Zebravinken: sociale vogels voor beginners
De zebravink is een relatief gemakkelijk te verzorgen vogel die ook door beginners als huisdier gehouden kan worden. Hier kom je alles te weten over de herkomst en de leefomstandigheden van zebravinken.
Eigenschappen
Naam: zebravink (Taeniopygia guttata)
Herkomst: Australië, Sunda-eilanden
Familie: vinken (Estrildidae)
Grootte: ca. 10-11 cm
Gewicht: ca. 10-12 g
Kleur: wit, grijs, beige; Mannetjes met zebratekening en oranje wangen.
Levensverwachting: ca. 5-7 jaar.
Houden: in groepen
Beschrijving en herkomst
Zebravinken (Taeniopygia guttata) zijn inheems in Australië en de Sunda-eilanden. De zebravink van de Soenda-eilanden wordt ook wel Timor's zebravink genoemd. De levendige vogels zijn een ondersoort van vinken en zijn vooral populaire huisdieren vanwege hun zangvaardigheid. In Azië werden de prachtige dieren al vroeg als siervogel gehouden. Wanneer vogels precies bekend werden als huisdieren in Europa, kan niet worden gezegd. De bekende Franse ornitholoog Vieillot schreef echter aan het begin van de 19e eeuw over de zebravink.
De zebravink dankt zijn naam aan de zwart-witte dwarsstrepen onder de rode snavel, op de borst en op de staartveren. Inmiddels worden de dieren in verschillende kleuren gefokt, met bijna 100 verschillende rassen. Bijzonder zijn de oranje wangen van de vogels. De vrouwtjes zijn echter onopvallender. Ze zijn meestal gewoon wit, grijs of beige gekleurd. De zebratekening en de sinaasappel ontbreken.
Levenswijze
Zebravinken leven het liefst in de met gras begroeide steppe, maar bij voorkeur in de buurt van waterbronnen. Hier hebben ze een interessante methode ontwikkeld om zich tijdens het drinken te beschermen tegen vijanden: ze zuigen het water op met hun snavel en vliegen dan meteen verder. Zo blijven ze nooit te lang op een drinkplaats en geven ze hun jagers geen aanvalspunt. Omdat zebravinken in vrij droge gebieden leven, zijn ze zeer flexibel: indien nodig kunnen ze enkele weken zonder water overleven.
In de natuur leven de levendige dieren in grote zwermen. Daarom voelen gedomesticeerde zebravinken zich alleen in groepen op hun gemak. Ze communiceren via geluiden, hoewel ze een veel kleiner repertoire hebben dan bijvoorbeeld kanaries. Alleen de mannelijke zebravinken zingen tijdens de verkering, anders communiceren de vogels via hoorns, trillers of gebabbel. Het lied en het patroon van het verenkleed worden gebruikt voor herkenning. Wetenschappers ontdekten ook dat, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht dat vogels niet kunnen ruiken, zebravinken wel olfactorische receptoren hebben waarmee ze hun verwanten kunnen herkennen.
De zebravinken bouwen hun nest ongeveer twee tot drie meter boven de grond in struiken of heesters. Zebravinken hebben geen vast broedseizoen. Ze paren bijvoorbeeld als de omstandigheden gunstig zijn en er voldoende water is. Het vrouwtje legt ongeveer vijf eieren per broedseizoen. Het koppel zorgt samen voor de nakomelingen.
De juiste volière voor zebravinken
De zebravinken die als huisdier worden gehouden, stammen grotendeels af van de Australische zebravink (Taeniopygia guttata castanotis). Ze zijn relatief gemakkelijk te verzorgen en daarom ook geschikt voor beginners. Omdat de levendige dieren erg sociaal zijn, kun je ze het beste in een grotere groep houden, waarbij je ongeveer hetzelfde aantal mannetjes en vrouwtjes moet krijgen. Een volière met een vloeroppervlak van minimaal 120 x 60 cm (voor maximaal drie paartjes) en een hoogte van minimaal één meter is geschikt als vogelopvang. De volière moet worden verhoogd, ongeveer 80 cm boven de grond. Als u uw zebravinken niet de vrije loop kunt laten, moet de volière een vloeroppervlak van 2 m² en een hoogte van 2 meter hebben (voor maximaal 20 dieren).
De kooi moet lang en smal zijn in plaats van vierkant om voldoende ruimte te bieden om te vliegen. Bovendien moet één zijde ondoorzichtig zijn. Het is het beste om de kooi uit te rusten met zitstokken gemaakt van natuurlijke takken. Idealiter kunnen alle dieren naast elkaar op een zitstok zitten. Plaats de takken ver genoeg uit elkaar zodat de zebravinken moeten vliegen om ze te bereiken. Daarnaast hebben de vogels een zandbad nodig. Je moet ze ook ongeveer twee keer per week een waterbad geven.
Bij het kiezen van de locatie moet u ervoor zorgen dat de kooi niet wordt blootgesteld aan tocht. Vermijd ook temperatuurschommelingen. Ideaal is een temperatuur van 20-25°C. Je zebravinken hebben 10-14 uur licht per dag nodig. Zorg er bij kunstlicht voor dat de lampen een UVA- en UVB-component hebben en dat je kunstmatige schemerfasen creëert. Het is in principe mogelijk om zebravinken het hele jaar door in een buitenvolière te houden. Je moet ze echter wel een schuilplaats bieden voor het koude seizoen waarin het minstens 15°C warm is. Deze moet toegankelijk zijn vanaf het bovenste derde deel van de kooi en mag niet te donker zijn.
Houding en voeding
In vergelijking met bijvoorbeeld Amazone-papegaaien zijn zebravinken relatief gemakkelijk te verzorgen vogels. U dient de volière slechts ongeveer een keer per week grondig schoon te maken en het vogelzand te vervangen. Drink- en voerbakken moeten elke dag goed worden schoongemaakt. U moet uw zebravinken ook nestkasten voor het broed aanbieden, evenals gras, kokosvezels en dergelijke, waarmee de dieren hun nesten erin kunnen bouwen.
Om uw zebravinken voldoende beweging en afwisseling te geven, moet u ze elke dag een uur of langer vrij laten vliegen in het appartement. Zorg ervoor dat er geen giftige planten, gevaarlijke voorwerpen zoals spiegels of ventilatoren, giftige schoonmaakmiddelen of luxe etenswaren in de kamer zijn. Om de vrije vlucht te beëindigen, kunt u de vogels met lekker eten terug de kooi in lokken. Probeer de dieren niet met de hand te vangen. Dat zou hen enorm onder druk zetten en het risico op blessures vergroten.
Als het om voeding gaat, zijn zebravinken ook niet zo ingewikkeld. Geef ze dagelijks een exotische voermix met verschillende soorten gierst en graszaad. Je moet de zebravinken te allen tijde voorzien van water, maagstenen en cuttlebone. Geef ze ook elke dag groenvoer, groenten en fruit, maar minstens twee keer per week. Zorg ervoor dat u altijd het overgebleven voer verwijdert, zodat uw vogels niet ziek worden van de bedorven etensresten.
