Beierse bergzweethond in rasportret
Beierse berghond
| oorsprong | Duitsland | Levensverwachting | ongeveer 12 jaar |
|---|---|---|---|
| FCI-standaard | FCI Groep 6: Honden, Scenthounds en verwante rassen | functie | jachthonden |
| maat | Middelgrote hondenrassen | Veelvoorkomende ziektes | geen |
| Gewicht | 17-30kg | jas lengte | kort |
| karakter/natuur | ontspannen werker op het hoogste niveau | vachtkleur | dieprood tot broodkleurig |
| bijzonderheden | |||
| jachthond | |||
Raskenmerken en uiterlijk
Hoe ziet een Beierse berghond eruit?
De Beierse Berghond is een sterke, middelgrote hond, ongeveer 44 tot 52 centimeter bij de schoft en een gewicht van 17 tot 30 kilogram. Mannetjes zijn groter en zwaarder dan vrouwtjes. Hij heeft korte benen voor zijn lengte. De standaard beschrijft het uiterlijk als volgt:
Een algehele harmonieuze, lichtere, zeer behendige en gespierde, middelgrote hond. Het lichaam is iets langer dan hoog, achter iets verhoogd; staat op niet al te hoge runs. De kop wordt horizontaal of licht rechtop gedragen, de staart horizontaal of diagonaal naar beneden.
Zijn vacht moet dicht, glad, matig ruw zijn, met weinig glans. De standaard vereist de volgende kleuren:
Dieprood, hertenrood, roodbruin, roodachtig geel, ook lichtgeel tot broodkleurig; roodgrijs, zoals het winterhaar van het edelhert, ook gevlekt of donker gestippeld. De basiskleur is meestal intenser op de rug. Snuit en gordijnen donker. Staart meestal donker gestippeld. Een kleine, lichte borstvlek (varenster) is toegestaan.
Het doel is: De kleuren moeten de hond camoufleren tijdens zijn jachtwerk en niet verraden, bijvoorbeeld met grote witte aftekeningen.
Hoe oud wordt een Beierse berghond?
De Beierse berghond heeft een levensverwachting van 12 jaar en meer.
Eigenschappen en karaktereigenschappen
Welke kenmerken heeft een Beierse berghond?
De Beierse bergzweethond is een volbloed jachthond met alerte zintuigen maar zonder nervositeit. Zolang hij geen geur in zijn neus heeft, maakt hij indruk met een weloverwogen, kalme, zelfverzekerde en tegelijkertijd uiterst zachtaardige aard. Het straalt pure vertraging uit naar ons mensen. De officiële norm beschrijft de essentie als volgt:
Kalm en evenwichtig; aanhankelijk naar de eigenaar, gereserveerd naar vreemden. Een stabiele, zelfverzekerde, onverschrokken en gemakkelijk te leiden hond die niet verlegen of agressief is, is vereist.
De Beierse bergzweethond is een zeer efficiënte werkhond die zijn taken gewetensvol en met de grootste toewijding vervult. Hij heeft een sterke drive om te volgen en is een meester in het volgen. Met hem de natuur verkennen is een heel bijzondere ervaring en geluk. De professioneel beheerde Beierse berghond is ook een zeer goede familiehond met een zachtaardig karakter. Maar hij is geen afgerichte gezinshond, hoort thuis in de handen van een jager en is ook niet voor beginners.
Oorsprong & geschiedenis
Waar komt de Beierse berghond oorspronkelijk vandaan?
De Beierse Berghond is een middelgrote jachthond. Het is een hoogontwikkelde specialist, maar tegelijkertijd veelzijdig in de jacht. Spoorwerk is zijn specialiteit. Hij beheerst het zoeken en haasten en vooral het volgen. Bij het zoeken volgt hij de gewonde sporen van het gewonde spel. Een snel en nauwkeurig werk van de hond is cruciaal om het lijden van de prooi te verminderen. De Beierse bergzweethond gaat terug op oude hondenrassen. De bloedhonden worden ook wel "Bracken" genoemd. Honden met een bijzonder goede neus en een intelligent reukvermogen waren van fundamenteel belang voor de jacht, die duizenden jaren lang een belangrijke basis van het leven van onze voorouders was. Bloedhonden waren ook onmisbaar voor de jacht op criminelen. Een goede bloedhond was waardevoller voor de Duitsers dan een paard. Dat blijkt uit een meer dan 1000 jaar oude wettekst, de Lex Baiuwariorum. Een document uit het jaar 1459 getuigt later van de gevlekte van Bracken aan het Tegrinsee-klooster (tegenwoordig Tegernsee) door een graaf Kaspar Törring. Ook toen fokte de graaf systematisch Bracken volgens het stamboek. De huidige Beierse bergzweethond stamt ook af van deze Adelaarsvaren. In 1870 werd de Hannoveraanse zweethond gefokt. Dit is hoe een moderne Veelzijdige helper voor boswachters en professionele jagers. De honden moesten worden gekenmerkt door de hoogste jachtprestaties. Tegelijkertijd moesten ze omgaan met de barre omstandigheden van de bergen. Ze mochten geen scherpe stenen storen, noch