Huisvestingsprobleem: huisdieren niet toegestaan

Van alle e-mail die ik ontvang, zijn enkele van de meest hartverscheurende die van mensen die gedwongen zijn hun katten op te geven vanwege huisvestingsproblemen. Verhuurders staan geen huisdieren toe of verenigingen van huiseigenaren handhaven regels die huisdieren beperken of verbieden, en iemand wordt nu gedwongen een beslissing te nemen, vaak met weinig waarschuwing: geef hun kat op of probeer een nieuw huis te vinden. Jaren geleden stond ik voor hetzelfde dilemma. Ik had het geluk dat ik vrienden had die voor mijn kat wilden zorgen totdat ik een ander, meer huisdiervriendelijk appartement kon vinden.

Niet iedereen heeft evenveel geluk. In Californië, waar ik woon, zei de Santa Clara Humane Society dat iets meer dan 26 procent van de katten en 25,9 procent van de honden die van januari tot mei dit jaar naar het asiel van de maatschappij werden gebracht, werden opgegeven vanwege de eisen van de huisbaas. ¹Volgens onderzoekers zouden, als alle huurwoningen huisdieren toelaten, ongeveer 6,5 miljoen dieren in huizen kunnen worden geplaatst.

Zie het echter onder ogen, mensen die in een huurwoning moeten wonen, moeten zich over het algemeen houden aan de regels van de verhuurder, waaronder in veel gevallen ' Geen huisdieren'. Eerlijk of niet, eigenaren van onroerend goed hebben het recht om regels op te leggen die bedoeld zijn om hun eigendom te beschermen tegen schade, en vanwege eerdere 'slechte eigenaren van gezelschapsdieren' hebben de meeste eigenaren van huurwoningen een wettelijk afdwingbare regel 'geen huisdieren'. Hoewel de huisvestingswetten vereisen dat een verhuurder u 'rustig' van uw huis laat genieten, omvat dit in de meeste gevallen niet het recht om huisdieren te hebben.

Hulp voor ouderen en gehandicapten

Een uitzondering hierop ligt in de Federale Pet wet van 1980, dat personen met een handicap en ouderen wonen in federaal bijgestaan non-familie huurwoningen aan de eigen of houd gewone huisdieren, waaronder honden en maakt katten. Eigenaren en beheerders kunnen een aanbetaling voor huisdieren eisen en/of redelijke regels stellen voor het houden van huisdieren. Federale Fair Housing-wetten verbieden ook discriminatie van ouderen en gehandicapten die in HUD-geassisteerde woningen wonen:

• Een eigenaar/agent mag geen huisdierenregels toepassen of handhaven die zijn ontwikkeld in overeenstemming met sectie 4 van dit handboek tegen personen met dieren die worden gebruikt om gehandicapten te helpen (bijv. blindengeleidehonden voor personen met een visuele handicap, gehoorhonden voor personen met een auditieve handicap, en emotionele steundieren voor personen met chronische psychische aandoeningen).
• De definitie van "huisdierregels" in deze wet omvat: vereisten om een terugbetaalbare aanbetaling voor huisdieren te betalen, met vergoedingen voor een geleidelijke opbouw, in sommige gevallen van de aanbetaling; kosten voor het verwijderen van huisdierafval voor een huisdiereigenaar die er niet in slaagt om huisdierafval op te ruimen; normen voor de verzorging van huisdieren beperkt tot die welke nodig zijn om de toestand van de eenheid van de huurder te beschermen; het steriliseren/castreren van een hond of kat; het weren van huisdieren uit gespecificeerde gemeenschappelijke ruimtes; beperkingen op de tijdsduur dat een huisdier onbeheerd in een wooneenheid mag worden achtergelaten; beheersing van geluid en geur veroorzaakt door een huisdier; en huisdiervergunningen in overeenstemming met lokale of nationale wet- of regelgeving.

Merk op dat "handicap", zoals gedefinieerd in deze wetten, mentale beperkingen omvat samen met andere fysieke handicaps. De casus die in de volgende paragraaf wordt aangehaald, is een goed voorbeeld.

