Trakehner-rasportret

De Trakehner is een bijzonder sportpaard. Met zijn hoge aandeel volbloedpaarden in de fokkerij is hij zeer nobel, maar ook zeer levendig en gevoelig. Sommige renners vinden het daarom lastig. Een goed karakter is net zo goed een fokdoel als taaiheid en uithoudingsvermogen.

Oorsprong en geschiedenis

De Trakehner is het oudste Duitse paardenras. Trakehners worden sinds 1732 gefokt: het fokken begon in de belangrijkste stoeterij van Trakehnen in Oost-Pruisen. Daar werden paarden gefokt voor het bereden leger, de cavalerie. Volbloeden zoals Perfectionist xx, de vader van de legendarische Temple Keeper, werden relatief vroeg in de fokkerij gebruikt. Hardheid en prestatiebereidheid kenmerkten de Trakehner-paarden en leidden tot grote populariteit.

In 1944 waren er 750 erkende Trakehner-hengsten en 14.000 fokmerries, maar toen moest Trakehnen worden geëvacueerd, mensen moesten vluchten: Oost-Pruisen ging verloren en paarden en mensen vluchtten naar het westen. De moeilijke tocht over de bevroren Szczecin-lagune aan de Oostzee is legendarisch: de paarden trokken de wagens door diep dooiwater. De verliezen op de 1000 kilometer lange route waren enorm: van de voorheen 30.000 Trakehners waren er na het einde van de oorlog nog zo'n 1500 paarden over. Er konden bijvoorbeeld slechts 27 merries worden gered van de hoofdstoeterij van Trakehnen. De overige paarden werden in Duitsland gedistribueerd. Na de oorlog werden Trakehners voornamelijk in Sleeswijk-Holstein en in de voormalige DDR gefokt. Vooral de Graditz- en Ganschow-hengsten maakten daar naam in de Trakehner-fokkerij. Tot op de dag van vandaag worden in Ganschow niet alleen rijpaarden maar ook menpaarden gefokt en opgeleid.

Maar Trakehner had ook veel invloed op West-Duitse warmbloedrassen: bij de Hannoveranen waren het de hengsten Abglanz en zijn zoon Paragraaf die vandaag de dag nog steeds actueel zijn in de lijnen Akzent II/Alabaster en Argentan/Argentinus. In Warendorf richtte Abschaum zijn eigen hengstenlijn op en Julmond beïnvloedde de fokkerij van moderne Württembergers. Vanwege het hoge aandeel volbloeden - zowel Engelse volbloeden als Arabieren en Shagya-Arabieren - was de Trakehner ideaal voor het verbeteren van de voorheen zwaardere warmbloedrassen.

Een bijzonder kenmerk van de warmbloedfokkerij zijn de Trakehner piebalds: na de Tweede Wereldoorlog werden de piebalds aanvankelijk alleen in Polen gefokt. Een paar Trakehner-checkmerries hadden daar de onrust van de oorlog overleefd. Van daaruit importeerde een fokker uit Baden-Württemberg twee merries en bracht de fokkerij van Trakehner Schecken nieuw leven in. Pas in 1996 werden de Westrich-merries erkend en geregistreerd bij het Trakehner Verband. De Trakehner-pinto's van stoeterij Deschenhof bij Stuttgart zijn vandaag de dag nog steeds een specialiteit.

Interieur

Bij het fokken wil je een ongecompliceerde, sociale en gewillige Trakehner. Veel Trakehner-paarden zijn echter misschien iets minder ongecompliceerd dan gewenst, en de gevoeligheid ervan is mogelijk niet geschikt voor elke ruiter. Gevoelige en ervaren ruiters zijn meestal beter af met deze intelligente paarden dan beginners. De veerkracht van de Trakehner is echter legendarisch bij correct gebruik. Ze zijn taai en bereid om te presteren. Als de houding niet ideaal is of als ze ongevoelig worden behandeld, kunnen ze soms koppig of overenthousiast overkomen.

Buitenkant

Trakehners zijn gemiddeld tussen de 160 - 170 centimeter lang. Dit betekent dat ze niet tot de grootste warmbloedpaarden behoren. Ze zijn er in alle rassen - ook als pinto's.
De Trakehner is een rijpaard met een zekere elegantie. Een groot gelijnde lichaamsbouw en geschiktheid voor sport zijn gewenst: het hoofd is nobel, de nek is goed gevormd en de schouders zijn schuin, de rug moet zwaaien en stabiel zijn en de basis moet droog zijn.

Geschiktheid/gebruik

Trakehners zijn sportieve rijpaarden voor gevoelige en fijne ruiters. Vanwege hun grote aandeel volbloeden worden ze als iets moeilijker beschouwd dan andere warmbloedpaarden. Voor gevoelige rijders is dit zeker geen probleem, maar voor beginners zijn Trakehners dus minder geschikt. Trakehners hebben aanleg voor zowel dressuur als springen. In beide disciplines zijn ze vertegenwoordigd in alle prestatieniveaus. Ze zijn ook behoorlijk succesvol in veelzijdigheid. Voor een ruiter en paardeneigenaar die bloedpaarden aankan, zijn ze een droom: sportief, intelligent en zeer prestatiegericht!

Houding

Trakehners zijn warmbloeden met een hoog aandeel volbloeden. Regelmatige lichaamsbeweging met soortgenoten is daarom verplicht - zoals natuurlijk voor elk paard. Soms zijn ze wat zwaardere eters dan andere warmbloedige dieren. Omdat Trakehners oorspronkelijk gefokt zijn om sterk te zijn, hebben niet alle paarden veel krachtvoer nodig. Een hoog aandeel ruwvoer is ideaal.

Silke behling is freelance redacteur en werkt in zowel de boeken- als de tijdschriftensector. Haar publicaties variëren van specialistische boeken tot tijdschriftartikelen. Als gediplomeerd lerares is het gebied van onderwijs en kinderen bijzonder belangrijk voor haar, daarom schrijft ze al vele jaren voor het kindertijdschrift "Piaffino". Als gediplomeerd paardenfysiotherapeut (DIPO) biedt ze ook acupunctuur en fysiotherapie aan voor paarden en honden in de omgeving van Osnabrück. Ze geniet van haar vrije tijd met haar nu 24-jarige Arabische paard El Santee, met wie ze tot 120 kilometer lange endurance wedstrijden reed, en haar twee honden Lotta en Easy.