de hoge eisen aan zijn klimvermogen, stormen of opwaaiende sneeuw. In 1883 vond de eerste officiële tentoonstelling van de Beierse berghond plaats. In 1912 werd de Club voor Beierse Bergspeurhonden opgericht, die sindsdien met veel succes voor deze honden zorgt. Na de Tweede Wereldoorlog werd het genetische knelpunt tegengegaan door gekruiste Tiroolse varens te kweken. Hoewel de Beierse bergzweethond zeer zeldzaam is, is hij wijdverbreid in heel Duitsland. Zijn fokkerij is op een zeer verantwoorde manier georganiseerd. Om "elite- of kampioensfokkerij" te vermijden, wordt het aantal nakomelingen van een fokhond beperkt tot 18 tot 20. Omgekeerd moet minstens één dier van elk gefokt nest moet worden teruggestuurd naar de fokkerij, op voorwaarde dat er geen tekenen zijn van erfelijke ziekten. Daarnaast mag er alleen gefokt worden met honden die de vele prestatietesten hebben doorstaan. Het fokken van de Beierse bergzweethond is een model, een blauwdruk voor hoe we gezonde rashonden met een sterk temperament kunnen fokken - zelfs met een numeriek zeer kleine populatie. Als dergelijke methoden zouden worden gebruikt in de hele hondenfokkerij, zou marteling een vreemd woord zijn en zouden veel dierenartsen werkloos zijn. Per jaar worden ongeveer 10 tot 12 nesten met 60 tot 80 pups gefokt. Deze zijn bijna uitsluitend in professionele handen van boswachters en professionele jagers.
Populaire mixen
Mengsels met Beierse bergzweethonden zijn zeldzaam.
Zorg, gezondheid en ziekten
Hoeveel verzorging heeft een Beierse berghond nodig?
De Beierse bergzweethond is zeer gemakkelijk te verzorgen. Hier en daar poetsen is voldoende.
Zijn er rasspecifieke ziekten bij de Beierse berghond?
De gezondheidstoestand van het ras is voorbeeldig.
Welk voer is het beste voor een Beierse berghond?
De Beierse bergzweethond is niet veeleisend in zijn dieet. De Beierse bergzweethond is ook geschikt voor BARF.
Activiteiten
De Beierse Berghond is een door en door jachthond. Hij heeft dit werk nodig voor een soorttypisch leven.
Overwegingen alvorens te kopen:
Waar kun je een Beierse berghond kopen?
Als u op zoek bent naar een Beierse berghond, moet u lang voordat u van plan bent er een te kopen contact opnemen met een boswachter of fokker die is aangesloten bij de Club voor Beierse berghonden. In de regel worden de honden alleen geleid door boswachters of jagers. Zo nu en dan kan het zijn dat een hond een andere plek zoekt. Maar dan moet je in staat en bereid zijn hem de levensomstandigheden te geven die hier worden beschreven voor zijn soortspecifieke manier van leven.
Opvoeding en houding
Is een Beierse berghond geschikt voor mij?
Een Beierse Berghond is geen gezelschapshond voor de stad of voor wandelingen in de natuur, ook al zijn ze dagelijks. Hij is geen huishond maar een professionele jachthulp die het werk wil en nodig heeft. Verder is hij totaal niet veeleisend in zijn houding. Idealiter zou hij in een huis aan de rand van het bos wonen of op het platteland met een tuin. De Beierse berghond wil en kan bij elk weer uitgaan. De norm geeft informatie over de randvoorwaarden van zijn houding:
In overeenstemming met zijn jachtdoel als specialist voor het opsporen van hoefwild, moet de Beierse berghond over alle vereiste vaardigheden beschikken om nuttig te zijn in verband met het moeilijke speuren. De bruikbaarheid moet worden bewezen door passende prestatietests.
De Beierse bergzweethond is een zeer sociale en leergierige viervoeter, wat het voor zijn geleider gemakkelijk maakt om hem te trainen en ermee te werken. Hij wil en heeft die begeleiding nodig. Maar hij is geen hond die alleen maar wacht op commando's van zijn baas of meesteres. Je kunt hem niet trainen, maar je kunt hem uitstekend trainen. Omdat de honden pas generaties lang voor de fokkerij zijn goedgekeurd als ze veel veeleisende prestatietests hebben doorstaan, is hun prestatieniveau extreem hoog. Dit is ook een verplichting voor het beheer van deze hond. Hij heeft het jachtwerk nodig waarin hij zich prettig voelt. Zijn element is lassen. Hier heeft hij het absolute meesterschap bereikt, dat hij ook wil uitleven. Houd hier rekening mee als u speelt met het idee uw leven als niet-jager te willen delen met een Beierse berghond.
Interessante weetjes & extra's
De Beierse bergzweethond is zowel qua uiterlijk als qua aard fascinerend. Maar hij is door en door een jachthond. De ondersteuning bij het fokken van de Club voor Beierse Berghonden in 1912 is voorbeeldig.
