Dwerggekko's: mooie terrariumbewoners

Dwerggekko's worden beschouwd als ideale dieren voor beginners in het terrarium en zijn gemakkelijk te houden, zelfs met weinig ervaring. Maar is dat waar en welke dwerggekko's zijn er? Om wat duidelijkheid te scheppen nemen we als voorbeeld de geelkopgekko als voorbeeld.

Dwerggekko's - het ideale beginnersreptiel?

"Lygodactylus" is de juiste naam voor het geslacht van dwerggekko's, die natuurlijk tot de gekkofamilie (Gekkonidae) behoren. Er zijn in totaal zo'n 60 verschillende soorten, die afhankelijk van de soort een totale lengte van 4 tot 9 cm kunnen bereiken. De meeste dwerggekko's komen oorspronkelijk uit Afrika en Madagaskar, maar er leven ook twee soorten in Zuid-Amerika. Er zijn nacht- en dagdieren onder de dwerggekko's. Maar alle soorten hebben de typische klevende vinnen op de tenen en onder de punt van de staart, waardoor ze over gladde oppervlakken kunnen lopen - zelfs boven hun hoofd.

In de terraristiek bestaat nu het vooroordeel dat dwerggekko's ideale beginnersdieren zijn voor terrariumhouders, maar waarom is dat? We hebben de redenen verzameld: vanwege hun grootte hebben ze relatief weinig ruimte nodig en daarom een klein terrarium. Er zijn ook dagelijkse soorten die gemakkelijk te observeren zijn. Ook de terrariumuitrusting is geen probleem, want de gekko's hebben alleen schuilplaatsen, klimmogelijkheden en een geschikt klimaat nodig. Het dieet is ook niet ingewikkeld en verloopt voornamelijk via kleine, levende insecten. Ten slotte worden dwerggekko's over het algemeen als winterharde reptielen beschouwd die een fout vergeven en niet onmiddellijk sterven. Of al deze rechtvaardigingen waar zijn, zullen we nu laten zien aan de hand van het voorbeeld van een zeer specifieke soort pygmeegekko.

De geelkopgekko

Deze gekkosoort, die de Latijnse naam "Lygodactylus picturatus" heeft, is een van de meest bekende dwerggekko's. Vooral de laatste jaren hebben de Geelkoptortelduifjes (vanwege de lange naam houden we de naam) steeds meer toegang tot huisterrariums. En niet voor niets: ze hebben een mooie kleur, zijn goed te observeren door hun activiteit overdag en zijn niet ingewikkeld als het gaat om hun eisen.

De geelkoptortelduifjes komen oorspronkelijk uit Oost-Afrika, waar ze arboricol leven. Dat betekent dat ze in bomen leven. Omdat ze echter zeer flexibel zijn, zijn associaties ook waargenomen in doorn en droge savannes; ook de uitstraling in en om huizen is niets nieuws.

Over het algemeen leven geelkoppen in een groep van één mannetje en meerdere vrouwtjes, die een struik, boom of stam als hun territorium claimen. De jongen worden weggejaagd door de "baas" zodra ze geslachtsrijp zijn.

Nu voor het uiterlijk van de gekko's. Mannetjes worden over het algemeen groter dan vrouwtjes en kunnen ongeveer 9 cm lang worden - waarvan de helft de staart is. Terwijl de vrouwtjes, met hun beige-grijze lichaamskleur en verspreide lichtere vlekken, een relatief onspectaculair (kleurrijk) zicht bieden, vallen de mannetjes meer op. Het lichaam is hier blauwgrijs van kleur en ook bedekt met lichtere en donkere vlekken. Het hoogtepunt is echter de sterke gele kop, die wordt doorkruist door een donker lijnenpatroon. Overigens kunnen beide geslachten van kleur veranderen in diepbruin als ze zich gestoord voelen of ruzie hebben met een soortgenoot.

De bewaarcondities

Het is het beste om een natuurlijke associatie na te bootsen als je ze in een terrarium houdt, dwz een mannetje met minstens één vrouwtje. Maar het werkt ook een heren wg als er voldoende ruimte beschikbaar is. Bij het houden van twee dieren dient het terrarium een afmeting te hebben van 40 x 40 x 60 cm (L x B x H). De hoogte hangt samen met het feit dat de gekko graag klimt en geniet van de warmere temperaturen in de hogere delen van het terrarium.

