Slakken in het aquarium - zegen of vloek?

Zeemeermin-slakken hebben gescheiden geslachten
Zeemeermin-slakken hebben gescheiden geslachten en er worden regelmatig cocons met eieren in het aquarium gelegd, maar er ontwikkelen zich geen nakomelingen in het aquarium.

Er is nauwelijks een ander onderwerp waar de meningen van aquarianen zo verschillen als als het gaat om "slakken in het aquarium". Aan de ene kant zijn er slakkenliefhebbers die genieten van deze beestjes en hun vaak nuttige eigenschappen in het aquarium, en aan de andere kant zijn er slakkenhaters die er alles aan doen om de dieren die bijvoorbeeld door nieuwe waterplanten worden geïntroduceerd, minutieus kwijt te raken. Natuurlijk hebben sommige soorten slakken ook de neiging om zich in aantal te vermenigvuldigen als ze veel worden gevoerd in het aquarium en zijn dan ook om deze reden hinderlijk.

Slakken als algeneters in het aquarium

De slakken die het meest in dierenwinkels worden gekocht, zijn de zeemeerminslakken (familie Neritidae) van de geslachten Neritina en Clithon, die in zowel zoet- als brakwateraquaria kunnen worden gehouden. Het zijn verreweg de beste algeneters en elimineren gretig groene algengroei of diatomeeën van de aquariumruiten of andere meubels. Deze slakken hebben echter ook een groot nadeel, omdat ze regelmatig het aquarium verlaten en dan buiten opdrogen als het niet helemaal bedekt is. Zeemeermin-slakken hebben gescheiden geslachten en er worden regelmatig cocons met eieren in het aquarium gelegd, maar er ontwikkelen zich geen nakomelingen in het aquarium. In hun natuurlijke habitat worden de uitgekomen larven de zee ingedreven, waar ze zich verder ontwikkelen. In het aquarium is dit onder normale omstandigheden niet mogelijk. De meest gehouden zeemeerminslak is Neritina turrita, die nogal variabel is, bv. B. is in de handel verkrijgbaar als een zebra- of luipaardraceslak.

Hebben slakken een ander nut in het aquarium?

Veel slakken raspen zachte algenlagen van de aquariumruiten, maar afgezien van de zeemeerminslakken zijn er maar een paar echt goede en doortastende algeneters. Maar slakken hebben een ander nut in het aquarium en dus bestaansrecht. Ze zorgen er bijvoorbeeld voor dat voedselresten niet in het aquarium achterblijven en gaan rotten. Als ze ontbreken, raakt het water zwaar vervuild, wat de gezondheid van de vissen ernstig kan schaden.
Verder zorgen veel slakkensoorten er ook voor dat het substraat wordt "opgegraven" en losgemaakt, zodat er geen rotte plekken kunnen ontstaan. Een goed voorbeeld hiervan is de Maleise torenslak (Melanoides tuberculata), die in dit opzicht zeer nuttig kan zijn, verwijdert ook zeer goed voedselresten, maar kan zich ook zeer snel vermenigvuldigen bij overmatige voeding. Omdat deze slak levendbarend en behoorlijk productief is.

Aantrekkelijke slakken, maar van geen groter nut

Toren slakken

Onder de torenslakken zijn er ook grotere soorten die tot 10 cm lang kunnen worden, maar een nogal bizarre schelp of een mooi gekleurd lichaam hebben. Weliswaar kunnen ze ook gebruikt worden als residuvernietigers en om de ondergrond los te maken. Maar ze zijn niet erg goede algeneters en zijn veeleisender en minder productief in reproductie. Daarom is het gebruik ervan beperkt en toch hebben deze slakken veel vrienden in de hobby die bereid zijn om dieper in hun zakken te graven en meer dan 5 euro uit te geven voor een enkele slak.
Dergelijke levendbarende slakken met een vaak bizarre schaal zijn bijvoorbeeld de vertegenwoordigers van het geslacht Brotia, dat wijdverbreid is in Zuidoost-Azië. Onder goede omstandigheden kun je ook fokken deze slakken in een gezelschapsaquarium als er niet te veel concurrentie is om voedsel van andere slakken.

