Leer hoe u kunt zien of uw verharende schildpad gezond of ziek is
Het schild van een schildpad bestaat uit ongeveer 60 botten. De benige schaal is bedekt met een dunne laag epitheel, die de harde buitenste schaallaag produceert, de schubben genoemd. De schubben zijn plaatachtige schubben die qua samenstelling vergelijkbaar zijn met de keratine van vingernagels. Ze beschermen de botten en het epitheel van de onderliggende schaal. Naarmate de schildpad groeit, produceert het epitheel een nieuwe schubbenlaag onder de oude die een grotere diameter heeft dan de laag erop, waardoor de schaal kan uitzetten.
Bij de meeste schildpadden en schildpadden blijven de schubben levenslang op de schaal, waardoor de schaal dikker wordt en deze beschermt. De buitenste lagen schubben kunnen worden afgesleten, vooral bij gravende schildpadden, maar worden normaal niet afgeworpen. Bij veel soorten waterschildpadden (Genera Chrysemys, Deirochelys, Graptemys, Pseudemys, Trachemys en Malaclemys) verliezen ze echter jaarlijks de buitenste laag schubben. Dit zorgt ervoor dat de schaal niet zo dik en zwaar wordt dat het moeilijk is om te zwemmen, en het helpt ook om de coating van algen en andere dingen die in een wateromgeving groeien te verwijderen.
Het is volkomen normaal dat waterschildpadden hun schubben verliezen terwijl ze groeien. Maar een afbladderende schaal kan ook duiden op ziekte, afhankelijk van het type schildpad en of het gezond is.
Naast het afstoten van schubben, verliezen alle schildpadden en schildpadden de huid op hun benen en nek. De huid van een schildpad is anders dan die van jou omdat hij niet elastisch is en niet uitrekt om te kunnen groeien. Naarmate schildpadden groeien, zul je zien dat ze in fasen ontgroeien en hun oude huid afstoten. Dit is het meest merkbaar bij waterschildpadden en het dient ook als een manier om infecties te voorkomen
Waarom verliezen schildpadden hun schubben?
Gezonde uitscheiding vindt plaats als onderdeel van de normale groei van een waterschildpad, omdat de schaal uitzet met de rest van zijn groeiende lichaam. Andere veel voorkomende redenen voor schaalproblemen zijn bacteriën, parasieten, algen, milieuproblemen en slechte voeding. Het is belangrijk om gezond verharen te kunnen onderscheiden van problemen die de gezondheid of het leven van uw huisdier in gevaar kunnen brengen.
Bepaal eerst of de schaal onder de schilschubben er normaal uitziet. Elke keer dat de schaal er misvormd, rood of bloederig uitziet onder het scute, blootliggend bot heeft of de schaal zacht of sponsachtig aanvoelt, is er een probleem en dient u zo snel mogelijk veterinair advies in te winnen. Je moet ook naar een dierenarts gaan als je schildpad voortdurend schubben afwerpt of als de schubben vervellen maar er niet helemaal af vallen.
Gezond verharen
Afpellen als onderdeel van het groeiproces is normaal zolang de dunne lagen loskomen, waardoor de schaal wordt onthuld die er normaal uitziet en aanvoelt.
- Scutes moeten over het algemeen intact en heel zijn en mogen niet in delen loskomen. Als ze dat niet doen, kan het een teken van ziekte zijn. Houd er rekening mee dat scherpe rotsen de schubben van uw schildpad kunnen beschadigen of ervoor kunnen zorgen dat deze voortijdig verhaart, dus zorg ervoor dat niets in zijn omgeving potentieel gevaarlijk is.
- Schuurschubben mogen niet erg dik zijn en moeten bijna doorschijnend lijken. In wezen moeten ze eruitzien als de schaal waar ze vandaan komen.
- Het is normaal dat een waterschildpad wat van zijn schubben opeet nadat ze eraf zijn gevallen. Maar om veilig te zijn, verwijder schubben uit de tank, omdat ze de keel en inwendige organen van je schildpad kunnen beschadigen.