Overigens is deze klimvoorkeur ook toonaangevend voor de inrichting van het terrarium: een achterwand van kurk, waaraan je meerdere takken kunt bevestigen, is hier ideaal. Hier vindt de gele kop voldoende steun en klimmogelijkheden. Het substraat moet bedekt zijn met een mengsel van zand en aarde, dat ook gedeeltelijk kan worden aangevuld met mos en eikenbladeren. Dit substraat heeft als voordeel dat het enerzijds goed vocht kan vasthouden (goed voor het klimaat in het terrarium) en anderzijds weinig schuilplaatsen biedt voor prooidieren zoals schors of schors.

Natuurlijk is de opzet niet compleet: de dwerggekko heeft ranken en grootbladige planten nodig, zoals Sanseveria. Overigens hebben echte planten een aantal doorslaggevende voordelen ten opzichte van kunstmatige: ze zien er mooier uit, zijn beter voor de vochtigheid in het terrarium en zijn ook beter om te verstoppen en klimmen. Het terrarium moet sterk begroeid zijn zodat het gespecificeerd is.

Klimaat en verlichting

Nu voor klimaat en temperatuur. Overdag moet het tussen de 25°C en 32°C zijn, 's nachts kan de temperatuur dalen tot 18°C tot 22°C. De luchtvochtigheid moet tussen 60 en 80% zijn. Om dit te laten duren, is het raadzaam om 's morgens en' s avonds de binnenkant van het terrarium licht te besproeien met water. Overigens likken de gekko's ook graag het water van de plantenbladeren, maar een waterbak of fontein is nog steeds nodig om voor de regelmatige watervoorziening te zorgen.

Vergeet ook de verlichting niet. Omdat de dieren in het wild aan een hoge lichtintensiteit worden blootgesteld, moet dit natuurlijk ook in het terrarium worden nagebootst. Hiervoor zijn een daglichtbuis en een spot die voor de nodige warmte zorgt geschikt. Direct onder deze warmtebron dient een temperatuur van 35°C te worden bereikt. De verlichtingstijd met UVA en UVB verschilt afhankelijk van het seizoen - gebaseerd op de natuurlijke habitat van Afrika, omdat er hier maar twee seizoenen zijn vanwege de nabijheid van de evenaar. Daarom moet de bestralingstijd in de zomer ongeveer twaalf uur zijn en in de winter slechts zes uur. Omdat de gekko's dankzij hun klimvermogen bijna overal kunnen komen, moeten de verlichtingselementen buiten het terrarium worden geïnstalleerd. Je mag de plakstrips op de hete lampenkap niet verbranden.

De voeding

Nu komen we bij het fysieke welzijn van de geelkop. Het is van nature een loerende jager: hij blijft urenlang roerloos op een tak of blad zitten tot een prooi binnen bereik komt; dan reageert hij snel. Dankzij zijn grote ogen kan hij heel goed zien, dus zelfs kleine insecten of vliegende prooien vormen geen probleem, ook niet op grotere afstand. Omdat de jacht op voedsel dit uitdaagt en aanmoedigt, moet je het ook levend voer in het terrarium geven.

Omdat gekko's heel snel dik kunnen worden, moet je ze maar 2 tot 3 keer per week voeren. In principe zijn hier alle kleine insecten die niet groter zijn dan 1 cm geschikt: huiskrekels, bonenkevers, wasmotten, sprinkhanen. Zolang de gekko de juiste maat heeft, eet hij alles wat hem in de weg staat. Zorg echter wel voor voldoende variatie. Afhankelijk van de verlichting, bestuif je de voeders af en toe met calcium en andere vitamines om ervoor te zorgen dat volledig aan de voedingsbehoeften van het reptiel wordt voldaan.

Als welkome afwisseling kan de gele kop af en toe ook fruit aangeboden worden. Het meest geschikt zijn hier overrijpe bananen, fruitnectar en fruitpulp, uiteraard ongezoet. Vooral passievrucht en perzik zijn erg populair.

Onze conclusie

De kleine gekko is een zeer levendige en nieuwsgierige terrariumbewoner die gemakkelijk te observeren is en interessant gedrag vertoont. Dankzij zijn aanpassingsvermogen vergeeft hij sommige fouten, daarom zijn ze ook ideaal voor nieuwelingen in het terrarium. U moet er echter voor zorgen dat u nightmarks krijgt bij de vertrouwensdealer. Wilde vangsten worden blootgesteld aan hoge stress, zodat ze vaak ziek zijn. Bovendien moet men de natuurlijke diversiteit en de bescherming van soorten ondersteunen, dus het is beter om aan te dringen op nakomelingen.

Als je al de basiskennis van kleine reptielen en de basis van terraristiek hebt, zul je een geelkopgekko een geweldige aanvulling op je terrarium vinden.