IJzervergiftiging bij honden

IJzervergiftiging is een relatief ongebruikelijke aandoening bij honden, maar het is er een die uiterst serieus moet worden genomen, omdat het, onbehandeld, kan leiden tot ernstige complicaties, waaronder de dood. Het komt meestal voor in vier verschillende fasen, de eerste drie vinden plaats gedurende de 36 uur nadat de toxiciteit is begonnen en de vierde fase in de loop van vier tot zes weken. Hoe eerder u het vangt - en hoe eerder u uw hond naar de dierenarts brengt - hoe groter de kans dat u uw pup met minimale problemen ziet herstellen.

Wat is ijzervergiftiging?

Ook wel ijzertoxicose genoemd, ijzervergiftiging is een ziekte die optreedt wanneer een hond te veel ijzer in zijn bloedbaan heeft.

IJzer is een essentieel onderdeel van het dieet van een hond en wordt gereguleerd in commercieel hondenvoer, dus het is uiterst onwaarschijnlijk dat ze overtollige hoeveelheden via maaltijden en snacks zullen consumeren. In plaats daarvan treedt ijzervergiftiging meestal op als een hond iets eet waarvan hij niet hoort dat het een hoog oplosbaar ijzergehalte heeft - denk aan multivitaminen of supplementen, kunstmest, pakjes met voedseldroogmiddel of zelfs hand- en voetwarmers.

Dus wat is een giftige hoeveelheid ijzer voor honden? Honden kunnen klinische tekenen van toxiciteit ervaren als ze ergens tussen de 20 en 60 milligram ijzer per kilogram lichaamsgewicht consumeren. Ernstige toxiciteit, inclusief niveaus die mogelijk levensbedreigend zijn, kan optreden als een hond meer dan 60 milligram ijzer per kilogram lichaamsgewicht consumeert.

Oorzaken van ijzervergiftiging

IJzervergiftiging treedt op omdat uw hond een overmatige hoeveelheid ijzer consumeert in verhouding tot zijn lichaamsgewicht. Wanneer dit gebeurt, kan het overtollige ijzer in de bloedbaan sijpelen en grote schade aanrichten aan de weefsels en organen van uw hond.

Er zijn verschillende soorten ijzer, en niet alle zullen schade veroorzaken als ze te veel worden geconsumeerd. De meest verontrustende soorten zijn oplosbare vormen van ijzer, zoals die worden aangetroffen in supplementen en multivitaminen, bepaalde meststoffen en mosbestrijders, hand- en voetverwarmers, en de zuurstofabsorberende en geurverdrijvingszakjes die doorgaans worden aangetroffen in verpakkingen van gedroogd voedsel. Onoplosbare vormen van ijzer, waaronder ijzeroxide (roest), worden bij consumptie niet als giftig beschouwd.

Behandeling

Na een diagnose van ijzervergiftiging zal uw dierenarts een aantal belangrijke stappen ondernemen om het teveel aan het systeem van uw hond te verwijderen. Dit kan IV-vloeistoffen, zuurstoftherapie en het opwekken van braken omvatten, evenals maagpompen met een zoutoplossing. Een andere waarschijnlijke behandeling is chelatietherapie, waarbij een medicijn wordt gebruikt om zich aan het ijzer in het lichaam te binden en het door de nieren te leiden waar het via de urine van uw hond kan worden verwijderd.

Houd er rekening mee dat uw hond minimaal 24 uur bij de dierenarts moet blijven voor observatie en behandeling. Ze kunnen ook aanvullende behandelingen nodig hebben, waaronder een operatie, om de symptomen en gevolgen van ijzervergiftiging aan te pakken, vooral in de latere stadia van toxiciteit.

Hoe ijzervergiftiging te voorkomen?

De beste manier om te voorkomen dat uw hond ijzervergiftiging krijgt, is ervoor te zorgen dat hij geen toegang heeft tot items die oplosbaar ijzer bevatten. En als ze toegang hebben tot die items - en ze consumeren ze - zoek dan onmiddellijk hulp in plaats van te wachten om te zien of er tekenen en symptomen zijn.

Gelukkig hoef je je geen zorgen te maken over ijzervergiftiging door het standaarddieet van je hond. Commercieel voer voor huisdieren bevat gezonde, verteerbare vormen van ijzer in hoeveelheden die volkomen veilig zijn en die nodig zijn voor de algehele gezondheid van uw hond. Af en toe kan een dierenarts ijzersupplementen aanbevelen voor huisdieren, bijvoorbeeld met bloedarmoede, maar dit mag alleen worden gebruikt zoals aanbevolen door uw dierenarts.