Oosterse doosschildpad: soortprofiel

Oosterse doosschildpadden worden in het wild gevonden in heel Oost-Europa, hoewel hun aantal afneemt. Ze leven in een grote verscheidenheid aan habitats, van vochtige bossen tot droge grasvelden, en wagen zich vaak in ondiep water en overwinteren als het koud wordt. Deze schildpadden hebben een hoog gewelfde schaal die bruin is met felgele, oranje en rode markeringen. Omdat ze huisdieren zijn, maakt hun aanpassingsvermogen aan omgevingen ze vrij gemakkelijk te huisvesten, hoewel ze nog steeds wat gespecialiseerde zorg nodig hebben.

Oosterse doosschildpad gedrag en temperament

Oosterse doosschildpadden zijn meestal overdag actief, wat ze van nature doorbrengen met rondzwerven op zoek naar voedsel. Huisschildpadden houden er doorgaans niet van om ze vaak te hanteren, omdat dit stress kan veroorzaken. Een veelvoorkomend teken van stress is wanneer de schildpad zich volledig terugtrekt in zijn schild. Toch is het belangrijk om regelmatig contact met ze te hebben, inclusief voorzichtige omgang, om ze vertrouwd te maken met je aanwezigheid. Dit helpt ook om hun stress te minimaliseren wanneer ze moeten worden verplaatst voor kooireiniging en veterinaire zorg.

Veel eigenaren zeggen dat hun oosterse doosschildpadden verschillende persoonlijkheden hebben en op hun eigen manier behoorlijk sociaal zijn. Ze lijken zelfs de stem en het uiterlijk van hun favoriete mensen te herkennen en zullen om eten smeken als ze hun baasje zien aankomen. En van sommigen is bekend dat ze met speelgoed spelen, zoals een kleine bal.

Huisvesting van de oostelijke doosschildpad

De meeste aquaria zijn te klein voor deze schildpad, hoewel een aquarium van minstens 20 gallons voldoende is voor jongen en jonge dieren. Als je van plan bent je schildpad binnen te houden, is een verblijf van minimaal 4 m² met zijkanten van minimaal 46 centimeter hoog voldoende, zolang je maar kunt voldoen aan de verlichtings- en warmtebehoeften van de schildpad.

Echter, als je het klimaat is vergelijkbaar met de natuurlijke omgeving van de schildpad, een outdoor behuizing is ideaal om na te bootsen hoe het in het wild zou leven. Als u een buitenhok maakt, zorg er dan voor dat deze zonnige en schaduwrijke plekken heeft en beschermd is tegen roofdieren en barre weersomstandigheden. Zorg er ook voor dat alle planten en andere materialen (inclusief gazonchemicaliën) in de ruimte schildpadveilig zijn.

Zowel binnen als buiten moet de schildpad te allen tijde gemakkelijk toegang hebben tot een ondiepe pan met water. En je moet schuilplaatsen en los strooisel bieden om te graven. Ververs het water minstens één keer per dag en verwijder vuile kattenbakvulling minstens wekelijks.

Warmte

Oosterse doosschildpadden geven over het algemeen de voorkeur aan een zonnig gebied in hun kooi waar ze zich kunnen koesteren bij temperaturen rond de 85 tot 31°C, evenals een schaduwrijk gebied rond de 24°C. De nachttemperatuur mag niet onder de 21°C komen. Als je buitenomgeving hier niet aan kan voldoen, moet je ze naar binnen halen en hun hok uitrusten met een warmtelamp.

Licht

Het natuurlijke buitenzonlicht is het beste voor de vitamine D-productie van de schildpad. Maar als je je schildpad binnen houdt, kun je dit nabootsen met een UVB-emitterend reptielenlicht. Deze gloeilampen moeten 10 tot 12 uur per dag branden en moeten doorgaans om de zes tot negen maanden worden vervangen, omdat hun UV-output afneemt. Volg de instructies op uw specifieke lamp voor het beste resultaat.

Vochtigheid

De oostelijke doosschildpad geeft de voorkeur aan een vochtige omgeving die lijkt op een vochtige bosbodem. Handhaaf een luchtvochtigheid van minimaal 70% bij dagelijkse verneveling. Het plaatsen van de ondiepe plas water in het leefgebied van de schildpad helpt ook bij vochtigheid.

Substraat

Gebruik substraat of beddengoed voor de onderkant van hun hok, dat hun natuurlijke omgeving weerspiegelt. Mulch, gepelleteerde of mosachtige substraten zijn allemaal geschikt, vooral omdat ze helpen om vocht vast te houden en de vochtigheid van de habitat te verhogen. Zorg ervoor dat het substraat diep genoeg is om in het schaduwrijke deel van de behuizing te graven.

