Hoe voorkom je dat katten bijten en krabben?

Hoe te stoppen met bijten en krabben
Hoe te stoppen met bijten en krabben.

Katten moeten mogelijk worden bijgeschoold op basis van gedrag dat ze als kittens hebben geleerd

Er zijn verschillende basistypen van op agressie gebaseerd bijt- en krabgedrag bij katten, en sommige zijn te herleiden tot gedrag dat ze hebben geleerd van hun eigenaren of interacties met hun eigenaren. Kittens leren bijten en krabben als een normaal onderdeel van de ontwikkeling, en als ze niet vroeg worden getraind, zullen ze niet weten wanneer het gebruik van hun klauwen en tanden niet geschikt is.

Je handen zijn geen speelgoed

Een van de eerste regels voor menselijke metgezellen is: leer uw kat niet dat handen speelgoed zijn. Dit is een gedrag dat je moet ontwikkelen en corrigeren als het jonge kittens zijn. Als je dit advies negeert, zullen die kleine klauwen en tanden snel uitgroeien tot vlijmscherpe "vleeshaken", en je zult de littekens dragen. Gebruik je handen niet als speelgoed en als ruw huis, want ze zullen je waarschijnlijk geen pijn doen als ze kittens zijn, maar als ze eenmaal volledig ontwikkeld zijn, zullen ze denken dat ze nog steeds op deze manier kunnen spelen, ondanks dat ze grotere en sterkere kaken en klauwen hebben. Handen mogen alleen worden gebruikt voor aaien en dragen. Het moet in een vroeg stadium worden vastgesteld dat "monden" pijnlijk voor u is, zelfs als het misschien niet pijnlijk is. Als dit eenmaal is vastgesteld, moet je speels gedrag op andere objecten richten.

Waarom bijten en krabben katten?

Agressief bijten gebeurt vaak tijdens een aaisessie, wanneer de menselijke metgezel de lichaamstaal van de kat niet begrijpt of negeert. Sommige katten vinden het heerlijk om urenlang geaaid te worden, maar soms raakt een kat om de een of andere reden overprikkeld en wil ze afzien van de aaisessie, maar weet ze niet hoe ze moet zeggen wanneer ze moet stoppen.

Een geïrriteerde kat signaleert zijn gevoelens met samengeknepen ogen en teruggetrokken oren. Als je wacht op het onvermijdelijke staartsjorren, heb je te lang gewacht en wordt je misschien beloond met een hapje. De regel hier is om naar de signalen van de kat te kijken en te stoppen met wat je ook doet om een escalatie te voorkomen. Als je eenmaal weet wat de triggers van je kat zijn voor agressie, kun je deze interacties beperken of helemaal voorkomen. Voor sommige katten kan de trigger zijn om ze op de buik te aaien, ze te lang te aaien of te kemphaan te zijn bij het aaien bij de basis van de staart. Leer wat uw kat leuk vindt en niet en volg hun voorbeeld bij het aaien.

Vreemde kat buiten

Uw kat kan van streek raken als hij een vreemde kat door een raam ziet en reageren door het eerste aan te vallen dat hij in de directe omgeving ziet - u of een andere kat - een klassiek geval van omgeleide agressie. Dit soort gedrag vereist creatief denken van uw kant.

Verwijder eerst uw kat naar een gebied waar hij de vreemde kat niet kan zien. Stel vervolgens uw kat gerust; besteed extra tijd aan het zorgvuldig aaien en spelen ermee. Geef je kat extra lekkers als hij rustig kan communiceren. In extreme gevallen kan uw dierenarts medicijnen voorschrijven om uw kat te helpen zich minder angstig te voelen. Als je weet van wie de kat is, kun je ook beleefd aan je buren vragen om het dier binnen te houden om de afleveringen van omgeleide agressie te voorkomen.

Medische oorzaken

Wanneer er nieuwe en ongebruikelijke gedragsproblemen optreden bij uw kat, waaronder agressief bijten en krabben, kan dit een teken zijn van een onderliggende ziekte. Medische oorzaken variëren van onopgemerkte wonden, tot angst door mijten of vlooien, tot een hormonale onbalans zoals hyperthyreoïdie.

Als een kat de gewoonte heeft om te bijten
Als een kat de gewoonte heeft om te bijten en te krabben, is het soms moeilijk om hem van dit gedrag af te leren.

Als een anders volgzame kat plotselinge en onverklaarbare agressiviteit jegens u vertoont, vooral wanneer hij wordt behandeld, is een bezoek aan uw dierenarts aan de orde. Ze zullen waarschijnlijk op zoek gaan naar bronnen van pijn of ongemak en bloedonderzoek aanbevelen.

Hyperesthesie

Hyperesthesie is een zeldzame aandoening die bij sommige katten wordt gezien in uitbarstingen van overdreven en repetitieve verzorging of agressief gedrag. Deze aandoening komt voor het eerst voor bij katten van ongeveer een jaar oud en komt veel voor bij Siamese, Birmese en Abessijnse katten. Symptomen van hyperesthesie zijn overmatige verzorging en zelfverminking, onverklaarbare en plotselinge agressie en in extreme gevallen toevallen.