Rotsslakken

Slakken als algeneters in het aquarium
Slakken als algeneters in het aquarium.

De rotsslakken van het geslacht Tylomelania, die op het eiland Sulawesi een ongelooflijke verscheidenheid aan soorten hebben ontwikkeld en soms zeer contrasterende of kleurrijke lichaamskleuren, zijn zeker de duurste slakken die in dierenwinkels kunnen worden gekocht. Hoewel ze het graag wat warmer hebben (zo'n 25-30°C), kunnen ze zich ook goed voortplanten in het aquarium.
Wat te doen als de slakken zich massaal hebben vermenigvuldigd?
Slechts een paar soorten hebben de neiging zich massaal voort te planten in het aquarium als het voedsel aanbod is te groot. Dit is echter meestal de verantwoordelijkheid van de verzorger zelf, omdat hij zoveel heeft gevoerd dat er te veel overblijft voor de slakken. Voer daarom het beste niet meer dan er in korte tijd door uw vissen wordt opgegeten.

Puntige bellenslak

Naast de Maleise torenslak, die naar mijn mening maar een klein kwaad is (ik zeef mijn zandbodem af en toe om te veel slakken uit het aquarium te verwijderen!), heeft vooral de puntige blaasslak (Physella acuta) de neiging om overvloedige verspreiding zijn. De dieren zijn hermafrodieten, zodat een enkele jonge slak na 6-8 weken geslachtsrijp is en wekelijks 50-100 eieren in slijmerige eierpakjes kan leggen. Helaas zijn bellenslakken moeilijk te controleren door ze te verzamelen. Als je er echter van af wilt, kun je dit doen door slakkeneters aan te schaffen.

Slakken in het aquarium wegwerken

Slakken zijn bijvoorbeeld het favoriete voedsel van veel kogelvissen en modderkruipers van de Botiidae-familie (verwanten van clownkruipers), maar sommige soorten van deze visgroepen zijn ook niet per se sociale aquariumbewoners. Individuele soorten hebben de neiging om in de vinnen van hun medevissen te bijten en ze lastig te vallen. Een elegante manier om slakken te bestrijden is om een andere slak te gebruiken, de roofslak (Clea helena). Na een tijdje decimeren de blaasslakken meestal betrouwbaar totdat ze volledig verdwijnen. Op zijn beurt vermenigvuldigt het zichzelf, maar lang niet zo massaal dat het verzamelen ervan geen probleem is. Hij eet ook voedselresten en aas in het aquarium, maar deze slak is een pure vleeseter.

Zijn alle slakken goed te houden in het aquarium?

Er zijn slakken die zo veeleisend zijn dat ze niet geschikt zijn voor een gezelschapsaquarium. De bizarre pagodeslakken (Brotia pagodula) hebben bijvoorbeeld een zeer hoog sterftecijfer en nakomelingen ontwikkelen zich zelden in het aquarium. Het voeren van speciale algen (bijv. chlorella) kan hierbij helpen. Het is echter beter om met je handen van dergelijke soorten af te blijven.

Conclusie

Denk bij het kopen van een aquarium goed na of en welke slakken je wilt houden, want sommige soorten kunnen voor overlast zorgen. Ik wil echter geen slakken in mijn aquarium missen, want naar mijn mening is hun voordeel groter dan hun nadeel. Dus ik waardeer de Maleise torenslak als een zeer belangrijke indicator voor een goede waterkwaliteit. Als je in grote aantallen uit de grond komt, is ofwel een waterverversing dringend nodig of is het zuurstofgehalte van het water te laag. Aquaria met een goede voorraad slakken zijn zeker gemakkelijker te bedienen voor beginners, omdat ze de neiging hebben om te veel te voeren.


Verwante artikelen
  1. Harlekijnrasbora in portret
  2. Portret van blauwe goerami
  3. Portret van een neontetra
  4. Oorrooster meerval in portret
  5. Acclimatisatie van vissen in het aquarium
  6. Een zeeaquarium plannen