De stikstofkringloop in aquaria

Deze volledig gesloten omgevingen zijn bevorderlijk voor stikstofvervuiling die uw aquariumvissen ziek kan
Deze volledig gesloten omgevingen zijn bevorderlijk voor stikstofvervuiling die uw aquariumvissen ziek kan maken of zelfs kan doden.

De basis begrijpen van hoe de stikstofcyclus werkt

In de natuurlijke ecosysteemhabitats van de meest voorkomende tropische vissen is de aanwezigheid van toxische niveaus van stikstofbevattende verbindingen relatief zeldzaam. In een aquariumomgeving is er echter vaak overvoeding en overbevolking in een kleine, afgesloten ruimte. Deze volledig gesloten omgevingen zijn bevorderlijk voor stikstofvervuiling die uw aquariumvissen ziek kan maken of zelfs kan doden. Hier is een overzicht van de basisverbindingen en processen die deel uitmaken van de stikstofcyclus.

Stikstofcyclus

De natuurlijke stikstofcyclus is een volledige cyclus waarbij stikstof van lucht naar plant naar dier gaat naar bacteriën en weer terug naar lucht; zo'n systeem heeft geen menselijke tussenkomst nodig. In een aquarium is het stikstofproces echter minder een cyclus en meer een biochemische cascade waarbij sprake is van de voortdurende chemische afbraak van stikstofverbindingen van ammoniak tot nitriet tot nitraat. De uiteindelijke nitraten worden vervolgens opgenomen door aquariumplanten of op een andere manier uit het water verwijderd.

Deze cascade beschrijft hoe natuurlijke afvalstoffen in het water worden verwerkt in natuurlijke ecosystemen. En zelfs in een gesloten aquarium moet deze cascade door de hobbyist worden aangelegd en onderhouden. Ammoniak, nitriet en nitraat zijn de belangrijkste biologische gifstoffen die in een aquarium voorkomen, dus de stikstofcyclus moet effectief werken om al deze afvalbijproducten om te zetten en te verwijderen.

In een levend aquarium ontstaat deze cascade in de loop van de tijd. Het duurt meestal tot drie maanden voordat een nieuw aquarium zijn afvalstoffen volledig heeft omgezet in nitraat. De methode om uw nieuwe aquarium in de loop van de tijd langzaam te vullen met jongere, kleinere vissen, is bedoeld om de stikstofomzettende bacteriën de tijd te geven om te groeien, om gelijke tred te houden met de geleidelijke toename van afvalstoffen.

Ammoniak

Visureum en eiwitten worden door bacteriën direct omgezet (stap 1) in ammoniak. Onder normale omstandigheden is ammoniak een kleurloos, scherp gas dat zeer giftig is. Wanneer ammoniak te hoog wordt, komt dat omdat er te veel vissen in het aquarium zijn of omdat de vissen meer krijgen dan ze nodig hebben om gezond te overleven. Maar in een aquarium dat in balans wordt gehouden, zullen bacteriën die "stikstofbindende bacteriën" worden genoemd, deze ammoniak opeten (oxideren) (stap 2) en veranderen in nitriet (nit-RITE).

Nitriet

Kunnen waterplanten ook in een goed aangepast aquarium het nitraatgehalte sterk verlagen
Omdat ze actief stikstof gebruiken, kunnen waterplanten ook in een goed aangepast aquarium het nitraatgehalte sterk verlagen.

Nitrieten zijn de meest voorkomende moordenaars van aquariumvissen, dus het zijn de verbindingen waartegen we moeten waken in de stikstofcyclus. Nitrieten komen in het aquarium voor door de gedeeltelijke oxidatie van ammoniumionen. Nitrietminnende bacteriën zetten het nitriet vervolgens om in nitraat (nit-RATE) (stap 3), waardoor het grotendeels onschadelijk wordt.

De eenvoudigste eerste stap om nitrietophoping te voorkomen, is door spaarzaam te voeren en ervoor te zorgen dat er niet te veel dieren in de tank zijn. Ten tweede, voer regelmatig een gedeeltelijke waterverversing uit (niet meer dan 20% van het totale volume) met goed gerijpt water, niet met kraanwater.

Ten derde, zorg ervoor dat er niet te veel totale levende dieren in het aquarium zijn. Velen die nieuw zijn in de aquariumhobby vergeten dat, hoewel meervallen, algeneters en slakken "schonere vissen" zijn, ze allemaal nog steeds afval produceren en bijdragen aan het totale nitriet.

Nitraat

Nitraten zijn het eindproduct van de oxidatie van stikstofverbindingen. In het aquarium worden nitraten voornamelijk geproduceerd door de afbraak van dierlijke eiwitten en ammoniumverbindingen. Voorbeelden zijn urine, uitwerpselen, voedsel en de overblijfselen van dode vissen, slakken en bladeren van planten.

De meeste tropische zoetwatervissen en andere aquariumbewoners zijn zeer tolerant ten opzichte van zelfs grote hoeveelheden nitraten. Voorzorgsmaatregelen tegen een te hoge nitraatopbouw zijn echter onder meer spaarzaam voeren en een kleine dierpopulatie.

Planten

Omdat ze actief stikstof gebruiken, kunnen waterplanten ook in een goed aangepast aquarium het nitraatgehalte sterk verlagen. In een natuurlijk ecosysteem verwijderen en gebruiken de planten nitraten. Bij een onbeplant tanksysteem moet de tankeigenaar de verwijdering in deze laatste fase van de cascade uitvoeren.