Hartwormziekte bij honden

Hartworm is een potentieel dodelijke parasitaire ziekte van honden die wordt overgedragen door muggen
Hartworm is een potentieel dodelijke parasitaire ziekte van honden die wordt overgedragen door muggen.

Hartworm is een van de meest bekende ziekten die de beste vriend van de mens oploopt. In het verleden schreven dierenartsen alleen preventieve medicatie voor aan eigenaren die in gebieden woonden waar muggen veel voorkomen. Tegenwoordig bestaat hartwormziekte in alle 50 staten en wereldwijd. Sommige honden kunnen positief testen op hartwormziekte, maar vertonen geen tekenen van ziek zijn. Het is belangrijk om uw hond regelmatig te laten testen, omdat hartwormziekte, indien onbehandeld, bijna altijd tot de dood leidt.

Wat is hartwormziekte?

Hartworm is een potentieel dodelijke parasitaire ziekte van honden die wordt overgedragen door muggen. Vrouwelijke muggen krijgen hartwormlarven binnen wanneer ze een geïnfecteerde hond bijten. De larven rijpen maximaal een maand in de mug. Larven worden in een andere hond geënt wanneer de vrouwelijke mug opnieuw bijt. De larven rijpen verder in de huid. Uiteindelijk, na enkele maanden, komen ze in de bloedbaan terecht waar ze naar de longslagaders worden vervoerd, de grote bloedvaten die het hart verlaten, waar ze volwassen worden. Ongeveer 6-7 maanden na de eerste inenting planten volwassen wormen zich voort en beginnen ze larven af te scheiden in de bloedbaan terechtkomen. De cyclus herhaalt zich wanneer een vrouwelijke mug de geïnfecteerde hond bijt en de nieuw gevormde larven opneemt.

Complicaties van hartwormziekte treden op secundair aan de wormen die een verstopping veroorzaken in de bloedvaten rond het hart. Het Caval-syndroom is een bijzonder ernstige vorm van hartwormziekte waarbij de hartwormen de hele rechterkant van het hart vullen en teruggaan naar de vena cava.

Tekenen van hartwormziekte bij honden

Er zijn 4 stadia van hartwormziekte bij honden. Tijdens de eerste fase vertonen honden geen tekenen of ervaren ze slechts een milde hoest. Honden met stadium 1 ziektetest kunnen al dan niet positief testen op hartworm. Ze vertonen geen abnormale klinische, radiografische of laboratoriumsymptomen. In fase twee wordt de hoest van de hond aanhoudend en ervaart hij vermoeidheid en intolerantie voor inspanning. In fase drie wordt de gezondheid van een hond ernstig aangetast. Hoesten en vermoeidheid gaan door. Uw hond kan weigeren te bewegen en hij kan zelfs bloed ophoesten. Röntgenfoto's die tijdens fase drie worden gemaakt, moeten significante tekenen van hartworminfectie vertonen. In stadium vier, als hartworm onbehandeld blijft, kan de ziekte leiden tot de dood als gevolg van hartfalen of andere orgaanschade.

Oorzaken van hartwormziekte

Honden krijgen hartworm door de beet van een geïnfecteerde mug. Als de larven uitgroeien tot volwassen hartwormen, veroorzaken ze een progressieve verstopping van de longslagader, wat leidt tot pulmonale hypertensie en ontsteking in de longen. Progressie van deze veranderingen leidt tot vergroting van het hart en hartfalen. Hartwormbesmetting kan ook lever- en nierschade veroorzaken.

Naast de worm zelf bestaat een rickettsia-organisme dat bekend staat als Wolbachia naast elkaar als een parasiet van de hartworm. Er wordt aangenomen dat Wolbachia een soort bescherming kan bieden voor de volwassen hartworm en kan bijdragen aan de ontsteking in de longen van een hond die ontstaat wanneer hartwormen afsterven.

