Het couperen van de staart verwijst naar de amputatie van alle of een deel van de staart van de puppy. Dit kan om medische redenen, zoals schade door bevriezing of breuk als de staart van de pup in de deur wordt gesloten. Sommige honden zoals Labrador retrievers zijn "staartkloppers" in een constante staat van bloedige verwonding door met hun staarten tegen objecten te zwaaien. Soms wordt een puppy geboren met een "boef" in de staart die aan voorwerpen kan blijven haken en verwondingen kan veroorzaken, en daarom wordt deze om veiligheidsredenen verwijderd.
Maar het couperen van de staart van puppy's gebeurt meestal om cosmetische redenen, zodat de hond er op een bepaalde manier uitziet. Jachthonden en terriërrassen hebben meestal gecoupeerde staarten.
Wat zijn gecoupeerde staarten?
Historisch gezien werden staarten gecoupeerd (of "ingekort") om letsel tijdens het werk te voorkomen. Eeuwen geleden, toen alleen de adel bepaalde soorten honden mocht bezitten, werd de staart van een gewone hond gecoupeerd om hem gemakkelijk te onderscheiden van rashonden die eigendom waren van de aristocratie. Tegenwoordig omvatten de hondenrasclubs die lid zijn van de Europese kennelclub, gecoupeerde staarten in meer dan veertig rasstandaarden.
Hoe docken wordt gedaan
De lengte van de gecoupeerde staart varieert afhankelijk van het specifieke ras. Sommige zijn vrij kort en dicht bij het lichaam gesneden. De Pembroke Welsh Corgi- standaard roept op dat staarten "zo kort mogelijk worden gedokt zonder te worden ingesprongen". Andere rassen worden vrij lang gehouden - de Wire Fox Terrier-standaard vraagt om een driekwart dock. Als een puppy van een normaal "staartloos" ras met een staart wordt geboren, kan dit worden gecorrigeerd door te couperen. Meestal wordt de operatie uitgevoerd bij puppy's van drie tot vijf dagen oud, vaak zonder verdoving. Een deel van de reden dat het als onmenselijk wordt beschouwd, is dat puppy's alle pijn en trauma van deze procedure voelen.
De puppystaart wordt gemeten en de amputatie tussen de betreffende wervels wordt gemaakt. Absorbeerbare hechtingen of weefsellijm zorgen voor een meer cosmetisch genezen staart met de huid gesloten over de stomp van het bot, in plaats van alleen een deel van de staart af te knippen. Het moet onder steriele omstandigheden worden gedaan door een dierenarts die bekend is met rasstandaarden.
Controversiële procedure
Tegenwoordig is de praktijk meer een traditie dan een gezondheidsoverweging. In feite verbieden hondenregisters in Europa het couperen van staarten als onmenselijk. De praktijk is controversieel, zelfs in Europa.
In november 2008 heeft de Europese veterinaire medische vereniging het volgende beleid aangenomen: "De AVMA verzet zich tegen het bijsnijden van oren en het couperen van de staart bij honden wanneer dit uitsluitend voor cosmetische doeleinden wordt gedaan. De AVMA moedigt het afschaffen van het bijsnijden van oren en het couperen van staarten van rasstandaarden aan." Kort daarna stopten een aantal veterinaire klinieken, waaronder Banfield Pet Hospitals, met het couperen van staarten en het bijsnijden van oren.
Wanneer u adopteert op een conventionele leeftijd van 8 tot 12 weken, heeft uw puppy waarschijnlijk al zijn staart gecoupeerd. Hoewel de meerderheid van de puppy's nooit bekende fysieke problemen zullen hebben, zijn sommige dierenartsen van mening dat het couperen van honden op latere leeftijd vatbaar kan zijn voor urine-incontinentie. Door de staart van een hond te couperen, wordt ook het praten met de staart grotendeels afgebroken, wat mogelijk communicatieproblemen tussen honden kan veroorzaken. Stamboompuppy's met natuurlijke staarten en oren zijn niet minder lief, trainbaar of mooi.
