als uw vijver water verliest, is een gat in de vijverfolie niet per se de oorzaak. In feite zijn er verschillende zwakke plekken op de vijver die waarschijnlijker zijn. Vooral in de zomer is een dagelijks waterverlies van rond de 10 cm normaal door verdamping en transpiratie van de planten. Fonteinen of beekjes kunnen ook verantwoordelijk zijn voor waterverlies, vooral op winderige dagen. Hier voert de wind het water druppel voor druppel naar de rand of uit de vijver. Als dit de hele dag doorgaat, kunnen op deze manier meerdere liters "verloren" gaan.
De belangrijkste redenen voor waterverlies zijn ook decoratieve materialen zoals oevermatten, plantenzakken en steenfolie; over het algemeen alles dat capillaire werking zou kunnen hebben. In dergelijke gevallen trekken de materialen het water als een lont uit de vijver; als de materialen niet binnen de membraanafdichting eindigen, kan het aangezogen water niet terug in de vijver komen. Aansluitpunten, bijvoorbeeld tussen de pomp en filter of stroom, vormen een extra risico. Als deze verbindingen niet meer strak zitten of als ze niet vanaf het begin professioneel in elkaar zijn gezet, kan hier ongemerkt wat water de grond in sijpelen.
Gat in de folie
Als alle andere mogelijkheden zijn gecontroleerd en niets is aangetoond waar het waterverlies vandaan zou kunnen komen, moet worden uitgegaan van een gat in de vijverfolie. Het is meestal relatief complex en tijdrovend om de defecte plek te vinden. Niet alle vijvers zijn immers zo leeg als een klassieke koivijver. Door planten, stenen en substraat is het opruimen van de vijver soms meer werk dan het vooraf aanleggen van de vijver.
Daarom moet u voorzichtig te werk gaan en eerst het gat lokaliseren. Vul hiervoor de vijver tot de rand en markeer dagelijks het waterpeil met een krijtstreep. Wanneer het niveau stopt met dalen, wordt de waterdiepte bereikt waar het gat zich bevindt. Nu hoef je alleen nog maar het gat te zoeken in het gebied tussen het waterpeil en de markering van de vorige dag. Vooral oude vodden en je eigen handen zijn handig: je kunt de verdachte plek vaak voelen, omdat puntige stenen, scherven of plantenwortels meestal verantwoordelijk zijn voor dergelijke gaten. Onthoud dat als het water te diep wordt en het gat te diep is, je je vissen moet verplaatsen.
Algemene informatie over reparaties
Als je het gat hebt gevonden, moet je de vijverfolie repareren. Dit heeft echter alleen zin als de vijverfolie niet te oud is. Dit is wanneer het zwaar is verhard en flexibiliteit heeft verloren. Repareren met een pleister is alleen zinvol als de folie nog flexibel genoeg is. Als dat niet meer het geval is, moet u nadenken over een volledige vervanging, want in dergelijke gevallen is het volgende foliegat voorgeprogrammeerd.
Als de folie flexibel genoeg blijkt te zijn, kun je de benodigde reparatiematerialen verzamelen. In dergelijke gevallen is het voordelig om bij de aanleg van de vijver wat folie over te houden. Zo heb je een patch die perfect op de folie past. Overigens moet je er bij het leggen van de folie op letten dat je zo kreukvrij mogelijk werkt, want eventuele kreukels zijn het eerste dat folies broos maken. Nadat u het gat hebt gevonden, moet het water ver genoeg worden afgevoerd om droog te kunnen werken. Voorwaarde voor het repareren van de vijverfolie is overigens dat het aangetaste gebied volledig is ontdaan van aanslag, algen en vuil; anders werkt de lijm niet zoals het hoort. Bovendien mag het water pas na 48 uur uitharden weer in de vijver worden gelaten.
Vijverfolie repareren: heel eenvoudig
PVC-vijverfolies zijn relatief eenvoudig te plakken. Het enige wat je nodig hebt is PVC-vijverfolielijm en een stukje pleister. Zoals eerder vermeld moet dit stuk qua kwaliteit en dikte passen bij de vijverfolie en als de kleur gelijk is, is de reparatie achteraf vrijwel onzichtbaar. Overigens is de speciale lijm een blijvend elastische powerlijm met een hoge aanvangshechting (dit proces wordt daarom ook wel "koud lassen" genoemd). Nu wordt alleen de lijm volgens de instructies aangebracht en wordt de patch (ongeveer 15 tot 20 cm overlappend) erop gedrukt.
De reparatie van rubberplaten (EPDM) is daarentegen iets gecompliceerder: hier zijn meerdere lijmen nodig. Het is ook bijzonder belangrijk dat de film wordt behandeld met een speciale basisreiniger. Op de droge rubberfilm wordt vervolgens een hechtingsverbeteraar aangebracht en later volgt op deze lijmbasis dubbelzijdige, blijvend elastische tape, die bijzonder geschikt is voor het verlijmen van EPDM. Op deze las wordt nu de folielap geplaatst, die sterk moet worden afgeperst. Dit werkt het beste met een behangroller.
Ten slotte is er de reparatie met vloeibare vijverfolie op polyurethaanbasis, die op bijna alle ondergronden hecht. Om deze reden is het ideaal voor het patchen van vijverfolie, maar niet voor PE-folie. De vloeibare film wordt in twee tot drie lagen over de gaten aangebracht met een overhang van ongeveer 20 cm. Als het gat in de folie gaapt, de plek met ducttape vastzetten en er gewoon overheen schilderen. De film moet goed drogen tussen de afzonderlijke lagen, zodat de afzonderlijke lagen stabiel worden. Dit verstevigt de plek en voorkomt nieuwe gaatjes.
