Doornstaarthagedis (Uromastyx): Soortenprofiel

Moet je op zoek gaan naar lokale gerenommeerde fokkers of verkopers die in gevangenschap gefokte stekelige
Voordat je een stekelige hagedis koopt, moet je op zoek gaan naar lokale gerenommeerde fokkers of verkopers die in gevangenschap gefokte stekelige hagedissen hebben.

Kenmerken, huisvesting, voeding en andere informatie

In tegenstelling tot de baardagaam of luipaardgekko is de stekelige hagedis geen gewoon huisdier. Het is een zeldzame vondst, maar in kringen van eigenaren van reptielen zul je het vaak horen bij de wetenschappelijke naam uromastyx of kortweg uro. Vanwege handelsregels staan slechts een paar landen de export van dit eigenaardige uitziende reptiel toe, waardoor het moeilijk te verkrijgen is. Als je geluk hebt en er een kunt vinden, zul je ontdekken dat de zorg en het temperament van deze hagedis het een plezierig huisdier maken. Alleen al op basis van zijn dieet is deze herbivoor veel onderhoudsarmer dan zijn krekeletende neven. Doornstaarten leven in het wild in delen van Afrika, het Midden-Oosten, Azië en India.

Soortenoverzicht

Gemeenschappelijke namen: Spiny-tail hagedis, uromastyx, uromastyces, mastigures of dabb hagedissen

Wetenschappelijke naam: Uromastyx

Volwassen maat: 10 tot 46 centimeter

Levensverwachting: 15 tot 30 jaar

Doornstaarthagedis gedrag en temperament

De doornstaarthagedis is als een kleine, zachtaardige dinosaurus die zijn staart gebruikt om roofdieren af te weren ter verdediging. De naam van dit reptiel komt van een oud Grieks woord dat 'staart', 'zweep' of 'plaag' betekent.

Het is een natuurlijke graaf en leeft in diepe tunnels tot 10 meter lang. Het teruggetrokken karakter van dit huisdier draagt bij aan zijn verlegenheid in gevangenschap. De meeste stekelige hagedissen zullen zich verstoppen als je ze probeert te hanteren. Er zijn er echter een paar die een zachte behandeling tolereren, en sommige zullen rechtstreeks uit de handen van hun eigenaar eten.

Deze hagedissen hebben een krachtige kaak en de beet kan pijn doen, maar dat doen ze zelden; het is meestal een verdedigingsmechanisme.

Mannelijke stekelige hagedissen kunnen vanwege hun territoriale aard agressief optreden tegen andere mannetjes. Houd dus ofwel één mannetje per groep of huis hem alleen.

Van de meeste hagedissen in de dierenhandel is dit een van de meest onderhoudsarme van allemaal. U moet waarschijnlijk ongeveer 15 minuten per dag besteden aan de verzorging van dit huisdier.

De doornstaarthagedis huisvesten

Een groot terrarium of aquarium (40 tot 55 gallons) is nodig om een stekelige hagedis te huisvesten. Een zonnerots is een must, evenals vele grote schuil, klim- en eetplekken.

Een toren van stevig op elkaar gestapelde rotsen is de perfecte plek om te zonnebaden, en een commercieel geproduceerde reptielenschuilplaats, gelegen tussen boomstammen en rotsen, moet uw huisdier voldoende mogelijkheden bieden om te graven of zichzelf af te koelen.

Nadat u de behuizing hebt ingesteld, kunt u de verwarming en de lampjes op een timer automatiseren om het u gemakkelijker te maken. Je moet één keer per maand alles verwijderen en het hele verblijf van de hagedis grondig reinigen. Tussen de diepe reinigingen door moet je de zichtbare uitwerpselen opsporen of opscheppen.

Warmte

In tegenstelling tot de baardagaam of luipaardgekko is de stekelige hagedis geen gewoon huisdier
In tegenstelling tot de baardagaam of luipaardgekko is de stekelige hagedis geen gewoon huisdier.

Voorzie verwarming met warmtelampen. Alle koudbloedige reptielen regelen hun lichaamstemperatuur door zich in hun omgeving te verplaatsen. Het zonnegedeelte aan het ene uiteinde van de tank moet ongeveer 49°C zijn en het koelere uiteinde van de tank moet een temperatuur van 32°C behouden. 'S Nachts kan het verblijf van de hagedis tot de jaren 70 dalen om zijn natuurlijke woestijnomgeving na te bootsen. Voor verlichting kun je kiezen voor een keramisch licht, of een blauwe, rode of witte warmtelamp.

Licht

Doornstaarthagedissen hebben voldoende UVB-blootstelling nodig die wordt geleverd door een fluorescerende of kwikdamplamp. Koop lampen met een UVB-output van ten minste 8 tot 10 procent (een hogere UVB-output is ook uitstekend en heeft de voorkeur). En houd deze lamp op een cyclus van 12 uur om de zon na te bootsen die op en neer gaat.

Plaats je lamp 10 tot 30 centimeter van de plek waar je hagedis zichzelf zonnet. Aangezien gaasschermen een groot deel van de UVB-stralen van het licht blokkeren, moet u het indien mogelijk onder het scherm monteren. Eventuele reflectoren aan de binnenkant van een tl-armatuur helpen ook om de effectiviteit van de lamp te maximaliseren.

Vervang fluorescerende lampen om de zes maanden of volgens de aanbeveling van de fabrikant. Zelfs als de lamp nog steeds licht uitstraalt, stoppen de onzichtbare UVB-stralen na zes maanden met uitzenden.

