Haakwormen bij puppy's

Hookworms zijn een veel voorkomende intestinale parasiet van puppies. Afhankelijk van de soort zuigen ze bloed of nemen ze beten uit de wand van de dunne darm van de hond, wat kan leiden tot ernstige bloedingen.

Alle honden zijn vatbaar voor haakwormen, maar puppy's lopen het grootste risico omdat ze mogelijk niet de immuniteit hebben tegen de wormen die volwassen honden gewoonlijk ontwikkelen. Toch zijn haakwormen schadelijk voor honden en kunnen ze zich gemakkelijk verspreiden in het milieu en zelfs mensen en daarom is een diergeneeskundige behandeling belangrijk. Immuniteit verwijdert niet noodzakelijk alle parasieten, maar het helpt wel om hun effecten te verminderen.

Incidentie van haakwormen

Verschillende soorten haakwormen beïnvloeden honden. Ancylostoma caninum is het belangrijkste, en samen met Ancylostoma braziliense wordt het gevonden in warme klimaten. Uncinaria stenocephala treft ook af en toe honden en wordt aangetroffen in koele klimaten. De hoogste incidentie van de ziekte wordt gevonden in zuidelijke staten waar hogere vochtigheids- en temperatuuromstandigheden een ideale omgeving voor de parasiet bieden.

Levenscyclus van mijnwormen

De volwassen haakwormen zijn ongeveer 2,5 cm lang. Ze paren in de darm van de pup en vrouwtjes leggen eieren die in de ontlasting worden doorgegeven. De eieren komen in ongeveer een week uit en besmettelijke larven ontwikkelen zich verder in de omgeving. In warme en natte omstandigheden kunnen larven twee maanden leven. Ze geven de voorkeur aan zandgrond, maar kunnen op gras kruipen op zoek naar een gastheer.

Hoe puppy's haakwormen vangen

Honden kunnen op verschillende manieren besmet worden. Puppy's kunnen larven oppikken uit aarde of uitwerpselen. De gebruikelijke route is het inslikken van de parasiet na het opsnuiven van geursporen of likken. Larven kunnen ook rechtstreeks in de huid doordringen, meestal via de voetzolen van de hond. Besmettelijke haakwormlarven zijn in staat om de menselijke huid binnen te dringen, waardoor cutane larvale migrans ontstaan waarin migrerende larven in de huid kleine, rode jeukende sporen veroorzaken. Honden kunnen ook besmet worden door het eten van een besmette muis of kakkerlak.

Nadat ze zijn ingeslikt of de huid hebben gepenetreerd, duurt het ongeveer twee weken voordat de onvolgroeide wormen migreren in de bloedbaan, door de longen en in de darm waar ze rijpen. Wanneer de hond ouder is en een gevestigde immuniteit tegen de parasiet heeft, zullen de larven de longen misschien nooit bereiken en in plaats daarvan in een stilstaande ontwikkeling blijven in verschillende weefsels door het hele lichaam.

Wanneer een hond drachtig wordt, migreren de wormen naar de borstklieren en infecteren vervolgens de puppy's kort na de geboorte wanneer de puppy's borstvoeding geven. Bij mannetjes en niet-zwangere vrouwtjes kunnen weefselaantastende larven terug in de bloedsomloop "lekken", volwassen worden en zich voortplantende volwassenen worden.

Tekenen van haakwormen

Haakwormen veroorzaken bloedverlies, wat leidt tot bloedarmoede. De tekenen van bloedarmoede zijn bleek tandvlees, zwakte, slechte groei en gewichtsverlies. Wanneer jonge puppy's voor het eerst worden blootgesteld aan haakwormen, hebben ze geen natuurlijke verdediging en kunnen ze snel overweldigd raken door een massale plaag. Acute mijnwormziekte ontstaat plotseling en naast tekenen van ernstige bloedarmoede kunnen deze pups bloederige tot zwarte teerachtige diarree hebben. Een ernstige besmetting kan een plotselinge ineenstorting en de dood veroorzaken.

Volwassen honden ontwikkelen vaker een chronische of aanhoudende ziekte. Bepaalde rassen, zoals windhonden, zijn vatbaar voor chronische mijnworminfecties en vertonen vaak geen tekenen. Honden die gestrest, ondervoed of in een regio zijn waar mijnworm veel voorkomt, lopen het grootste risico. Chronische infectie wordt meestal gekenmerkt door milde diarree of braken, maar kan ernstig worden bij honden met verminderde immuniteit. Ernstig zieke of bloedarmoede dieren moeten in het ziekenhuis worden opgenomen.

Diagnose van haakwormen

Haakwormen worden gediagnosticeerd door eieren te vinden tijdens microscopisch onderzoek van de ontlasting. Jonge puppy's kunnen echter een acute ziekte krijgen zonder dat er eieren aanwezig zijn als de wormen te jong zijn om zich voort te planten.

Behandeling en complicaties

Er zijn verschillende medicijnen en medicijncombinaties goedgekeurd voor de behandeling van mijnworminfecties. Medicijnen worden gegeven in doses die zijn getimed om volwassen wormen en rijpende larven te doden, maar het is mogelijk dat larven niet worden verwijderd wanneer de ontwikkeling in andere weefsels is gestopt. Het is belangrijk om de instructies van uw dierenarts op te volgen bij het behandelen van uw puppy om er zeker van te zijn dat alle wormen worden geëlimineerd.

Soms ontwikkelen oudere honden met voortdurende blootstelling aan de parasiet een dermatitis van mijnworm op de plaats van huidpenetratie. Dit treft meestal de voetzolen en wordt mijnwormpododermatitis genoemd. De voeten van de hond worden pijnlijk, zwellen op, voelen warm aan en worden zacht en sponsachtig. Zonder behandeling kunnen de voetzolen losraken, de nagels vervormen en de voetzolen droog, dik en gebarsten worden. De behandeling is vergelijkbaar met de behandeling van darminfecties, maar kan een paar extra stappen omvatten.

Haakwormen voorkomen

Het voorkomen van mijnworminfectie kan alleen echt worden gedaan door ze in de eerste plaats geen haakwormen te laten krijgen, wat in sommige situaties moeilijk kan zijn. Maandelijks preventief tegen hartworm, zoals aanbevolen door uw dierenarts, is één ding dat u kunt doen om haakwormen onder controle te houden. Anders moeten vrouwelijke honden die moeten worden gefokt wormmedicatie krijgen zoals voorgeschreven door hun dierenarts om de overdracht van larven naar puppy's te verminderen.

Alle puppy's moeten onmiddellijk naar de dierenarts worden gebracht en ontwormd volgens de door de dierenarts voorgeschreven tussenpozen. Het is ook belangrijk om periodieke ontlastingsmonsters bij puppy's te controleren. Zelfs als een fecaal monster geen haakwormen vertoont, is ontworming bij puppy's vaak nog steeds gerechtvaardigd, omdat niet elk fecaal monster wormeieren zal vertonen.

Het beoefenen van goede hygiëne is een uiterst belangrijk onderdeel van het voorkomen van mijnworminfectie. Ruim ontlasting onmiddellijk van de tuin op om de overdracht van larven naar de omgeving te verminderen. Blootstelling aan de buitenlucht heeft het grootste risico in vochtige, schaduwrijke gebieden, dus houd de kennelgebieden droog en schoon.

Direct zonlicht helpt de wormenpopulatie in de omgeving te beteugelen. Grind- of zandpaden kunnen baat hebben bij toepassingen van steenzout of borax, die de larven zullen doden; deze stoffen doden echter ook gras.