Infectieuze anemie bij katten

Hemoplasma's (voorheen bekend als hemobartonella) zijn een gespecialiseerd type bacteriën die rode bloedcellen aanvallen, wat bloedarmoede (een laag aantal rode bloedcellen) kan veroorzaken. Verspreiding het vaakst door externe parasieten die zich voeden met bloed (vlooien, teken, luizen of muggen) of door te vechten met geïnfecteerde katten, betekent dat deze ziekte het meest voorkomt bij katten die tijd buitenshuis doorbrengen. Deze ziekte kan moeilijk te diagnosticeren zijn en kan, indien ernstig, levensbedreigende bloedarmoede veroorzaken waarvoor ziekenhuisopname, antibiotische therapie en bloedtransfusies nodig zijn.

Wat is infectieuze bloedarmoede bij katten?

Katachtige infectieuze anemie is bloedarmoede die wordt veroorzaakt door een groep bacteriën die de hemotrofe mycoplasma's worden genoemd. Er zijn drie soorten die katten kunnen infecteren (Mycoplasma hemofelis, Mycoplasma haemominutum en Mycoplasma turicencis). Mycoplasma hemofelis veroorzaakt de meest ernstige vorm van deze ziekte.

Het organisme valt de buitenkant van de rode bloedcellen aan. Wanneer het lichaam deze beschadigde cellen identificeert, valt het immuunsysteem ze aan en verwijdert ze uit de bloedsomloop. Het is de verwijdering van deze rode bloedcellen door het immuunsysteem die ervoor zorgt dat de kat bloedarmoede krijgt.

Lethargie: Door de verminderde zuurstof in het bloed is er minder energie voor de cellen, waardoor de kat slaperiger wordt.

Verhoogde hartslag: de hartslag neemt toe in een poging om zuurstof naar de cellen te krijgen die het nodig hebben.

Verhoogde ademhalingssnelheid: De ademhalingssnelheid neemt toe om meer zuurstof in het lichaam te brengen.

Bleek tandvlees: Het tandvlees kan bleek zijn door een afname van zuurstof in het bloed.

Verminderde eetlust en gewichtsverlies: Als we ons niet goed voelen, neemt onze eetlust af. Dit is vaak het geval bij katten die ook ziek zijn. Omdat deze infectie lang aanhoudt, kunnen herhaalde ziektes ertoe leiden dat de kat gewicht verliest.

Koorts die komen en gaan: de meeste katten zullen het organisme in hun bloed dragen en het afweren tot tijden van stress. Omdat het langdurig in het bloed blijft wanneer het immuunsysteem met een groter aantal organismen vecht, zal de kat koorts krijgen. Zodra het aantal organismen afneemt tot een lager aantal, zal de koorts verdwijnen.

Gezonde katten vertonen mogelijk geen tekenen van ziekte omdat ze een laag aantal organismen hebben die hun immuunsysteem kan controleren (deze katten worden dragers genoemd). Als deze katten echter iets stressvols ervaren, zoals een andere ziekte, operatie, zwangerschap of uithongering, kunnen ze tekenen van de ziekte beginnen te vertonen.

Oorzaken van infectieuze bloedarmoede bij katten

Katten kunnen op verschillende manieren besmet raken. De meeste krijgen de infectie van externe parasieten die zich voeden met hun bloed. Deze parasieten kunnen vlooien, teken, muggen en luizen zijn. De andere, minder gebruikelijke manieren waarop een kat besmet kan raken, zijn gebeten worden door een andere kat, een bloedtransfusie krijgen van een besmette kat en tijdens de zwangerschap van moeder op kitten.

Kun je katachtige infectieuze bloedarmoede krijgen van je kat?

Nee, infectieuze bloedarmoede bij katten kan niet worden overgedragen van een zieke kat op een gezond persoon. Er is één gedocumenteerd geval geweest van een mogelijke overdracht van een zieke kat naar een persoon die immuungecompromitteerd was, maar dit is zeer ongebruikelijk.

Hoe wordt de infectieuze anemie bij katten gediagnosticeerd?

Katachtige infectieuze anemie kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Zodra een dierenarts heeft vastgesteld dat een huisdier bloedarmoede heeft (een laag aantal rode bloedcellen), kunnen ze de volgende tests uitvoeren op zoek naar de organismen.

• Bloeduitstrijkje: Een druppel bloed van uw kat wordt op een glaasje gesmeerd en gekleurd. De dierenarts kijkt vervolgens naar het objectglaasje met behulp van de krachtige lens van een microscoop. Het organisme wordt alleen op deze manier aangetroffen bij ongeveer 50% van de geïnfecteerde katten, daarom betekent een negatieve test niet dat de kat niet besmet is.
• Polymerasekettingreactie (PCR) -test: dit is de test bij uitstek voor het diagnosticeren van infectieuze anemie bij katten. Deze test zoekt naar DNA van de mycoplasma-organismen en kan onderscheid maken tussen welke van de drie organismen de infectie veroorzaakt. Deze test wordt naar een extern laboratorium gestuurd en het kan enkele dagen duren voordat de resultaten verschijnen.

Als uw dierenarts vermoedt dat uw kat feline infectieuze anemie, die ook zal aanbevelen het testen van de kat voor katachtige leukemie en feline immunodeficiëntie virus (FeLV / FIV). Er is gedocumenteerd dat ongeveer 40 tot 50 procent van de katten met katachtige infectieuze anemie ook positief is voor een van deze virussen.

Behandeling van infectieuze anemie bij katten

Katten met lichte bloedarmoede en slechts enkele tekenen van ziekte kunnen thuis worden behandeld met orale antibiotica en/of steroïden om de verwijdering van rode bloedcellen door het immuunsysteem te verminderen.

Degenen die ernstiger zijn getroffen, moeten in het ziekenhuis worden opgenomen, zodat ze IV-vloeistoftherapie kunnen krijgen, steroïden om te voorkomen dat het immuunsysteem rode bloedcellen vernietigt en / of bloedtransfusies.

Hoe infectieuze bloedarmoede bij katten te voorkomen?

Gebruik parasitaire preventie om vlooien / teken / luizen en muggen voor uw kat het hele jaar door te bestrijden. Houd uw kat binnen of geef hem alleen toegang tot buiten onder direct toezicht om vechten te voorkomen. Laat uw kat testen op FeLV / FIV als ze buiten zijn geweest of in het verleden een bijtwond hebben gehad.