Zweepwormen zijn darmparasieten die relatief vaak voorkomen bij honden, maar slechts af en toe bij katten worden gezien. De medische term voor een zweepwormplaag is 'trichuriasis'. Ze zijn vernoemd naar de verscheidenheid aan Trichuris- soorten die verschillende gastheersoorten aantasten. De parasiet Trichuris vulpis wordt vaak op honden overgedragen nadat ze besmet voedsel of andere stoffen hebben ingenomen.
Zweepwormen zijn kleine wormen die een maximale grootte van twee tot drie centimeter kunnen bereiken. Ze hebben een dunne, zweepachtige voorkant en een dikkere achterkant. De zweepwormen hechten zich vast aan de wanden van de dikke darm en voeden zich met bloed. Intense zweepworminfecties kunnen bij honden chronische gezondheidsproblemen veroorzaken.
De levenscyclus van de zweepworm
Zweepwormen hebben een eenvoudige levenscyclus; hun eieren worden uitgescheiden met hun uitwerpselen en onder ideale omstandigheden kunnen ze na ongeveer twee tot vier weken in de omgeving zweepworminfecties veroorzaken. De eieren worden vervolgens ingenomen (bijvoorbeeld wanneer een hond zichzelf verzorgt of dingen van de grond eet) en komen uit in de dunne darm.
Uiteindelijk gaan de larven naar de dikke darm, het duurt ongeveer 11 weken om volwassen te worden en in staat te zijn meer eieren te produceren, die vervolgens naar de omgeving gaan. De eieren kunnen jarenlang in de omgeving overleven. Zweepwormen komen vaker voor bij oudere honden dan bij puppy's, maar ze kunnen honden van elke leeftijd infecteren.
Tekenen en symptomen
Bij honden met lichte infecties zijn er meestal geen symptomen. Naarmate een infectie erger wordt, kan een ontsteking van de dikke darm optreden en kan een van de volgende symptomen optreden:
- Gewichtsverlies
- Diarree
- Slijm of bloed in de ontlasting
- Bloedarmoede (bleek tandvlees, zwakte) kan worden gezien bij chronische, zware infecties
Zelden veroorzaken zweepworminfecties een syndroom dat lijkt op de ziekte van Addison met periodieke episodes van zwakte en verstoorde elektrolytenbalans, hoewel het mechanisme van dit effect slecht wordt begrepen. Het is ook belangrijk op te merken dat de symptomen van de infectie aanwezig kunnen zijn voordat er enig visueel bewijs is van de zweepwormeieren.
Diagnose
De eitjes van zweepwormen kunnen worden gedetecteerd in een ontlastingsmonster onder de microscoop. Het testproces wordt fecale flotatie genoemd. In tegenstelling tot rondwormen en haakwormen, produceren vrouwelijke zweepwormen slechts af en toe eieren, dus de eieren kunnen moeilijk te vangen zijn bij fecale tests. Herhaalde tests kunnen nodig zijn, en als een zweepworminfectie wordt vermoed, is het gebruikelijk om zweepwormen te behandelen, zelfs als er geen eieren worden gevonden.
Zweepworm behandeling
Veel medicijnen kunnen worden gebruikt om zweepwormen te behandelen, en uw dierenarts kan u helpen de juiste te kiezen. Zweepwormen zijn vaak resistent tegen sommige veel voorkomende ontwormingsmiddelen, dus de behandeling kan een recept zijn dat nieuw voor u is. Voor het beste resultaat worden meestal herhaalde behandelingen aanbevolen (bijvoorbeeld na drie weken en drie maanden). Als uw hond al hartwormmedicatie op recept gebruikt, moet u uw dierenarts hiervan op de hoogte stellen. Ze zullen medicijnen moeten afstemmen voordat ze aan een kuur met een andere ontwormer beginnen.
Omdat de eieren lang overleven, is het potentieel voor herinfectie van eieren die in de darmomgeving achterblijven aanzienlijk en vrij hoog. Uw dierenarts kan een maandelijks preventief middel tegen parasieten aanbevelen dat effectief is voor zweepwormen om zweepworminfecties voortdurend te voorkomen. Het is belangrijk om uitwerpselen van huisdieren snel en hygiënisch te verwijderen om infecties met zweepwormen te helpen voorkomen.
Als bij uw hond zweepwormen zijn vastgesteld, zorg er dan voor dat u alle geïnfecteerde oppervlakken schoonmaakt. Gebruik huishoudbleekmiddel en andere desinfecterende reinigingsmiddelen. Als uw hond regelmatig zijn behoefte doet in een bepaald gebied in uw tuin, kan het nuttig zijn om het grind, de houtsnippers of ander materiaal in het gebied dat moeilijk schoon te maken is, te vervangen.
Menselijke infectie door zweepwormen bij honden
Er zijn zeldzame en controversiële meldingen geweest van mensen die besmet zijn met zweepwormen bij honden. Dierlijke zweepwormen worden echter niet als een significant risico voor de menselijke gezondheid beschouwd. Mensen hebben een soort zweepworm: Trichuris trichuria.