Hoewel er enige discussie is over de oorzaak, geloven sommige dierenartsen dat hyperesthesie een neurologische aandoening is die lijkt op paniekaanvallen bij mensen, sommige deskundigen geloven dat de aanvallen worden veroorzaakt door stress en anderen associëren het met een soort epileptische aandoening. In ieder geval moet een kat met plotseling agressief gedrag (zoals bijten) die epileptische aanvallen krijgt, een neurologisch onderzoek krijgen van een dierenarts of een veterinair specialist.

Om afleveringen van hyperesthesie te voorkomen of te stoppen als ze eenmaal zijn begonnen, kan het laten vallen van een handdoek of deken over de kat helpen deze in te dammen of te verstoren. In sommige gevallen kan uw dierenarts anti-angst of anti-epileptica voorschrijven om de aanvallen en ander gedrag te beteugelen.

Hoe te stoppen met bijten en krabben?

Als een kat de gewoonte heeft om te bijten en te krabben, is het soms moeilijk om hem van dit gedrag af te leren. Het zal geduld en tijd vergen, maar je kunt je kat leren dat je liever niet het doelwit bent van zijn aanvallen, zelfs als de kat het als speeltijd beschouwt.

Er zijn een paar dingen die u kunt doen om afstand te nemen van spelaanvallen door uw kat:

  • Trim zijn klauwen. Het knippen van de klauwen moet sowieso regelmatig worden gedaan om te voorkomen dat de klauwen van katten ingegroeid raken. Het is niet nodig om een kat ooit te declaweren vanwege krabgedrag, maar door die klauwen bijgesneden te houden, kan de schurkenaanval minder pijnlijk zijn voor de ontvanger.
  • Zeg nee!" Of een andere zin van één woord om te gebruiken bij het corrigeren van uw huisdier. Gebruik dit ene woord als uw "corrigerende" woord en wees consequent in het gebruik ervan. Schreeuw het niet, maar zeg het luid en duidelijk. Dit kan de kat doen schrikken, maar dient om de focus van de kat te breken. Terwijl je de aandacht van je kat hebt, haal je langzaam je hand uit de klauwen. Trek het niet weg of de kat denkt dat het spel is begonnen en grijpt het opnieuw.
  • Pak de kat bij zijn nekvel. Dit mag alleen worden gedaan in ernstige omstandigheden, waarbij u bang bent dat uw kat u zal blijven kwetsen. Het bootst de straf na die een moederkat geeft aan een onhandelbaar kitten. Pak de kat door het nekvel van zijn nek en kies de kat op en verplaatsen naar een ander gebied van het huis of kamer. Dit dient om het gedrag te doorbreken en ze te verwijderen uit de situatie die je pijn doet. Eenmaal gecorrigeerd, probeer hun gedrag om te leiden naar iets dat gepast is.
  • Richt zijn aandacht opnieuw. Speels bijten op handen of voeten komt vaak voor, simpelweg omdat je kat zich verveelt en op zoek is naar een speelobject. Geef het 15 minuten actief spel met een interactief speelgoed. Je kunt ze ook naar een krabpaal of een ander stopcontact sturen voor hun gedrag. Dit vervult de noodzaak om ze niet alleen te corrigeren, maar ze ook een uitlaatklep te geven voor hun gedrag dat gepast is.
  • Ken uw kat. Het is aan jou om op de hoogte te zijn van veranderingen in het gedrag of de fysieke conditie van je kat. Probeer uw kat regelmatig te onderzoeken, zodat hij eraan gewend is dat u elk deel van zijn lichaam aanraakt, van top tot teen. Houd dan je ogen open voor de waarschuwingssignalen van dreigende agressie.

Alles geprobeerd en de kat bijt nog steeds?

Maak een afspraak met uw dierenarts. Ze zullen waarschijnlijk veel vragen hebben over het soort gedrag, de omstandigheden van het gedrag, de huiselijke omgeving en uw techniek om ze te corrigeren. In sommige gevallen zullen ze vragen om bloedonderzoek te doen voor specifieke aandoeningen die verhoogde agressie kunnen veroorzaken. Als ze het gedrag niet kunnen helpen elimineren, kunnen ze je doorverwijzen naar een gedragsspecialist.

Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.
Artikelbronnen
  1. Gedragsproblemen bij katten: agressie. Cornell Feline Health Center, College of Veterinary Medicine, Cornell University.

  2. Baron, Georgina. " Neurologie." The Cat: Clinical Medicine and Management, onder redactie van Susan Little, Elsevier, 2011, pp. 734-767. doi:10,1016/B978-1-4377-0660-4.00027-2

  3. Hyperesthesie syndroom. Cornell Feline Health Center, College of Veterinary Medicine, Cornell University.