Tibetaanse Mastiff: hondenrasprofiel

Met zijn massieve, torenhoge frame, vloeiende manen en waakzame uitdrukking is de Tibetaanse Mastiff zo magnifiek en alert als een leeuw. De huidige Tibetaanse Mastiff wordt duizenden jaren in Tibet gebruikt als machtige en imposante landgoedbewakers en behoudt zijn beschermende instincten, terwijl hij met eindeloze vasthoudendheid over zijn huis en gezin waakt.

De Tibetaanse Mastiff is niet erg geschikt voor hondenbezitters die voor het eerst honden hebben, of voor mensen die nieuw zijn in het bewaken van rassen. In de juiste handen biedt het ras ongeëvenaarde loyaliteit, toewijding en bescherming aan zijn familie, maar de Tibetaanse Mastiff vereist speciale zorg en behandeling. Zelfs met intensieve socialisatie (wat een absolute must is bij dit ras), kan de Tibetaanse Mastiff moeilijk te trainen en te houden zijn. Enorm en krachtig, de beschermende instincten van het ras zijn zo versterkt dat sommige Tibetaanse Mastiffs niet altijd luisteren als hun baasjes zeggen dat een bezoeker mag en niet een indringer om te worden overwonnen. Dit ras vereist een zelfverzekerde eigenaar die een stevige maar eerlijke leider kan zijn.

Tibetaanse Mastiffs zijn toegewijd aan hun eigenaren en kunnen meestal goed overweg met kinderen die deel uitmaken van het gezin, hoewel de kinderen moeten worden geleerd de hond te respecteren. Het ras is niet altijd goed met vreemde kinderen, vooral niet die rondrennen en schreeuwen, of proberen de hond lastig te vallen. Alle interacties tussen Tibetaanse Mastiffs en kinderen moeten altijd onder toezicht staan van een verantwoordelijke volwassene. Sommige Tibetaanse Mastiffs zijn hondagressief en moeten uit de buurt van vreemde honden worden gehouden. In hetzelfde huishouden heeft het houden van honden van het andere geslacht meestal betere resultaten dan het bezitten van twee mannetjes of twee vrouwtjes.

Kenmerken van de Tibetaanse mastiff

Geschiedenis van de Tibetaanse mastiff

Vanwege het isolement van het land van herkomst en een gebrek aan schriftelijke fokgegevens, is de geschiedenis van de Tibetaanse Mastiff gehuld in mysterie. We weten wel dat de Tibetaanse Mastiff een oud ras is dat al duizenden jaren in Centraal-Azië bestaat. Het ras Tibetaanse Mastiff werd voor het eerst geïntroduceerd in de westerse wereld in 1847, toen een Tibetaanse Mastiff naar Engeland werd gebracht en in het eerste stamboek van The Kennel Club werd opgenomen. Meer dan 100 jaar later vond het ras in de jaren vijftig eindelijk zijn weg naar Europa. De European Tibetan Mastiff Association, de nationale club voor het ras in Europa, werd opgericht in 1974 en het ras kreeg in 2006 volledige erkenning van de European Kennel Club.

Tibetaanse mastiff verzorging

Hoewel Tibetaanse Mastiffs buitengewoon intelligent zijn en in staat zijn om snel elementaire gehoorzaamheidsvaardigheden te leren, kunnen ze ook koppig zijn en niet bepaald geneigd om altijd te doen wat je vraagt. Met de training moet op jonge leeftijd worden begonnen en de regels moeten gedurende het hele leven van de hond consequent worden gehandhaafd. Omdat de Tibetaanse Mastiff fysiek groot is en van nature achterdochtig tegenover vreemden, is het van vitaal belang dat elke eigenaar van een Tibetaanse Mastiff in staat is om hun hond fysiek in bedwang te houden wanneer dat nodig is, zowel in het openbaar als thuis.

Vroege, intensieve socialisatie is verplicht bij de Tibetaanse Mastiff. Een onjuist gesocialiseerde Tibetaanse Mastiff heeft het potentieel om uit te groeien tot een verplichting. Stel uw Tibetaanse Mastiff-puppy voor aan zoveel mogelijk mensen, plaatsen, dieren en dingen, houd de interacties positief en ga in het tempo van de hond. Zelfs met zorgvuldige socialisatie vinden sommige Tibetaanse Mastiffs het moeilijk om vreemden of vreemde dieren te accepteren, vooral degenen die het eigendom van de Tibetaanse Mastiff betreden. Veel Tibetaanse Mastiffs, vooral degenen die voldoende gesocialiseerd zijn, zijn veel meer ontspannen en accepteren vreemden wanneer ze niet op hun eigen terrein zijn.

