Het belang van opgeloste zuurstof in uw zeeaquarium
Veel zeeaquarianen geven het zuurstofgehalte (O 2) in hun aquariumwater slechts een vluchtige gedachte, niet volledig begrijpend hoe het niveau van de opgeloste zuurstof (DO) in hun aquaria hun hele aquariumpopulatie kan beïnvloeden.
Alles reageert met zuurstof
Op de een of andere manier reageert alles (vissen, ongewervelden, koralen, zeewieren, bacteriën) in de oceanen en in zeeaquaria met zuurstof. De meeste levende wezens van deze planeet hebben zuurstof nodig om voedingsstoffen te metaboliseren, het belangrijkste bijproduct van deze reactie is koolstofdioxide (CO 2). Zeewieren (zoutwaterplanten) absorberen CO 2 en stoten O 2 uit tijdens de daglichturen, keren het proces 's nachts om, absorberen O 2 en stoten CO 2 uit in het donker. Vissen, ongewervelde dieren en aërobe bacteriën nemen O 2 op en stoten dag en nacht CO 2 uit.
Organische materialen gebruiken ook zuurstof
Je beestjes zijn niet de enige dingen die zuurstof in je tank gebruiken. Organische materialen (opgeloste organische verbindingen), zoals dat spul op een stuk niet- uitgehard levend steen of het niet opgegeten voedsel en visafval op de bodem van de tank, verbruiken veel zuurstof als ze afbreken. Er zijn enkele additieven voor nitrificerende bacteriën die zich zeer snel zullen vermenigvuldigen om afvalstoffen in het aquarium te consumeren die een grote hoeveelheid zuurstof in het water nodig hebben. Zorg er bij gebruik van deze additieven voor dat er extra beluchting aan de tank wordt toegevoegd.
Zout water en zuurstof
Zout water heeft een lagere capaciteit (verzadigingsniveau) om O 2 vast te houden dan zoet water. De hoeveelheid O 2 die zout water kan bevatten, is afhankelijk van de temperatuur en het zoutgehalte van het water. Zoals je in de onderstaande grafiek kunt zien, hoe lager de temperatuur en het zoutgehalte, hoe meer zuurstof het water kan bevatten. Aangenomen wordt dat een gehalte aan opgeloste zuurstof van 5-7 delen per miljoen (ppm = mg/L) voldoende is voor de meeste aquariumbewoners, terwijl de eerste tekenen van stress zullen optreden als het gehalte onder de 4 ppm daalt en dodelijke afloop kan worden verwacht bij 2 dpm. Een testkit voor opgeloste zuurstof is goedkoop en gemakkelijk te gebruiken. Het is een goed idee om uw zoutwater periodiek te testen, vooral wanneer de veestapel wordt verhoogd, levend gesteente wordt toegevoegd of wanneer de biologische filtercapaciteit is verhoogd of verlaagd.
Redenen voor lage niveaus van opgeloste zuurstof
- Overvol aquarium (vissen verbruiken zuurstof en produceren afval, dat ook zuurstof verbruikt omdat het door bacteriën wordt afgebroken).
- Filters en substraat verstopt met visafval en niet opgegeten voedsel (resulteert in verminderde waterstroom en zuurstof naar de aerobe bacteriën in de biofilter).
- Slechte gasuitwisseling aan het wateroppervlak (die film van eiwit op het oppervlak vertraagt de gasuitwisseling echt).
Een overgrote meerderheid van de gasuitwisseling (O 2 in, CO 2 uit) in een aquarium vindt plaats aan het wateroppervlak. Verticale beweging van water in de tank verhoogt de gasuitwisseling aanzienlijk. Dit kan worden bereikt met powerheads die naar het wateroppervlak wijzen, de filteruitlaten naar boven richten of luchtstenen installeren (die water van onder naar boven brengen met de bellenbeweging). Hoewel luchtstenen een geweldige manier zijn om water verticaal in een aquarium te verplaatsen, zijn hun bellen die aan het wateroppervlak barsten ook de belangrijkste oorzaak van zoutkruip, wat enorm bijdraagt aan onderhoudsproblemen. Eiwitafschuimers zijn ook een uitstekende methode om het zuurstofgehalte in zeeaquariumwater te verhogen.
Het zoutgehalte wordt gemeten in delen per duizend (ppt) of soortelijk gewicht (SP) en het gehalte aan opgeloste zuurstof wordt gemeten in delen per miljoen of milligram per liter (mg/l = ppm).
