Kenmerken, geschiedenis, verzorgingstips en nuttige informatie voor eigenaren van gezelschapsdieren
De Leonberger, of Leo, is een gigantische hond met een hardwerkende geest en een zachtaardig karakter die afkomstig is uit de stad in Duitsland waarnaar hij is vernoemd. Hoewel het ras bijna uitgestorven was in de Eerste Wereldoorlog, werd het gered - en gelukkig maar, want het ras is intelligent, nobel en zeer loyaal. Leonbergers zijn uitstekende werkhonden, maar zijn ook rustige en aanhankelijke metgezellen. Volwassen mannetjes ontwikkelen een uitgesproken leeuwachtige manen, wat bijdraagt aan hun gedistingeerde uiterlijk.
Rasoverzicht
- Groep: Werken
- Gewicht: Mannetjes zijn 110 tot 77 kg; vrouwtjes zijn 90 tot 64 kg.
- Hoogte: Mannetjes zijn 28 tot 80 centimeter en vrouwtjes zijn 25,5 tot 75 centimeter bij de schouder.
- Vacht en kleur: Het hoofd heeft een zwart masker over de vachtkleuren van leeuwgeel, goudgeel, rood, roodbruin, zandig of geelbruin. De dubbele vacht is middellang tot lang, dik, recht en waterafstotend.
- Levensverwachting: 7 tot 10 jaar
Kenmerken van de leonberger
Geschiedenis van de leonberger
Het hondenras Leonberger is afkomstig uit Leonberg, Duitsland. Halverwege de 19e eeuw beweerde een heer genaamd Heinrich Essig dat hij meerdere keren een Landseer Newfoundland en een St. Bernard had gefokt en later het nageslacht had gekruist met een Pyreneese Sennenhond. In de loop der jaren wordt nu aangenomen dat andere hondenrassen werden gekruist met vroege Leonbergers; er zijn echter geen schriftelijke gegevens bewaard gebleven. Het uiterlijk van de hond werd gefokt om op een leeuw op het wapen van Leonberg te lijken. Het ras werd populair in de koninklijke en keizerlijke huishoudens van Frankrijk, Oostenrijk-Hongarije, Duitsland en Italië.
De eerste Leonberger-clubs werden in 1891 opgericht door eigenaren van het ras. Het waren populaire boerderijhonden en werden gebruikt om karren te trekken. Ze werden gebruikt om munitiekarren te trekken in beide wereldoorlogen. Het ras was bijna uitgestorven tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar werd gered door een groep enthousiastelingen.
De Leonberger verscheen voor het eerst in Europa en Canada in de vroege jaren 1900. Ze werden geïmporteerd door de Canadese regering om op te treden als waterreddingshonden. Het ras vervaagde in Europa tijdens de Grote Depressie. In de loop der jaren nam het aantal Leonbergers toe in Europa en later in Europa. De Leonberger Club of Europe werd opgericht in 1987, maar het ras werd pas in 2009 officieel toegelaten tot de AKC-werkgroep.
Leonberger zorg
De Leonberger kan een kwijler zijn, dus veel eigenaren zullen een "kwijldoekje" bij de hand houden. Dit ras verhaart matig, maar meer in de lente en herfst. Leeuwen hebben routinematige verzorging nodig, met name een of twee keer per week haar borstelen. Ze hebben meestal geen vacht trimmen of beeldhouwen. Leeuwen verdragen koud weer goed, maar door hun dubbele vacht kunnen ze bij warm weer oververhit raken. Het is goed om bij warm weer een koele plek voor een Leeuw te bieden en de lichaamsbeweging te beperken tot koelere delen van de dag.
Leonbergers hebben een sterke drive om te werken en te beschermen. Ze hebben dagelijks beweging nodig om fit en gelukkig te blijven. Bovendien zal Leos profiteren van een soort 'baan', zoals het huis bewaken of gehoorzaamheidscompetitie. Over het algemeen zijn dit meestal zeer kalme, loyale en liefhebbende metgezellen. Leeuwen zijn ook zeer intelligente honden die heel goed reageren op training. In feite zijn training en socialisatie beide essentieel voor dit ras.
De Leonberger is een aanhankelijk en zachtaardig hondenras dat een heerlijke metgezel is. Dit ras is meestal erg intuïtief over menselijke emoties en vormt een sterke band met zijn familie. Meestal kan dit ras heel goed overweg met kinderen. Deze veelzijdige honden hebben een natuurlijk instinct om mensen te beschermen en te helpen, waardoor ze geweldige hulphonden en huisdieren zijn.