Thuis is een veilige omheining een must om te voorkomen dat uw Tibetaanse Mastiff rondzwerft. De bewakingsinstincten van het ras worden 's nachts versterkt en velen kunnen 's avonds luid en overmatig blaffen. Het is het beste om uw Tibetaanse Mastiff 's nachts binnen te houden om te voorkomen dat u uw buren lastigvalt.

Zoals bij alle grote en gigantische rassen, moet lichaamsbeweging voor puppy's en jonge volwassenen met de nodige voorzichtigheid worden benaderd. Vanwege het grote frame en het zware gewicht van de Tibetaanse Mastiff en de aanleg voor erfelijke gewrichtsaandoeningen zoals heupdysplasie, moeten repetitieve oefeningen zoals joggen of springen worden beperkt en/of volledig worden vermeden totdat de hond minstens 2 jaar oud en volledig volwassen is. Zelfs een volledig volwassen Tibetaanse Mastiff zal geen joggingpartner of behendigheidskampioen zijn, hoewel de meesten van dagelijkse ontspannen wandelingen houden.

Tibetaanse Mastiffs zijn verrassend eenvoudig te verzorgen. De overvloedige vacht werpt heel weinig af buiten een seizoensschuur (meestal in de lente of zomer) waar ze "blow coat", waarbij ze bijna al hun ondervacht verliezen in slechts een paar weken tijd. Tijdens deze zware schuur kan regelmatig poetsen en een bad of twee helpen, maar verwacht overal haar. De rest van het jaar verhaart de vacht heel weinig en hoeft hij slechts wekelijks te worden geborsteld en gewassen als de hond vuil wordt.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen

De Tibetaanse Mastiff is, net als veel rashonden, vatbaar voor bepaalde genetische aandoeningen, waaronder heupdysplasie, hypothyreoïdie en oogziekten. Verantwoordelijke fokkers testen hun volwassen honden voordat ze ermee gaan fokken om te voorkomen dat ze erfelijke ziekten doorgeven. De European Tibetan Mastiff Association vereist dat alle aangesloten fokkers bepaalde gezondheidstests uitvoeren op alle honden voordat ze worden gefokt, waaronder een evaluatie van heupdysplasie door de Orthopaedic Foundation for Animals (OFA) of, als alternatief, een PennHip-screening en een schildklierbloedpanel. Bovendien beveelt de ATMA ook aan (hoewel dit niet vereist) dat fokhonden worden gescreend op elleboogdysplasie en worden gecertificeerd door de OFA's Companion Animal Eye Registry (CERF).

Dieet en voeding

Het voeren van je Tibetaanse Mastiff kan lastig zijn. Ondanks hun enorme omvang hebben veel Tibetaanse Mastiffs geen enorme eetlust en eten ze veel minder dan je zou denken. Sommige Tibetaanse Mastiffs gaan zelfs in voedselstakingen en weigeren dagenlang te eten. Om deze redenen is het vooral belangrijk voor hondenvoer van hoge kwaliteit (raadpleeg uw fokker of dierenarts voor een aanbeveling). Besteed aandacht aan hoeveel uw Tibetaanse Mastiff eet, zodat u weet hoeveel hij consumeert en of hij een voedselstaking heeft. Als uw Tibetaanse Mastiff toevallig een gezonde eetlust heeft, vermijd dan overvoeding. Gratis eten, wat kan leiden tot gewichtstoename, wat de gewrichten belast en kan bijdragen aan gezondheidsproblemen. Door afgemeten maaltijden te voeren, kunt u bijhouden hoeveel uw Tibetaanse Mastiff binnenkrijgt, of het te veel is,te weinig of precies goed.

Waar te adopteren of te kopen

De Tibetaanse Mastiff is een zeldzaam ras en vereist een ervaren eigenaar. Iedereen die een Tibetaanse Mastiff overweegt, moet contact opnemen met een gerenommeerde fokker om te praten over hoe het is om met het ras te leven. Sommige volwassen Tibetaanse Mastiffs kunnen af en toe gered worden. Vaker echter zal iedereen die op zoek is naar een Tibetaanse Mastiff een gerenommeerde fokker moeten opsporen en op een wachtlijst (vaak een lange wachtlijst) voor een puppy moeten komen. De European Tibetan Mastiff Association biedt veel nuttige bronnen op haar website.

Meer hondenrassen en verder onderzoek

Als je van de Tibetaanse Mastiff houdt, vind je deze rassen misschien ook leuk:

• Bullmastiff
• Mastiff
• Napolitaanse mastiff

Bekijk anders al onze andere artikelen over hondenrassen om u te helpen de perfecte hond voor u en uw gezin te vinden.