Bloedarmoede bij katten

Bloedarmoede treedt op wanneer het aantal rode bloedcellen van een dier lager is dan normaal. Deze afname kan het gevolg zijn van bloedverlies, een afname van het aantal geproduceerde rode bloedcellen of een toename van het aantal door het lichaam vernietigde cellen. Veel ziekten kunnen ervoor zorgen dat een kat bloedarmoede krijgt. Als het aantal rode bloedcellen snel daalt of erg laag wordt, kan de kat ziekenhuisopname, bloedtransfusies en in sommige gevallen bloedarmoede dodelijk zijn.

Wat is bloedarmoede?

Bloedarmoede is een symptoom van een andere ziekte. Het treedt op wanneer er niet genoeg gezonde rode bloedcellen of hemoglobine in het bloed zijn. Hemoglobine is het belangrijkste bestanddeel van rode bloedcellen en het is zijn taak om zuurstof te transporteren. Als er niet genoeg rode bloedcellen of hemoglobine zijn, kunnen de lichaamscellen niet genoeg zuurstof krijgen, waardoor ze niet goed kunnen werken. Het is dit gebrek aan zuurstof dat de symptomen veroorzaakt die bij de kat worden gezien.

Bloedarmoede is onderverdeeld in twee categorieën: regeneratief of niet-regeneratief. Regeneratieve bloedarmoede betekent dat het lichaam meer rode bloedcellen aanmaakt. Niet-regeneratieve bloedarmoede treedt op wanneer het lichaam niet meer rode bloedcellen aanmaakt.

Bij katten kunnen de symptomen van bloedarmoede variëren, afhankelijk van hoe snel het aantal rode bloedcellen van de kat daalde.

Het tandvlees kan bleek zijn door een afname van zuurstof in het bloed. De hartslag van een kat neemt ook toe in een poging om zuurstof naar de cellen te krijgen die het nodig hebben. De ademhalingssnelheid neemt toe om meer zuurstof in het lichaam te brengen, en een kat kan ook lethargie ervaren omdat de verminderde zuurstof in het bloed betekent dat er minder energie voor de cellen is, zodat de kat slaperiger wordt.

Wanneer katten bloedarmoede hebben, kunnen hun spieren niet de zuurstof krijgen die ze nodig hebben om normaal te functioneren, dus kunnen ze misschien niet rennen, springen of spelen. Ze verliezen ook hun eetlust wanneer ze bloedarmoede hebben en kunnen meer drinken om het verloren bloedvolume aan te vullen. In ernstige gevallen, wanneer de kat veel bloed heeft verloren, kan hij niet bewegen of niet meer reageren door een gebrek aan zuurstof naar de hersenen.

Als uw kat een van deze symptomen vertoont, moeten deze onmiddellijk door een dierenarts worden beoordeeld.

Oorzaken van bloedarmoede bij katten

Bloedarmoede is geen ziekte, maar een symptoom van vele andere ziekten. De verschillende oorzaken van bloedarmoede zijn gegroepeerd op basis van het feit of de bloedarmoede regeneratief is of niet.

Oorzaken van regeneratieve bloedarmoede

Bloedverlies: kan uitwendig of inwendig optreden. Bloedverlies kan worden veroorzaakt door een trauma of een ernstig letsel (zoals aangereden worden door een auto), parasieten (zoals vlooien, luizen en haakwormen), maagzweren (meestal geassocieerd met nierfalen) en tumoren. (Tumoren in de milt of bloedende tumoren in het darmkanaal komen het meest voor.)

Hemolyse: het lichaam vernietigt rode bloedcellen omdat ze op de een of andere manier abnormaal lijken.

Toxines: De kat eet per ongeluk iets. Toxines kunnen worden onderverdeeld in verschillende groepen: medicijnen, planten zoals eiken, rode esdoorn of varens varens, voedingsmiddelen zoals tuinbonen en uien, en zware metalen zoals koper, lood, selenium of zink.

Infecties: de kat wordt blootgesteld aan een bacterie of virus dat bloedarmoede kan veroorzaken. Bacteriën, zoals Hemobartonella, kunnen bloedarmoede veroorzaken, evenals virussen zoals Feline Leukemia Virus (FeLV) en Feline Immunodeficiency Virus (FIV). Parasieten zoals cytauxzoon en hemotrofe mycoplasma kunnen ook bloedarmoede veroorzaken.

Genetische ziekten: Bloedarmoede kan worden geërfd. Het is bekend dat de Abessijnse en Somalische rassen een specifiek type bloedarmoede ontwikkelen als gevolg van een enzymtekort.

Oorzaken van niet-regeneratieve bloedarmoede

Slecht dieet: Een slecht dieet kan leiden tot voedingstekorten die leiden tot bloedarmoede. Dit is niet gebruikelijk bij een typische kat.

Chronische ziekten: Ziekten van de lever, bijnieren of schildklieren en kankers kunnen allemaal bloedarmoede veroorzaken. Deze ziekten veroorzaken ontstekingen en deze ontsteking kan het vermogen van het lichaam om meer rode bloedcellen aan te maken, verminderen.

Nierziekte: een hormoon genaamd erytropoëtine stimuleert het lichaam om nieuwe rode bloedcellen aan te maken. Dit hormoon wordt gemaakt door de nieren. Nierziekte vermindert de hoeveelheid erytropoëtine die de nieren kunnen maken.

Beenmergaandoeningen: In het beenmerg worden nieuwe rode bloedcellen gemaakt. Elke ziekte die het beenmerg aantast, kan bloedarmoede veroorzaken. De meest voorkomende ziekten bij katten die het beenmerg aantasten, zijn kanker, het kattenleukemievirus en het kattenimmunodeficiëntievirus.

Hoe bloedarmoede te diagnosticeren?

De dierenarts zal een bloedmonster afnemen om een compleet bloedbeeld (CBC) uit te voeren. Het volledige aantal bloedcellen zal onthullen hoeveel rode bloedcellen, hemoglobine, bloedplaatjes en witte bloedcellen de kat heeft. Deze test vertelt de arts ook of de bloedarmoede regeneratief is of niet.

Zodra de dierenarts bloedarmoede identificeert, zullen andere tests worden aanbevolen op basis van de symptomen van de kat om te bepalen wat de oorzaak van de bloedarmoede is.

Behandeling

Aangezien bloedarmoede een symptoom is van veel andere ziekten, is het belangrijk om erachter te komen welke ziekte uw kat ziek maakt. Focus op de behandeling van de primaire ziekte en de bloedarmoede zou moeten verbeteren.

In gevallen waarin de bloedarmoede ernstig is of als gevolg van een chronische ziekte, kunnen ziekenhuisopname en bloedtransfusies noodzakelijk zijn.

Hoe bloedarmoede te voorkomen?

Bloedarmoede is een symptoom van veel ziekten, dus het voorkomen van bloedarmoede is niet altijd mogelijk, maar er zijn enkele specifieke dingen die u kunt doen om het risico voor uw kat te verkleinen.

• Gebruik een maandelijks product ter preventie van parasieten dat vlooien, teken, luizen en darmparasieten doodt.
• Houd uw kat binnen, of laat ze alleen buiten onder direct toezicht.
• Geef ze een uitgebalanceerd kattenvoer.
• Laat ze testen op kattenleukemie en kattenimmunodeficiëntievirussen zoals aanbevolen door uw dierenarts.
• Voorkom toegang tot gifstoffen.
• Neem uw kat minstens één keer per jaar mee voor veterinaire onderzoeken en laat elke één tot drie jaar bloedonderzoek uitvoeren om hun normale waarden te bepalen.