Net als sommige mensen kunnen oudere honden tekenen van senior dementie vertonen. Vocaliseren (blaffen, grommen, huilen) zonder reden of op alle uren, lijken te "verdwalen" in een vertrouwde omgeving, en andere persoonlijkheidsveranderingen kunnen wijzen op dementie. Hoewel er enkele behandelingen kunnen zijn die de progressie kunnen vertragen, is dementie niet te genezen.
Deze aandoening, ook bekend als cognitieve dysfunctie bij honden (CCD) of cognitief disfunctiesyndroom, treft een aanzienlijk deel van de oudere hondenpopulatie. Het algemene begrip van cognitieve dysfunctie bij honden is een leeftijdsgebonden neurogedragssyndroom dat leidt tot een achteruitgang van de cognitieve functie. Deze achteruitgang kan variëren in de tijdlijn, maar kan verwoestend zijn voor de hond-mensrelatie en vereist vaak veel zorg.
Waarom hebben honden dementie?
Dementie of CCD wordt veroorzaakt door fysieke veranderingen in de hersenen en de chemie ervan. Studies hebben aangetoond dat sommige oudere honden hersenletsels ontwikkelen die vergelijkbaar zijn met die bij patiënten met de ziekte van Alzheimer. Als gevolg hiervan kunt u een verslechtering waarnemen in de manier waarop uw hond leert, denkt en onthoudt, en deze gedragsveranderingen kunnen van invloed zijn op het leven van zowel u als uw hond. Een aanzienlijk percentage van de honden van 11 jaar of ouder ervaart ten minste één teken van dementie, waaronder een reeks symptomen zoals verwardheid en desoriëntatie.
Uw hond kan hondendementie hebben als hij zich niet als zichzelf gedraagt en een aantal kenmerkende gedragingen vertoont:
- Verdwaalt op bekende plaatsen in huis of tuin
- Aarzelt om te eten, drinken of iets lekkers te nemen
- Komt vast te zitten achter meubels of in hoeken van de kamer
- Wil minder aandacht en complimenten en is niet geïnteresseerd in spelen
- Kijkt naar de muur of de ruimte in en schrikt van alledaagse beelden en geluiden zoals lichten en televisie
- Heeft moeite met het vinden en gebruiken van deuren en trappen
- Slaapt overdag meer en 's nachts minder
- Reageert niet op zijn naam of commando's
- Heeft ongelukken in huis, zelfs als het vaak naar buiten wordt gebracht
- Is teruggetrokken en wil niet wandelen, spelen of naar buiten gaan
- Heeft moeite met het leren van nieuwe commando's of routes
- Herkent of schrikt niet van familieleden en speelgoed
- Loopt of dwaalt doelloos door het huis
- Trillingen of beven, vaak tijdens het staan of liggen
Behandeling
Het is altijd belangrijk om uw huisdier door uw dierenarts te laten beoordelen om eerst medische oorzaken uit te sluiten, aangezien sommige ziekten tekenen of gedrag kunnen vertonen die vergelijkbaar zijn met die van dementie. Uw dierenarts kan een behandelplan opstellen dat vaak gedragsmanagement, omgevingsmanagement, dieet en medicatie omvat. Het doel van het behandelplan moet zijn om de voortgang van de ziekte te vertragen en de kwaliteit van leven voor zowel de hond als de eigenaar te verbeteren (of te behouden).
Enkele voorbeelden van managementtechnieken zijn meer tijd aan spelen overdag besteden; het huis hondproof maken (zoals je zou doen voor een peuter); het verstrekken van goede toiletverzorging, inclusief maandverband of zelfs hondenluiers; of het voeren van gespecialiseerde voeding voor senioren.
Veel honden die aan CCD lijden, ervaren een zekere mate van angst. Het kan stressvol zijn als ze wakker worden en zich midden in de nacht alleen voelen of zich in de hoek van een kamer bevinden en zich niet kunnen herinneren hoe ze uit die plek moeten komen. Het beheersen van angst kan hondspecifiek zijn, maar kan ook rustgevende muziek, lange wandelingen, aaien of zelfs hondspecifieke feromonen omvatten.
Uw dierenarts zal ook de receptopties voor uw hond bespreken. U kunt informeren naar anipryl, een medicijn dat wordt gebruikt voor sommige gevallen van dementie. Informeer uw dierenarts over eventuele voedingssupplementen die uw hond gebruikt voordat u begint met het voorschrijven. Sommige kunnen negatieve interacties hebben.
Hoe dementie te voorkomen?
Er is geen manier om CCD bij honden te voorkomen. Medisch onderzoek is constant bezig met deze aandoening, omdat het zoveel honden treft (en een medische impact kan hebben op de genezing van Alzheimer). Als uw hond ouder wordt, moet u een gezond dieet volgen zoals aanbevolen door uw dierenarts, een actieve levensstijl en mentale en fysieke stimulatie om CCD te voorkomen.
Diagnostisch proces
Het diagnosticeren van CCD kan lastig zijn. Elke hond vertoont zijn eigen specifieke symptomen, die kunnen komen en gaan. Omdat de symptomen kunnen variëren en mogelijk niet altijd aanwezig zijn, kan het moeilijk zijn om een juiste diagnose te stellen. Een dierenarts zal waarschijnlijk een aantal tests uitvoeren op basis van de symptomen van de hond. Als deze tests geen andere medische oorzaak aan het licht brengen, kan de dierenarts CCD diagnosticeren. Er is geen specifieke CCD-test die een definitief antwoord kan bieden voor eigenaren van gezelschapsdieren.
