Hoe te herkennen of uw hond een aanval heeft?
Hulpeloos toekijken hoe een hond een aanval krijgt, met zijn of haar lichaam schokkend, kan een beangstigende ervaring zijn. Het is vooral beangstigend als uw hond nog nooit eerder een aanval heeft gehad. U vraagt zich misschien af welke symptomen uw hond zou ervaren als hij een aanval zou krijgen.
Symptomen van aanvallen van honden
Een aanval wordt veroorzaakt door een afwijking in de elektrische werking van de hersenen, met name in het deel van de hersenen dat bekend staat als de hersenschors. Er zijn een aantal symptomen die kunnen worden geassocieerd met een aanval bij een hond.
- Uw hond kan veranderingen in zijn bewustzijnsniveau vertonen of zelfs bewusteloos raken tijdens een aanval.
- Er kan een verandering in de tonus van de spieren optreden, waardoor de benen en nek verstijven.
- Er kunnen schokkende bewegingen van de spieren en/of peddelen van de poten van uw hond zijn.
- De gezichtsspieren kunnen ook betrokken zijn bij de aanvalsactiviteit, waardoor de oogleden van uw hond trillen of de mond heftig opent en sluit.
- Uw hond kan tijdelijk de controle over zijn lichaamsfuncties verliezen en overmatig plassen, poepen of kwijlen.
Het is mogelijk dat uw hond herkent dat er iets niet klopt voordat de aanval daadwerkelijk plaatsvindt. Dit wordt de prodromale periode genoemd. Uw hond kan onrustig of nerveus zijn.
Na de aanval kan uw hond lusteloos of depressief lijken. Hij lijkt misschien zelfs een beetje bezadigd. Dit wordt de postictale periode genoemd en de duur van het herstel kan nogal variabel zijn.
Soorten aanvallen bij honden
Er zijn verschillende soorten aanvallen die bij honden voorkomen.
- Gegeneraliseerde aanvallen zijn het meest voorkomende type aanval bij honden. Gegeneraliseerde aanvallen zijn aanvallen waarbij de gehele hersenschors is betrokken en worden vaak 'grand mal'-type aanvallen genoemd. Er is meestal sprake van bewustzijnsverlies, spierstijfheid, schokkende bewegingen van de spieren en spiertrekkingen van verschillende lichaamsdelen. Gegeneraliseerde aanvallen kunnen vele oorzaken hebben, waaronder hersentumoren, infecties of ontstekingen; hoofd trauma; stofwisselingsstoornissen (abnormale elektrolytenspiegels of lage bloedsuikerspiegel bijvoorbeeld); en idiopathische epilepsie waarbij de oorzaak van de aanval niet kan worden vastgesteld.
- Gedeeltelijke of focale aanvallen ontstaan in een gelokaliseerd gebied van de hersenen. Dit soort aanvallen kan leiden tot abnormaal gedrag, zoals ongewoon blaffen, huilen, kaken breken (alsof uw hond een vlieg probeert te vangen), likken of kauwen of agressief gedrag. Focale aanvallen kunnen ook spiertrekkingen veroorzaken in een specifiek deel van het lichaam, stijfheid van slechts één lichaamsdeel (zoals één been) of onvrijwillig draaien van het hoofd van uw hond.
- Gemengde aanvallen kunnen gedeeltelijk of focaal beginnen en vervolgens gegeneraliseerd worden.
Wat te doen als uw hond een aanval heeft?
Hoe eng epileptische aanvallen ook zijn om te zien, het is belangrijk om te begrijpen dat de aanval zelf niet erg gevaarlijk is voor honden, tenzij deze langer dan ongeveer vijf minuten duurt of als ze in clusters voorkomen. Bescherm uw hond tijdens de aanval door hem weg te leiden van gevaren (bijvoorbeeld straten of de bovenkant van de trap), iets zachts onder zijn hoofd te leggen en hem anders met rust te laten.
Bel uw dierenarts of 24-uurskliniek voor advies over wat u vervolgens moet doen. Afhankelijk van de ernst van de aanval en de algehele gezondheid van uw hond, moet hij mogelijk onmiddellijk worden gezien voor diagnose en behandeling.