Andere lokale wetten verbieden ook discriminatie van gehandicapten. De stad Chicago heeft de Fair Housing Ordinance (FHO) aangenomen. In Santiago v. Soto werd een geestelijk gehandicapte huurder, Reinaldo Santiago, verhinderd een hond te bezitten, die volgens zijn psychiaters noodzakelijk was voor zijn geestelijke gezondheid, door de "selectiecommissie" van het appartementencomplex waar hij woonde. Bij het vinden voor de eiser had de Chicago Commission on Human Relations het volgende te zeggen:

Zelfs zonder verwijzing naar de regelgeving, moet de FHO worden geïnterpreteerd als een mandaat dat een verhuurder "redelijkerwijs tegemoet komt" aan de speciale behoeften van een persoon met een handicap door belemmeringen weg te nemen, zoals een "verboden huisdierenregel" waar het nodig is om een persoon met een handicap toe te staan hun huis te gebruiken en ervan te genieten. Het niet huisvesten, tenzij een dergelijke accommodatie een onnodige ontbering voor de verhuurder zou veroorzaken, vormt "discriminatie" op basis van handicap...

De Commissie is van oordeel dat Reinaldo's behoefte aan een hond voor hem even belangrijk kan zijn als de behoefte van diabetespatiënten aan insuline. Dr. Sanchez' brief van 21 december 1990 informeerde de respondent dat Reinaldo een mentale handicap had en dat zijn psychische toestand enorm zou worden geholpen door een hond te hebben. Welke behoefte moet een gehandicapte hebben om onderdak te verdienen? Verweerder wil dat wij bepalen dat een klager ter rechtvaardiging van huisvesting moet aantonen dat hij zonder de woonruimte volledig niet in staat zou zijn om in de woonruimte te wonen. Dit is niet de juiste norm. Een slechtziende huurder zou in een woning kunnen wonen zonder een hulphond. Het is mogelijk dat een rolstoelgebonden huurder in een woning gaat wonen die niet geheel toegankelijk is.De echte vraag is niet of gehandicapte burgers de belemmeringen voor het genot van hun huisvesting moeten kunnen overwinnen; het gaat erom of het wegnemen van die barrières hen in staat zal stellen de huisvesting vollediger en gemakkelijker te gebruiken en ervan te genieten.
Santiago v. Soto

De Commissie is van oordeel dat verweerder de FHO heeft geschonden door te weigeren redelijkerwijs tegemoet te komen aan de verstandelijke beperking van klager.

Overigens kreeg Reinaldo niet alleen het recht op een hond, maar ook vergoeding van juridische kosten, medische kosten en een vonnis van 18700 euro voor 'pijn en lijden'.

¹ HSUS "verhuren met huisdieren"

Controleer de provinciale wetten en CC's voordat u koopt

In tegenstelling tot de Europese droom, of het oude gezegde: "Het huis van een man is zijn kasteel", vrijwaart het bezit van een huis ons niet altijd van discriminatie. Eigenaren Verenigingen kunnen CC & Rs beperking van het aantal toegestane huisdieren per huishouden, of in feite, verbieden eventuele huisdieren. Dit laatste wordt vaker aangetroffen in condominiumverenigingen. Het betaamt een potentiële koper van een huis of condominium om alle CC&R's en andere documenten van de huiseigenaar op te vragen en zorgvuldig te lezen voordat hij de verbintenis aangaat om te kopen. Anders kunt u later een juridische strijd aangaan om uw katten en honden te houden, die u heel goed kunt verliezen.

Wonen in een appartement met huisdieren
Ron Leshnower, onze gids voor wonen / verhuren in appartementen, heeft een uitstekend artikel geschreven over precies dit onderwerp. Ik raad ten zeerste aan om het te lezen en zelfs uit te printen voor toekomstig gebruik:

Veel lokale humane samenlevingen, gebukt onder de grondige kennis van huisdieren die zijn ingeleverd wegens gebrek aan huisvesting, hebben lijsten samengesteld van huisdiervriendelijke appartementen en huurwoningen in hun gebied. Ik heb een bronnengedeelte van deze lijsten samengesteld, beschikbaar via de onderstaande links. Als je ooit in deze tragische situatie terechtkomt, kun je misschien hulp vinden met deze bronnen. Niemand zou ooit een huisdier moeten opgeven vanwege een gebrek aan huisvesting die het zal accepteren.

Extra lectuur

• Juridische encyclopedie van nolo.com, naslagwerken die kunnen worden gekocht.
• Geen honden toegestaan? Nieuwsbrief artikel van AWIC
• HSUS "huisdieren zijn welkom "