Vochtigheid

Deze hagedis kan geen hoge luchtvochtigheid verdragen; het kan het doden. Het ideale vochtigheidsbereik voor deze hagedis is niet meer dan 35 procent. Deze hagedis graaft meestal om vocht te vinden, dus zorg voor een vochtige huid of container (niet meer dan 65 procent luchtvochtigheid) om zijn hol te simuleren. Het kan deze vochtige omgeving nodig hebben om zijn huid af te werpen. Gebruik een hygrometer of vochtigheidsmeter om de vochtigheidsgraad te controleren.

Substraat

Reptielenbezitters gebruiken soms substraat of beddengoed om de bodem van een kooi te bekleden. Omdat stekelige hagedissen gravers zijn, zullen ze substraat waarderen om te graven.

Zorg voor 6 tot 20 centimeter strooisel in zijn behuizing, zodat hij instinctief kan graven. Natuurlijk zand dat wordt verkocht als "gewassen speelzand" of calciumzand dat in dierenwinkels wordt verkocht, werkt goed. Sommige eigenaren van reptielen gebruiken kleine granen, zoals gierst, of op walnootschaal gebaseerde substraten.

Elk substraat dat in de mond van uw hagedis past, kan een geïmpacteerde dikke darm veroorzaken. Om dit te voorkomen, voert u uw hagedis op een bord dat het substraat bedekt, zodat hij het niet per ongeluk kan inslikken. U kunt een impactie helemaal voorkomen door een vervaardigd substraat te gebruiken zoals versnipperd vilt, papieren handdoeken of tapijt voor binnen en buiten. Die kooivoeringen laten de hagedis echter niet toe om te graven.

Eten en water

Doornstaarthagedissen zijn herbivoren. Ze kunnen af en toe een insect in het wild hebben, maar te veel dierlijk eiwit kan het leed of ernstige nierproblemen veroorzaken. Vermijd het voeren van insecten.

Voer een verscheidenheid aan donkere bladgroenten, zoals escarole, paardebloemgroen, andijvie, boerenkool, mosterdgroen en lentemixen. Draai het aanbod om het interessant te houden voor je hagedis. Voor toegevoegde eiwitten zijn onder andere linzen, spliterwten, bonen en bepaalde granen zoals gierst.

In het wild kunnen deze hagedissen weken of maanden zonder voedsel. Voer jongen en jonge dieren dagelijks, maar volwassenen ouder dan 3 jaar kunnen vier of vijf keer per week eten. Voer 's morgens en bied zoveel aan als ze willen eten, het zijn geen opportunistische eters.

Gezonde hagedissen die een gevarieerd dieet van groenten krijgen en geen calciumsupplement nodig hebben, maar veel dierenartsen voor exoten raden toch aan om een paar keer per week calciumpoeder over het voer van je hagedis te strooien.

Een waterbak is niet nodig omdat stekelstaarten hun water uit hun voedsel halen. U kunt echter een ondiepe schaal bieden om te weken voor het geval de hagedis moet afkoelen.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen

De doornstaarthagedis is als een kleine
De doornstaarthagedis is als een kleine, zachtaardige dinosaurus die zijn staart gebruikt om roofdieren af te weren ter verdediging.

Metabole botziekte (MBD) is een van de meest voorkomende ziekten bij huisdierreptielen, vaak als gevolg van calciumtekort. Tekenen van MBD zijn onder meer gezwollen gewrichten, trillen en een slappe kaak. Een uitgebalanceerd dieet, voldoende UVB-verlichting en calciumsuppletie moeten voorkomen dat uw hagedis MBD krijgt.

Uitdroging kan ook het gevolg zijn van een ontoereikend dieet. Omdat stekelige hagedissen afhankelijk zijn van hun voedsel als hun bron voor water, zal een overvloed aan bladgroenten uitdroging voorkomen. Zorg ook voor voldoende substraat en ruimte om te graven. Deze wezens graven zichzelf in schuilplaatsen om hun lichaamstemperatuur te regelen en water vast te houden.

Soms kan uw stekelige hagedis tot een week lang voedsel weigeren. Deze hagedissen kunnen hun eetlust verliezen als ze zich gestrest voelen, een verandering in seizoenen voelen, leven met temperaturen die te koud zijn in de behuizing, of ziek worden. Ze kunnen ook in voedselstaking gaan omdat ze zich vervelen door herhaald voedselaanbod.

Je stekelige staarthagedis kiezen

Voordat je een stekelige hagedis koopt, moet je op zoek gaan naar lokale gerenommeerde fokkers of verkopers die in gevangenschap gefokte stekelige hagedissen hebben. Als u uw reptiel van een fokker kunt krijgen, kunnen zij de gezondheid van uw huisdier verklaren, en de meesten hebben de hagedissen met de hand grootgebracht. In gevangenschap gefokte hagedissen zijn al gewend aan het leven in een kooi en zullen minder schrikken als ze worden vastgepakt. Koop geen geïmporteerde hagedis; stropers zijn verantwoordelijk voor het uitputten van wilde populaties.

Je kunt vaak gerenommeerde fokkers vinden via dierenartsen van exoten, andere eigenaren van reptielen en lokale reptielenshows. Op reptielenbeurzen kun je regelmatig fokkers ontmoeten en op één plek winkelen voor hagedissen en al je benodigdheden. Doornstaarthagedissen kunnen tussen 75€ en 220€ kosten. Jonge kuikens kosten meestal het minst omdat hun sterftecijfer het hoogst is.

Tekenen van een gezonde stekelige hagedis zijn onder meer een glad, gelijkmatig lichaam; geen sporen van mijten (kleine, roodbruine vlekjes rond het gezicht); heldere, heldere ogen; gladde kaaklijn; en dikke, ronde staart.

Verschillende soorten hagedissen

Als je geïnteresseerd bent in soortgelijke huisdieren, kijk dan op:

Bekijk voor meer informatie deze andere profielen van hagedissenrassen.