Gezondheidsproblemen die verlies veroorzaken
Dysecdysis (abnormale uitscheiding) kan de schaal van uw huisdier blootstellen en kwetsbaar maken voor infecties. Het kan ook een teken zijn van lever, nier, schildklier- of botziekte, of een voedingstekort. Bacteriële schaalrot is een ander ernstig probleem, dat kan leiden tot permanente schaalvervorming. Andere redenen waarom uw schildpad abnormaal zou kunnen verharen, zijn onder meer:
- Overvoeding, wat kan leiden tot een te snelle groei of andere gezondheidsproblemen
- Verwondingen veroorzaakt door scherpe rotsen of iets dergelijks in de omgeving van een schildpad
- Koesteren in een gebied waar het te warm is
- Te lage omgevingstemperatuur
- Schimmel- en bacteriële infecties
- Hoge ammoniakgehaltes in het water van de schildpad (het is belangrijk om een goed filter met biologische filtratie te hebben)
Behandeling
De behandeling hangt af van de ernst en oorzaak van de dysecdysis van uw schildpad. Als het probleem relatief mild is, zorg er dan eerst voor dat de omstandigheden in de leefomgeving van uw huisdier optimaal zijn. In sommige gevallen kunnen kleine veranderingen aan de behuizing van uw huisdier het probleem verhelpen. Controleer om er zeker van te zijn dat:
- Er zijn geen scherpe stenen of andere voorwerpen die letsel kunnen veroorzaken
- De ideale temperatuur wordt gehandhaafd en er zijn geen "hot spots" die je schildpad kunnen verwonden
- Uw waterfilter is van goede kwaliteit, werkt naar behoren en filtert zowel biologische als chemische verontreinigingen
- Je voert de juiste voeding
Als het probleem ernstiger is of niet wordt verholpen door veranderingen in het leefgebied, kun je het beste contact opnemen met de dierenarts. Hoewel je schimmels en algen uit de schaal van je schildpad kunt verwijderen, is het gemakkelijk om de schaal te beschadigen. Het is het beste om een deskundige het probleem te laten oplossen. Uw dierenarts kan mogelijk ook een onderliggend medisch probleem diagnosticeren en medicijnen voorschrijven.
Een van de meest voorkomende behandelingen voor schaalrot is debriding: een proces waarbij de rotte schaal voorzichtig wordt verwijderd en vervolgens het onderliggende weefsel wordt behandeld met antibiotica zoals zilversulfadiazine-crème. Dierenartsen kunnen de schildpad ook een injectie met ceftazidim of een ander antibioticum geven. Sommige schildpadden hebben regelmatig debriding nodig (samen met een goede leefomgeving en voeding) terwijl de schaal geneest. Als de schaal van de schildpad gebroken is of dieprot is, kunnen dierenartsen de schaal vaak repareren totdat deze vanzelf weer aangroeit. Het kan maanden duren voordat een shell-blessure weer normaal is.
Als u de schaal zelf schoonmaakt, gebruik dan een zeer zachte scrubber zoals een zachte tandenborstel en werk heel langzaam en voorzichtig. Als je geen antibiotische crème hebt, is een andere optie een antibacteriële zalf zoals Betadine of Povidon-jodium. Eenmaal gedebrideerd, moet een schildpad een paar dagen droog en warm worden gehouden, maar met toegang tot een kleine kom met water om te drinken. Dit proces moet mogelijk meerdere keren worden herhaald in de loop van een paar weken. Als uw schildpad na meerdere debridingen en gebruik van antibacteriële zalf nog steeds tekenen van schelpziekte vertoont, bezoek dan uw dierenarts.
Preventie
In veel gevallen is het niet nodig om het afstoten van schubben te voorkomen. Het is een noodzakelijk en belangrijk onderdeel van de groei en gezondheid van waterschildpadden. Om problemen te voorkomen, is het echter belangrijk om een geschikte omgeving voor uw schildpad te behouden en contact op te nemen met een dierenarts zodra gezondheidsproblemen zich voordoen.