Behandeling

Sommige honden kunnen positief testen op hartwormziekte
Sommige honden kunnen positief testen op hartwormziekte, maar vertonen geen tekenen van ziek zijn.

De behandeling van hartwormziekte bij honden omvat het doden van de volwassen wormen die in het hart en de longslagaders leven, evenals die in de larvale stadia (microfilaria genaamd) die in de bloedbaan circuleren. Zoals bij elke andere ziekte, begint het formuleren van een behandelplan met een grondig onderzoek van de algehele gezondheid en conditie van de hond.

Behandeling voor hartworm omvat de toediening van twee medicijnen. Melarsomine - toegediend via een reeks injecties - roeit volwassen wormen uit en ivermectine doodt de microfilaria (larvale stadium). Bovendien kan een dierenarts antibiotica of steroïden voorschrijven, afhankelijk van het stadium en de ernst van de infectie. Omdat melarsomine diep in de rugspieren wordt geïnjecteerd, worden pijnstillers vaak gelijktijdig met de injecties gegeven om het ongemak voor de hond te verminderen.

Er zijn twee verschillende melarsomine-injectieprotocollen. Het eerste protocol is gereserveerd voor honden die verder gezond zijn en geen significante tekenen hebben die verband houden met hartwormziekte. In dit protocol worden twee injecties melarsomine toegediend met een tussenpoos van 24 uur. Het tweede protocol omvat drie injecties melarsomine - een eerste injectie een maand later gevolgd door twee extra injecties met een tussenpoos van 24 uur. Het protocol met drie doses heeft het aantal complicaties verlaagd en de veiligheid verhoogd in vergelijking met het protocol met twee doses.

De "slow-kill"-methode van hartwormbehandeling omvat het toedienen van maandelijkse preventieve medicijnen tegen hartworm (meestal op basis van ivermectine) en wachten tot de volwassen wormen in het hart op natuurlijke wijze sterven. Dit wordt aanbevolen in gevallen waarin de hond niet in aanmerking komt voor behandeling met melarsomine of waar financiële beperkingen een rol spelen. Volwassen wormen kunnen tot twee jaar duren voordat ze doodgaan en kunnen in die periode nog steeds schade aan het hart en de longen veroorzaken.

Honden met cavale syndroom zijn over het algemeen erg ziek en de enige succesvolle behandeling is de fysieke verwijdering van de wormen uit het hart.

Thuiszorg

Het belangrijkste dat u uw hond tijdens de behandeling van hartworm kunt geven, is volledige rust. Tijdens de herstelperiode is embolie (verstopping van bloedvaten) door dode of stervende wormen een grote zorg. Lichaamsbeweging verhoogt het risico op embolie, waardoor het risico op ernstige bijwerkingen of overlijden toeneemt. Strikte opsluiting is dus essentieel tijdens de behandelingsperiode en gedurende ten minste één maand na de laatste injectie met medicijnen.

Naast het veroorzaken van een sedentaire toestand, moeten hondenbezitters die hun huisdier behandelen voor infectie, voedsel en water van hoge kwaliteit verstrekken en ervoor zorgen dat ze de aanwijzingen over voorgeschreven medicijnen zorgvuldig volgen. Nadat de behandelingskuur is afgelopen, wordt de preventieve geneeskunde tegen hartworm voortgezet.

Hoe hartwormziekte te voorkomen?

Veel vlooien- en tekenhalsbanden stoten ook muggen af, maar voorkomen niet dat ze uw hond bijten. Preventieve hartwormmedicijnen die ivermectine bevatten, voorkomen dat larven hun levenscyclus in de hond voltooien. Naast het regelmatig toedienen van een preventief middel, wordt ook bloedonderzoek aanbevolen om de ziektestatus van een hond te controleren. In warmere, vochtige klimaten, zoals het zuidoostelijke deel van Europa, wordt hartwormmedicijn het hele jaar door gegeven in plaats van per seizoen, omdat het risico op infectie groter is.

Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.