De anatomie van het oog van een hond lijkt ongelooflijk veel op de anatomie van een menselijk oog, omdat beide sclera (het witte deel), irissen (het gekleurde deel) en pupillen (de donkere opening in het midden van de iris) hebben. Net als wij laat de pupil van een hond licht door het oog en naar het netvlies. In een normaal, gezond oog zullen beide pupillen samentrekken bij veel licht en groter worden bij weinig licht. Dus wat betekent het als de pupillen van uw hond twee verschillende maten hebben?
Wat is anisocorie?
Anisocorie, hoewel een mondvol, is de medische term voor wanneer de pupillen twee verschillende maten hebben. Anisocorie is op zichzelf geen ziekte, maar eerder een symptoom van een onderliggende aandoening. Er zijn verschillende redenen waarom uw hond pupillen van verschillende grootte kan hebben.
- Hoornvlieszweer/verwonding
- Een hersen- of neurologische aandoening die de specifieke zenuwen aantast die naar het oog van uw hond lopen (bijv. Horner's Syndroom)
- Glaucoom (het aangedane oog zal een verhoogde druk in het oog hebben en zal worden verwijd)
- Degeneratief veranderd in het irisweefsel dat kan optreden bij veroudering
- Hoofd trauma
- Blootstelling aan chemicaliën of toxines
Afhankelijk van de onderliggende oorzaak ziet u mogelijk geen andere symptomen of ziet u andere, begeleidende oogsymptomen. Honden met anisocorie kunnen ook rode sclera's hebben, een troebel of blauw getint hoornvlies (de buitenste laag van het oog), oogafscheiding, een hangend ooglid, een loensend oog of wrijven/klauwen in het aangedane oog. Uw hond kan ook minder actief zijn dan normaal.
Ongeacht de oorzaak, als de anisocorie van uw hond plotseling begint, is dit een noodgeval dat onmiddellijke veterinaire zorg vereist. Als u uw hond niet meteen verzorgt, kan dit het gezichtsvermogen van uw hond in het aangedane oog permanent beschadigen.
Diagnose van de reden voor de anisocorie van uw hond
De meeste oogonderzoeken beginnen met drie basistests: een Schirmer-scheurtest, fluoresceïnekleuring en een intraoculaire druktest. Een Schirmer traantest zal het vermogen van de ogen van uw hond om tranen te creëren controleren. Er zijn bepaalde ziekteprocessen die de traanproductie remmen. De ogen van uw hond zullen proberen te compenseren, maar in plaats van tranen kunnen ze een dikke, plakkerige afscheiding produceren. Dit alles om te zeggen dat je misschien denkt dat je hond gewoon funky tranen heeft, terwijl hij er in werkelijkheid een gebrek aan heeft! Het oog kleuren met fluoresceïne kleurstof kan eventuele zweren op het hoornvlies van uw hond verlichten . De vlek zal zich in de zweer zelf verzamelen, zodat, zelfs wanneer overtollige vlek uit het oog wordt gespoeld, de vlek nog steeds fluoresceert onder een zwart licht. Het controleren van de intraoculaire druk van uw hond kan zowel glaucoom als uveïtis controleren. Als uw hond glaucoom heeft in één of beide ogen, zal de bloeddruk hoger zijn dan normaal. Als uw hond uveïtis heeft in één of beide ogen, zal de bloeddruk lager zijn dan normaal. Wees gerust, diergeneeskunde controleert niet eye druk met de gevreesde 'air puff' test die vaak in de menselijke oogheelkunde. & Nbsp;
Als de standaard drie oogtesten niets afwijkends aan het licht brengen, wil uw dierenarts misschien meer gespecialiseerde tests uitvoeren. Zachte schraapmonsters van het bindvlies van uw hond kunnen naar een extern laboratorium worden gestuurd voor histopathologie, waar een dierenartsspecialist de monsters onder een microscoop zal bekijken. Hieruit kunnen ze bepalen of er abnormale cellen aanwezig zijn die kunnen wijzen op een goedaardige (of kwaadaardige) groei. Uw dierenarts wil mogelijk een bloedpanel controleren om systemische ziekten uit te sluiten. Ze willen misschien ook dat uw hond schedelröntgenfoto's, een MRI krijgt of zelfs door een dierenarts oftalmoloog wordt gezien.
De anisocorie van uw hond behandelen
Hoe u de anisocorie van uw hond het beste kunt behandelen, hangt volledig af van de oorzaak van de anisocorie van uw hond. Een specifieke behandeling zal gebaseerd zijn op de specifieke ziekte. Als de anisocorie van uw hond het gevolg is van blootstelling aan chemicaliën of toxines, kan het verwijderen van de stof de anisocorie omkeren. Sommige oorzaken, zoals het syndroom van Horner, zijn zelfbeperkend en de anisocorie kan vanzelf verdwijnen. Om nog andere oorzaken, zoals degeneratieve aandoeningen, kan de anisocorie van uw hond nooit beter worden. Sommige oorzaken van anisocorie kunnen ook langdurige medicatie vereisen. Als het gezichtsvermogen van uw hond wordt aangetast vanwege hun anisocorie, zal hun gezichtsvermogen nooit meer normaal worden.
Ongeacht de reden voor de anisocorie van uw hond, is onmiddellijke veterinaire aandacht van vitaal belang voor het gezichtsvermogen en de gezondheid van uw ogen. Of u nu een dierenarts voor noodgevallen of uw gewone dierenarts ziet, zij kunnen u helpen erachter te komen wat de verontrustende oogsymptomen van uw hond veroorzaakt en hoe u het probleem het beste kunt aanpakken.