Eten en water

Oosterse doosschildpadden zijn alleseters en eten een verscheidenheid aan voedsel in het wild. Hun dieet in gevangenschap moet zo dicht mogelijk bij hun natuurlijke dieet komen. Voer ze ongeveer elke 24 uur. Ongeveer de helft van hun dagelijkse voeding moet uit groenten, wat fruit en hooi of grassen bestaan. Ze houden meestal van felgekleurde producten, zoals tomaten, wortelen en rode paprika's.

De rest van hun dagelijkse voeding moet afkomstig zijn van vetarme eiwitbronnen. Heel levend voer is ideaal (bijv. regenwormen, slakken, slakken, meelwormen, krekels en sprinkhanen), maar gekookt mager vlees en vetarm hondenvoer kunnen als aanvulling worden toegevoegd. Jonge schildpadden hebben doorgaans meer eiwitten nodig dan volwassenen voor groei. Raadpleeg uw dierenarts voor de exacte hoeveelheid die uw schildpad moet eten, op basis van zijn leeftijd en grootte.

Er moet altijd een ondiepe pan met vers water aanwezig zijn. Hoewel het geen waterschildpadden zijn, hebben ze wel de neiging om in hun waterbak te waden. Het is dus belangrijk om op te passen voor uitwerpselen in het water en deze gedurende de dag zo nodig te verversen.

Veelvoorkomende gezondheids- en gedragsproblemen

Oosterse doosschildpadden zijn een verbintenis voor de lange termijn en routinematige veterinaire zorg is de sleutel om ervoor te zorgen dat ze zo lang mogelijk in gevangenschap leven. Zelfs als je schildpad er gezond uitziet, moet je minstens één keer per jaar een dierenarts voor exotische dieren bezoeken voor een gezondheidscheck. Het wordt vaak aanbevolen om jaarlijks een fecaal onderzoek te doen naar parasieten, vooral als je schildpad buiten leeft. Gastro-intestinale parasieten zijn een veelvoorkomend gezondheidsprobleem waarmee deze dieren worden geconfronteerd, met symptomen zoals slechte eetlust en abnormale ontlasting.

Luchtweginfecties worden ook vaak gezien bij Oosterse doosschildpadden. Symptomen zijn onder meer moeizame ademhaling en slijm rond de ogen en neus. Een omgeving die vaak te koud of te droog is, is de boosdoener van deze infecties.

Bovendien ontwikkelen sommige doosschildpadden problemen met hun schelpen, zoals schelprot of zweren. Symptomen zijn onder meer abnormaal ogende of stinkende plekken op de schaal. Dit is vaak te wijten aan een slecht voedingspatroon of een onhygiënische leefomgeving.

In termen van gedrag zijn oosterse doosschildpadden over het algemeen meer verlegen dan agressief totdat ze zich op hun gemak voelen in hun omgeving. Wees voorzichtig met ze, en ze zullen leren je te vertrouwen en zelfs van je gezelschap te genieten.

Je oostelijke doosschildpad kiezen

Veel staten hebben wetten tegen het verzamelen van doosschildpadden uit het wild voor de handel in huisdieren, maar er zijn nog steeds veel dierenwinkels die in het wild gevangen schildpadden verkopen. Deze in het wild gevangen schildpadden passen zich meestal niet goed aan gevangenschap aan en velen sterven van de stress. Het is dus het beste om een in gevangenschap gefokte huisdierdoosschildpad van een gerenommeerde fokker te krijgen of een reddingsgroep te bezoeken. In feite hebben reddingsgroepen vaak veel om uit te kiezen omdat eigenaren het dier niet voor zijn volledige levensduur konden houden. De gemiddelde prijs voor een Oosterse doosschildpad varieert van ongeveer 37€ tot 220€, afhankelijk van de leeftijd.

Zorg er bij het selecteren van een schildpad voor dat deze actief en alert is en let op of hij normaal eet. De schaal moet hard zijn zonder afwijkingen en de ogen moeten helder en helder zijn. Sommige rode vlaggen omvatten afscheiding rond de ogen, neus of mond; lethargie; of abnormale ontlasting.

Vergelijkbare soorten als de oostelijke doosschildpad

Als je geïnteresseerd bent in soortgelijke huisdieren, kijk dan op:

• Sierlijke doosschildpad
• Drietenige doosschildpad
• Doosschildpad aan de Golfkust

Bekijk anders andere soorten reptielen en amfibieën die uw nieuwe huisdier kunnen zijn.