Briard in rasportret
Eigenschappen
oorsprong | Frankrijk | Levensverwachting | 12 jaar |
---|---|---|---|
FCI-standaard | FCI Groep 1: herdershonden en veedrijvers | functie | herdershonden |
maat | Grote hondenrassen | Veelvoorkomende ziektes | nachtblindheid (CSNB), defecte urineleiders (eU) |
Gewicht | 30-35kg | jas lengte | lang |
karakter/natuur | intelligent, alert, pittig, behendig, goedaardig | vachtkleur | zwart, fauve, fauve bedekt met zwart, grijs, blauw |
bijzonderheden | |||
laag jachtinstinct |
Raskenmerken en uiterlijk
Hoe ziet een briard eruit?
De Briard, meer specifiek "Berger de Brie", is een oud Frans herdershondras. De Berger de Brie is een middelgrote tot grote hond die direct herkenbaar is aan zijn weelderige, lange vacht springt in het oog. De vacht moet erg lang zijn en over het hele lichaam gedraaid zijn, inclusief het hoofd. Het haar moet zo droog zijn als geitenhaar. De Briard heeft weinig ondervacht. De lange vacht is een oud, typisch kenmerk van deze herdershond, die hem ooit op zijn werk beschermde tegen weer en wind en tot op zekere hoogte tegen een wolvenbeet. Zoals zo vaak het geval is, zijn de huidige fokactiviteiten vaak overdreven. De kwaliteit van deze sterke honden wordt soms voornamelijk gemeten aan de lengte en textuur van de vacht. Last but not least, overmatige groei op het hoofd belemmert het zicht van de hond en leidt zelfs tot oogletsel. Hoewel de officiële FCI-norm vereist dat de ogen slechts "licht bedekt" zijn, is het niet ongebruikelijk om fokhonden te zien met een echte haarmat voor hun ogen moeten doorstaan. Toegestane vachtkleuren zijn zwart, fawn, fawn bedekt met zwart, grijs of blauw, vaak met een masker. Verder beschrijft de Standard hem als een "rustieke hond, lenig, gespierd en goed geproportioneerd; levendig en alert." De standaard van de Briard heeft ook een eigenaardigheid: een dubbele wolfsklauw is vereist. De meeste honden hebben een eenvoudige wolfsklauw. Dit is de gedegenereerde grote teen die boven de poot zit zonder grondcontact en functie. "Enkele wolfsklauwen of volledige afwezigheid van wolfsklauwen op de achterpoten" worden als diskwalificerende fouten beschouwd, hoewel deze afwezigheid in feite gunstig zou zijn voor de conditie en gezondheid van de hond. Een Briard heeft een levensverwachting van 12 jaar. Het is niet ongebruikelijk om exemplaren te vinden die aanzienlijk ouder worden met de beste conditie.
Hoe groot is een briard?
Mannetjes moeten een schofthoogte hebben van 62 tot 68 centimeter, teven 56 tot 64. Briards zijn relatief licht voor hun grootte. 30 tot 35 kilogram kan als normaal worden beschouwd.
Hoe oud wordt een briard?
Een Briard heeft een levensverwachting van iets meer dan 12 jaar. Het is niet ongebruikelijk om exemplaren te vinden die aanzienlijk ouder worden met de beste conditie.
Eigenschappen en karaktereigenschappen
Welke kenmerken heeft een briard?
De Briard is een oude herdershond met een breed scala aan vaardigheden, die tegenwoordig een uitstekende gezinshond is. Het is niet overdreven als zijn vrienden hem omschrijven als "een hart met haar eromheen". De oude herdershond en zijn beschermend en bewakend gedrag leeft nog steeds in hem. Hij zorgt nu voor zijn tweebenige gezin; Echter zonder opdringerig te zijn en veelal zonder leiderschapsambities. Een Berger de Brie is intelligent, werkwillig en alert, maar blaft niet. Ja, de verder vrij zachtaardige herder is zelfs geschikt als waakhond. Heel wat Briards beheersen alle hondenproeven met vlag en wimpel en blinken ook uit in de verschillende hondensporten. De Berger de Brie is pittig, behendig en volhardend, wat actieve meesters en minnaressen vereist. Aangezien hij ook weinig heeft jachtinstinct, hij is zeer geschikt als metgezel in de natuur. Hij heeft een zeer gevoelig karakter en heeft een nauwe integratie in zijn familie nodig. Hij behandelt kinderen met verbazingwekkende zachtheid en vaardigheid. Hij is groot en wendbaar genoeg om zelfs mee te doen aan ruige games met grote vrienden. Een Briard is allerminst geschikt als boerderij- of zelfs kennelhond. In het begin benadert hij vreemden met een onderzoekende afstand, maar niet onvriendelijk.
Oorsprong & geschiedenis
Waar komt de briard oorspronkelijk vandaan?
