Corneadystrofie bij honden

Corneadystrofie is een ziekte van de ogen die honden kan treffen. Honden van elke leeftijd kunnen het ontwikkelen, maar sommige rassen lopen een groter risico dan andere. Corneadystrofie kan een pijnlijke aandoening zijn, en het kan ook leiden tot ernstigere oogproblemen, waaronder blindheid. Het is nuttig voor hondenbezitters om op de hoogte te zijn van de tekenen van corneadystrofie en wat eraan moet worden gedaan, vooral als u een risicovol ras heeft.

Wat is corneadystrofie?

Corneadystrofie beïnvloedt de laag van het oog die het hoornvlies wordt genoemd. Het hoornvlies is de voorste, heldere laag van het oog en zijn belangrijkste taak is om licht in het oog te buigen of te breken. Met de ontwikkeling van corneadystrofie wordt deze heldere laag wit en is niet langer helder. Deze ondoorzichtigheid is te wijten aan cholesterol- of calciumafzettingen die zich ophopen in het hoornvlies. Sommige mensen verwarren corneadystrofie met cataract, maar deze ziekten tasten verschillende delen van het oog aan. Cataract beïnvloedt de lens in het oog, terwijl corneadystrofie het hoornvlies aantast.

Er zijn drie verschillende soorten corneadystrofie en ze worden geclassificeerd door de laag van het hoornvlies waarin de ziekte voorkomt.

• Epitheliale corneadystrofie - Het epitheel is de buitenste of meest oppervlakkige laag van het hoornvlies en wordt aangetast bij epitheliale corneadystrofie.
• Stromale corneadystrofie - Het stroma is de middelste laag van het hoornvlies en wordt aangetast bij stromale corneadystrofie. Het is ook bekend als maculaire corneadystrofie.
• Endotheliale corneadystrofie - Het endotheel is de binnenste laag van het hoornvlies en wordt aangetast bij endotheliale corneadystrofie. Het is vergelijkbaar met Fuchs endotheliale corneadystrofie bij mensen.

Tekenen van corneadystrofie bij honden

Corneadystrofie heeft eigenlijk maar één belangrijk teken dat ouders van huisdieren kunnen opmerken en dat is de troebelheid van de ogen. Dit kan voor veel mensen lijken op cataract of lenticulaire sclerose. Sommige honden met hoornvliesdystrofie kunnen pijnlijke hoornvlieszweren ontwikkelen en daardoor ook klauwen in het gezicht.

Oorzaken van corneadystrofie

• Genetica
• Hoge cholesterolwaarden in het bloed
• Hoge calciumwaarden in het bloed

Er moet meer onderzoek worden gedaan naar de oorzaken van corneadystrofie bij honden, maar het vermoeden bestaat dat veel rassen het kunnen ontwikkelen vanwege genetica. Dierenartsen hebben echter ook opgemerkt dat hoge cholesterol- en calciumspiegels kunnen bijdragen aan deze ziekte, dus het hoeft niet strikt een erfelijke ziekte te zijn.

Diagnose van corneadystrofie bij honden

Als u vermoedt dat uw hond corneadystrofie heeft ontwikkeld, zal uw dierenarts een aantal oogtesten uitvoeren. Ze kunnen u ook doorverwijzen naar een dierenarts ofthamoloog voor meer geavanceerde of specifieke tests en om een mogelijk behandelplan te bespreken. Oogdruk- en traanproductietests worden vaak uitgevoerd naast het controleren op hoornvlieszweren en lichtreflexen. Visualisatie van de opaciteiten in de hoornvliezen bevestigen de diagnose.

Behandeling

Een veterinaire oogarts zal hoogstwaarschijnlijk betrokken zijn bij de behandeling van de corneadystrofie van uw hond. Secundaire problemen, waaronder hoornvlieszweren en andere pijnlijke aandoeningen, zullen worden aangepakt als ze aanwezig zijn. Om corneadystrofie te behandelen, kan uw dierenarts een vetarm, vezelrijk dieet aanbevelen om het cholesterolgehalte te bestrijden en er kunnen ook verschillende actuele oogmedicatie worden gebruikt, maar veel honden reageren niet op de behandeling. In ernstige gevallen kan een operatie worden aanbevolen, maar dit is niet zonder risico's.

Hoewel het zal afhangen van het type en de ernst van de corneadystrofie, verliezen de meeste honden hun gezichtsvermogen niet en de ziekte vordert niet, dus behandeling wordt mogelijk helemaal niet aanbevolen. De secundaire oogproblemen die de ziekte kan veroorzaken, zijn vaak de grotere zorgen en mogen niet worden genegeerd.

Hoe corneadystrofie te voorkomen?

Aangezien het een erfelijke ziekte kan zijn, mogen honden met een voorgeschiedenis van corneadystrofie niet worden gefokt. Bovendien kan regelmatige controle van het cholesterol- en calciumgehalte in het bloed en ervoor zorgen dat ze niet verhoogd zijn, de ontwikkeling van corneadystrofie helpen beperken.

Risicofactoren voor corneadystrofie bij honden

Met uitzondering van de Cavalier King Charles-spaniël waarvan bekend is dat deze al vanaf twee jaar corneadystrofie ontwikkelt, wordt aangenomen dat oudere honden en vrouwelijke honden meer kans hebben dan anderen om de meeste soorten corneadystrofie te ontwikkelen.

Bovendien lopen sommige specifieke rassen een hoger risico om door deze oogziekte te worden aangetast. Risicorassen kunnen zijn:

• Shetland herdershonden
• Siberische husky's
• Beagles
• Europese cocker-spaniëls
• Dwergschnauzers
• Ruige collies
• Airedale-terriërs
• Bearded collies
• Bull terriers
• Bretagne spaniëls
• Cavalier King Charles-spaniëls
• Samojeden
• Weimeraners
• Boston Terriërs
• Chihuahua's
• Teckels
• Bichon-frietjes
• Duitse herders
• Duitse kortharige pointers
• Duitse ruwharige wijzers
• Poedels
• Labrador retrievers
• Bassett-honden
• Lhasa apsos