Kwijl- of slaframinevergiftiging bij paarden

Als het weer koel en vochtig is, hoogstwaarschijnlijk in de lente of de herfst, kunt u merken dat uw paard hevig kwijlt tijdens het grazen in de wei. Zolang er geen andere symptomen zijn, zoals koorts, wordt dit kwijlen waarschijnlijk veroorzaakt door slaframine-toxicose of kwijlen. De oorzaak van kwijlen ligt verscholen in uw weidegras. Paarden met kwijl kunnen grote hoeveelheden speeksel produceren. Kwijls is redelijk ongevaarlijk en heeft geen langetermijneffecten, maar het is belangrijk om onderscheid te maken tussen kwijlen en een paar andere ziekten die ernstiger zijn.

Namen:

Kwijl, Slaframine-vergiftiging, Slaframine-toxicose, klaver-toxiciteit

Oorzaken van paardenkwijl

Kwijl- of slaframinevergiftiging treedt op wanneer een paard witte of rode klaver eet, evenals klaver en luzerne die in zijn weide groeien die besmet is met een schimmel genaamd Rhizoctonia leguminicola. Deze schimmel heeft de neiging om te groeien tijdens nat, koel weer en verschijnt als zwarte vlekken op de plant, wat resulteert in de algemene naam " zwarte vlekziekte ".

Symptomen van paardenkwijl

Hoewel kwijlen meestal ongevaarlijk is, zijn er andere, meer ernstige symptomen die kunnen optreden bij bijzonder gevoelige paarden. Sommige paarden kunnen lichte kolieksymptomen vertonen. Overmatig tranen van de ogen kan ook optreden en diarree is mogelijk. Er is één geval van een merrie die een veulen aborteert dat op de OMFRA-factsheet wordt vermeld, maar dit is het enige gerapporteerde geval van reproductieve problemen met deze relatief veel voorkomende toxicose.

Het is echter belangrijk om er zeker van te zijn dat het kwijlen geen teken is van een andere ziekte. Kwijlen kan een symptoom zijn van vesiculaire stomatitis en kan ook worden veroorzaakt wanneer de mond van een paard geïrriteerd is door een chemische stof, of door het eten van een irriterende plant zoals frambozenstokken of boterbloemen, granen met stekelige weerhaken of planten met scherpe bramen of bladranden. Paarden die snacks pakken terwijl u op de trail rijdt, kunnen hun mondhoeken irriteren, waardoor ze gaan kwijlen en bloeden. Controleer het tandvlees, de tong, de lippen en het gehemelte van uw paard op tekenen van irritatie of laesies.

Diagnose

Als u vesiculaire stomatitis vermoedt, dat wil zeggen, als er een uitbraak is in uw omgeving, moet u uw dierenarts bellen om een diagnose te bevestigen, aangezien dit een te melden ziekte is bij het kantoor van de staatsdierenarts. Als u er echter zeker van bent dat er geen andere ziekte of plantirritatie is en het paard geen koorts of andere klinische symptomen heeft, kunt u vermoeden dat kwijlen de oorzaak is.

Effecten

Paarden beginnen binnen een paar uur na het eten van de geïnfecteerde plant en zullen doorgaan zolang het paard toegang heeft tot de peulvruchten met zwarte vlek. Als u het paard uit de wei haalt, zou het binnen ongeveer één tot twee dagen moeten beginnen te herstellen.

Behandeling

De meeste paarden herstellen snel zonder behandeling, zolang de toegang tot de door schimmels geteisterde planten beperkt is. Het maaien van het weiland kan helpen om geïnfecteerde planten om te hakken en ze moeten gezond teruggroeien. Omdat de groei van de Black Patch-schimmel afhankelijk is van het weer, zullen sommige jaren slecht zijn voor kwijlen en andere niet. Als je vermoedt dat de schimmel in je hooi zit, probeer dan secties met peulvruchten te scheiden. Soms is dit onmogelijk. De toxiciteit van de schimmel neemt af naarmate het hooi ouder wordt, dus het kan een kwestie zijn van een paar maanden wachten voordat je het hooi weer gaat voeren.

Preventie

Er is echt heel weinig dat kan worden gedaan om kwijl te voorkomen, behalve het voorkomen dat paarden toegang krijgen tot peulvruchten tijdens koud, nat weer. Het is niet praktisch om luzerne en klaver uit uw weiden te verwijderen, omdat ze een waardevolle bijdrage leveren aan de voeding van uw paard en bij droog weer vaak sterker zijn dan grassen.

Bronnen:

• Hayes, M. Horace en Peter D. Rossdale. Veterinaire notities voor paardeneigenaren: een geïllustreerde handleiding over paardengeneeskunde en chirurgie. 17e druk. New York: Prentice Hall Press, 1987. Druk.
• "De veterinaire handleiding van Merck." Het veterinaire handboek van Merck. Np, en Web. 25 mei 2012.