"Berger de Brie" betekent herdershond uit de omgeving van Brie. Brie is een streek in het hart van Frankrijk waar de bekende zachte kaas met dezelfde naam vandaan komt. Brie betekent hier in het algemeen vlak land. Hij is dan ook de hond van de herders in de laaglanden van Frankrijk, die met zijn hulp de kudden schapen en runderen bewaakten. Al in 1387 zijn er schriftelijke gegevens die deze hond zouden kunnen betekenen. In 1578 beschreef Liébaut een soortgelijke hond in "L'Agriculture et maison rustique". In 1785 documenteerde de natuuronderzoeker Comte de Buffon een "Chien de Brie", die langharig en meestal zwart was en werd gebruikt om de kuddes te bewaken. Abt Rozier gebruikte de term "Berger de Brie" voor het eerst in 1809., afgezien van de jachthonden. Hij is een klassieke herdershond, maar die ook op vele manieren ingezet kan worden. Zo deed het tijdens de wereldoorlogen dienst als waakhond en bodehond en om gewonden op de slagvelden te zoeken. Soms werkt hij vandaag nog bij de politie als hulphond of als reddingshond in puin, vlaktes en zelfs lawines. Zijn belangrijkste taak is nu de emotionele "herder" van zijn menselijke familie geworden, een taak waarin hij uitblinkt. Interessant is dat de Briard nooit meer bekendheid kreeg in Duitsland. Je ziet hem heel zelden en bijna niemand kan het hondenras meteen noemen - hoewel hij in alle opzichten een geweldige hond is en een echte klassieker in ons buurland. De Briard werd officieel erkend als ras in 1896 en de eerste standaard werd een jaar later gepubliceerd. Pas in 1975 werd de "Duitse Briard Club" opgericht, waarvan de naam kort daarna veranderde in " " werd veranderd. Ze wilden ook zorgen voor de twee andere Franse herdershondenrassen, Beauceron en Picard. Ten slotte werd in 1988 de "Briard Club Germany", die exclusief voor de Berger de Brie zorgt, opgericht. Beide vertegenwoordigen de Briad vandaag in de VDH Het werk van de twee clubs heeft ertoe bijgedragen dat er nu een hechte gemeenschap van liefhebbers van de Briard in Duitsland is en dat er jaarlijks tussen de 300 en zo'n 500 puppy's worden geboren.
Populaire mixen
Mixen met Briard zijn vrij zeldzaam.
Zorg, gezondheid en ziekten
Hoeveel verzorging heeft een briard nodig?
Een Briard heeft regelmatige, wekelijkse verzorging nodig. Hoewel zijn geitachtige, droge vacht met slechts een lichte ondervacht niet vatbaar is voor klitten, vereist zijn lengte en volheid een zorgvuldige verzorging.
Heeft de briard rasspecifieke ziekten?
De Briard is een relatief gezond hondenras zolang het niet wordt overgefokt voor bepaalde fysieke kenmerken zoals vachtlengte. De norm stelt dat de ogen slechts "licht verduisterd" mogen worden door het haar op het hoofd. Helaas zie je vaak honden waarvan de ogen ronduit bedekt zijn met weelderig haar. Dit is in strijd met het dierenwelzijn. Dit geldt ook voor een dubbele wolfsklauw. Een specifieke vorm van een aangeboren oogafwijking, bekend als nachtblindheid (CSNB), komt ook veel voor bij Briards. Daarnaast is er een aanleg voor defecte urineleiders (eU). De fokverenigingen in de VDH laten alleen fokhonden toe die vrij zijn van deze genetische afwijkingen.
Wat is het beste voer voor een briard?
Een Briard eet heel weinig voor een hond van zijn grootte. Zoals bij de meeste grotere hondenrassen, moet ervoor worden gezorgd dat een verdraaide maag wordt vermeden. De Briard is geschikt om te barfen - als het maar vakkundig wordt gedaan.
Activiteiten met de briard
Hoeveel beweging heeft een briard nodig?
Een Briard is geschikt voor bijna alle activiteiten die je met een hond kunt doen. Hij houdt van goed werk, beter werk. Aangezien hij dit tegenwoordig in het hoedenwerk bijna nooit kan vinden, kan hij prima met allerlei sportieve activiteiten. Briards zijn daarom te vinden in behendigheid en de meeste andere hondensporten. Als reddings- en therapiehond, maar ook in de beschermingshondensport tonen ze regelmatig hun intelligentie en werkwilligheid.
Overwegingen alvorens te kopen:
Waar kun je een briard kopen?
Heeft u interesse in een Briard, kijk dan eens rond bij een lokale fokker die is aangesloten bij een van de twee VDH clubs, of kijk eens rond bij een dierenasiel. De fokker mag geen honden hebben met een overdreven weelderige vacht of dubbele wolfsklauwen. Er mag geen inteelt zijn, dat kun je inschatten uit de stamboom als daar geen dubbele naam voorkomt. De fokker had zijn nest goed moeten documenteren met een foto. U dient in overleg ter plaatse samen met de moederhond naar het nest te kunnen kijken. Koop a.u.b. geen Briard via internet, aangezien het risico zeer groot is dat de pup afkomstig is van een - meestal goed vermomde - hondenhandelaar of fokker.
Opvoeding en houding
Past een briard bij mij?
De Briard is een zachtaardige maar pittige hond. Hij wil geïntegreerd worden in het gezin en kan zich hierin zonder aarzelen gedragen, mits hij een competente opvoeding heeft. Een huis met tuin op het platteland is ideaal. Het zou niet zonder meer worden aanbevolen om ze in een klein appartement in het midden van de grote stad te houden. U kunt het beste in de auto reizen in een professionele transportbox. De Briard is heel gemakkelijk te trainen. Hij is open en eerlijk en werkt graag samen met zijn meester en meesteres. De truc is om de juiste hoeveelheid consistentie en taaiheid te vinden voor deze zeer temperamentvolle, hardwerkende maar tegelijkertijd zeer gevoelige hond. De beslissende basis is altijd een hechte emotionele en vertrouwensvolle onderlinge band. Idealiter ga je na de training met de Berger de Brie in training. Verschillende hondensporten zijn hier geschikt, evenals de opleiding tot therapie, beschermings- of reddingshond.
Interessante weetjes & extra's
De Briard wordt vaak onderschat in de Duitstalige hondenscene. Deze zeer mooie hond is zachtaardig en temperamentvol tegelijk. Hij is een uitstekende gezelschaps- en gezinshond. Tegelijkertijd is het geschikt voor veeleisende taken, zoals een therapie- of reddingshond - op voorwaarde dat het niet uit de showfokkerij komt.