Veelvoorkomende gezondheidsproblemen
Verantwoordelijke fokkers streven ernaar om de hoogste rasstandaarden te handhaven zoals vastgesteld door kennelclubs zoals de European Kennel Club (AKC). Honden die volgens deze normen zijn gefokt, hebben minder kans om gezondheidsproblemen te erven. Er kunnen echter enkele erfelijke gezondheidsproblemen optreden in het ras. Houd rekening met deze voorwaarden:
- Maagdilatatie-volvulus (GVD): dit wordt gewoonlijk een opgeblazen gevoel genoemd en is een levensbedreigende situatie die bij veel grote hondenrassen voorkomt. Het treedt op wanneer de maag zich vult met gas of voedsel en vervolgens draait om de inhoud in de maag op te sluiten en de bloedtoevoer naar de maag en milt af te sluiten. Het maagweefsel sterft af en de maag kan zelfs scheuren. U moet voedingsstrategieën gebruiken om dit risico te minimaliseren.
- Heupdysplasie: Grote rassen zijn vatbaar voor heupdysplasie, een instabiliteit van het heupgewricht die leidt tot overmatige slijtage van het gewricht en heupartritis. De incidentie bij Leonbergers is 13 procent.
- Entropion: dit is een aandoening waarbij het ooglid vanzelf naar binnen rolt. Het kan een of beide ogen aantasten, en de onderste en/of bovenste oogleden. Het moet worden behandeld door een dierenarts.
- Ectropion: deze aandoening is het tegenovergestelde van ectropion; de deksels zakken door en rollen naar buiten.
- Leonberger polyneuropathie: deze neuromusculaire ziekte veroorzaakt een verslechterende tolerantie voor inspanning, een gespannen stap en verspilling van de achterbeenspieren. Er wordt onderzoek gedaan naar de genetica van deze ziekte.
Dieet en voeding
Het is verstandig om Leonbergers rasspecifieke formules te geven die aansluiten bij hun behoefte als groot ras. Leonberger-puppy's kunnen meerdere keren per dag worden gevoerd en groeien op hun eerste verjaardag tot meer dan 45 kg. Een dieet van grote rassen zal vet en eiwit beperken, zodat ze niet te snel groeien. Zorg altijd voor continue toegang tot vers drinkwater.
Volwassen Leonbergers moeten twee keer per dag worden gevoerd om een opgeblazen gevoel en GVD te voorkomen. Ze mogen niet eenmaal per dag een grote maaltijd krijgen. U kunt het risico op maagtorsie ook minimaliseren door een verhoogde voer- en watervoorziening te bieden, zodat uw hond rechtop kan eten en drinken. Als uw hond de neiging heeft om zijn voer naar binnen te slikken, zoek dan naar een voerbak die de hoeveelheid voer die in één keer kan worden gegeten, beperkt. U moet ook een uur na een maaltijd krachtig sporten vermijden.
Leonbergers hebben een hoog potentieel voor gewichtstoename. U kunt dit minimaliseren door gedurende een bepaalde tijd, zoals 10 tot 15 minuten, te voeren en niet opgegeten voedsel te verwijderen in plaats van gratis eten toe te staan.
Voor- en nadelen van de leonberger
Een gelijkmoedige hond die vriendelijk is tegen andere dieren
Zorgt voor een goede waakhond
Zeer intelligent en reageert goed op training
Vereist een aanzienlijke hoeveelheid verzorging
Overmatige hoeveelheden kwijlen
Gevoelig voor heupdysplasie
Waar een leonberger adopteren of kopen
Hoewel je misschien een Leonberger vindt in een plaatselijk dierenasiel, is de kans groter dat je de perfecte hond voor je zult vinden bij een Leonberger reddingsgroep, zoals de Leonberger reddingsvrienden, die zich toelegt op het redden en herplaatsen van ongewenste, achtergelaten of misbruikte honden Leonberger en Leonberger mixen. De redding en adoptie van vriendelijke reuzen werkt ook om huizen voor dit ras te vinden. De Leonberger Club of Europe biedt ook een lijst van fokkers op haar website.
Meer hondenrassen en verder onderzoek
Voordat u beslist of een Leonberger de juiste hond voor u is, neemt u de tijd om grondig onderzoek te doen. Zoek andere eigenaren en praat met gerenommeerde fokkers. Misschien wilt u contact opnemen met de Leonberger Club of Europe. Vergelijkbare hondenrassen om te onderzoeken zijn onder meer:
Er is een hele wereld aan potentiële hondenrassen - met een beetje onderzoek kunt u de juiste vinden om mee naar huis te nemen!
