Mogen honden witte chocolade eten?

De meeste eigenaren van gezelschapsdieren weten dat chocolade dodelijk giftig kan zijn voor hun geliefde hond. Zelfs een kleine hoeveelheid chocoladeachtige goedheid kan uw huisdier zelfs vergiftigen. Maar met de toenemende populariteit van snoep bedekt met witte chocolade, van Hershey's kussen tot Reese's pindakaasbekers, vragen sommige eigenaren van gezelschapsdieren zich misschien af of witte chocolade Fido-vriendelijk kan zijn.

Mogen honden witte chocolade eten?

Helaas is witte chocolade, net als melk- en pure chocolade, ook verboden terrein voor onze viervoeters. De reden is dat alle chocolade een chemische stof bevat die theobromine wordt genoemd, en honden kunnen het niet metaboliseren zoals mensen dat kunnen, dus het kan snel opbouwen tot toxische niveaus en zelfs tot de dood leiden. Bovendien bevat chocolade cafeïne, wat nog een reden is waarom het niet veilig is om het met Rover te delen.

Hoe donkerder en bitterder de chocolade, hoe gevaarlijker het is voor onze huisdieren. Bijvoorbeeld bakken chocolade en gastronomische donkere chocolade zijn zeer geconcentreerd en bevatten dus overal 130-450 mg theobromine per gram, terwijl gewone melkchocolade algemeen bevat ongeveer 44-58 mg / gram. Donkerdere chocolaatjes bevatten ook vaak meer cafeïne.

Witte chocolade heeft aanzienlijk lagere niveaus van theobromine, maar het kan nog steeds gevaarlijk zijn voor onze honden om te snacken. Ter vergelijking: witte chocolade bevat slechts 0,25 mg theobromine per gram chocolade... dus in vergelijking met melk of pure chocolade is witte chocolade waarschijnlijk de veiligste keuze voor puppy's.

Gevaren van witte chocolade voor honden

Dat betekent echter niet dat als uw hond per ongeluk wat witte chocolade hakt, ze in de duidelijk giftige doses theobromine zitten die naar verluidt zo laag zijn als 20 mg/kg, dus als uw hond inbreekt in de kast en een voorraad verslindt van witte chocolade snoep, is het absoluut mogelijk dat hij of zij kan worden vergiftigd.

Als uw hond een dosis theobromine van meer dan 40 mg binnenkrijgt, kan hij hartproblemen krijgen, waaronder een versnelde hartslag, hartritmestoornissen of hoge bloeddruk, terwijl doses van meer dan 60 mg kunnen leiden tot neurologische symptomen, waaronder tremoren, spiertrekkingen en zelfs toevallen. Hoewel dodelijke vergiftigingen (die gevaarlijke aandoeningen zoals hartstilstand kunnen veroorzaken) over het algemeen worden veroorzaakt wanneer honden meer dan 200 mg consumeren, kan elk van deze aandoeningen leiden tot complicaties met dodelijke afloop. Om die reden is het consumeren van chocolade een bijzondere zorg voor oudere honden of honden met reeds bestaande aandoeningen. Maar voor honden van elke grootte, leeftijd of ras kan zelfs de kleinere hoeveelheid theobromine in witte chocolade leiden tot hartproblemen.

Andere ingrediënten in witte chocolade kunnen ook ernstige problemen opleveren voor uw viervoetige gezinsleden, zoals het hoge suikergehalte. Veel dierenartsen zouden zelfs beweren dat het vet en de suiker in witte chocolade het grootste risico vormen voor onze huisdieren. Om die reden kan het consumeren van witte chocolade bij honden symptomen veroorzaken, waaronder braken en diarree, en zelfs ernstigere aandoeningen zoals pancreatitis, een mogelijk dodelijke ontsteking in de alvleesklier.

Wat te doen als uw hond witte chocolade eet?

Als uw hond witte chocolade (of een andere vorm van chocolade) eet, moet u uw dierenarts onmiddellijk op de hoogte stellen, omdat het controleren van uw huisdier of het wachten op symptomen uw hond te ziek kan maken om effectief te behandelen. Klinische tekenen van chocoladevergiftiging kunnen enkele uren duren voordat ze zich ontwikkelen, maar kunnen dagen aanhouden, dankzij de lange halfwaardetijd van theobromine.

De beste behandeling voor chocoladeconsumptie bij honden is om zo snel mogelijk te laten braken nadat de chocolade is ingenomen. Daarom is tijd van essentieel belang - u moet uw huisdier onmiddellijk naar het kantoor van uw dierenarts of een dierenziekenhuis brengen. In sommige gevallen kan uw dierenarts actieve kool toedienen om de opname van theobromine in het lichaam te blokkeren, en in milde gevallen van vergiftiging is dat misschien alles wat nodig is.

Hoe eerder de theobromine uit hun lichaam wordt verwijderd, of de andere symptomen van mogelijke vergiftiging van uw hond worden gestabiliseerd, hoe beter hun prognose zal zijn.