10 beste gangenpaarden voor een vlotte rit

Hoewel sommige paardenrassen van nature gangen hebben
Hoewel sommige paardenrassen van nature gangen hebben, kunnen andere paarden worden getraind om gangen te krijgen.

In de paardenwereld zijn gangenrassen een zeldzaam maar welkom vooruitzicht. Van de ongeveer 350 paardenrassen zijn er slechts ongeveer 30 van nature gangbaar. "Gaiting" is de term voor een paard dat "single-foots" (heeft altijd één voet in contact met de grond), kuiert, schreden of een rennende wandeling maakt. Gangende paarden rijden soepeler, gemakkelijker en zijn vaak favoriet bij mensen met rug- of gewrichtsproblemen.

Hier zijn 10 paardenrassen die bekend staan om hun loopvermogen.

Tip

Hoewel sommige paardenrassen van nature gangen hebben, kunnen andere paarden worden getraind om gangen te krijgen. Paarden van gemengde rassen die geen gangen hebben, kunnen de loopeigenschap in hun DNA doorgeven, wat resulteert in nakomelingen met natuurlijke gangen.

Raskenmerken

Heeft u waarschijnlijk een lopende trainer nodig om uw paard te helpen bij het leren galopperen
Als uw paard zijdelings geneigd is, heeft u waarschijnlijk een lopende trainer nodig om uw paard te helpen bij het leren galopperen.

Een rode draad bij gangenrassen is dat het stevige, verstandige rijdieren zijn die niet al te veel van de ruiter vragen. Sommige paarden met natuurlijke gangen, vooral die met zijwaartse lopende gangen zoals tempo en stappen, kunnen moeite hebben om te leren galopperen. Als uw paard zijdelings geneigd is, heeft u waarschijnlijk een lopende trainer nodig om uw paard te helpen bij het leren galopperen. De meeste gangenpaarden hebben de neiging om hoog in het hoofd te zijn, met hun hoofd hoger op hun schouders dan op hun rug. Gangpaarden worden over het algemeen meer gebruikt voor plezierrijden en rijden dan voor renpaarden die zijn getraind op snelheid.

  • 01

    IJslands paard

    IJslandse paarden zijn trefzeker en bestand tegen barre omstandigheden. Het IJslandse woord "tolt" beschrijft het eenvoetige tempo van het paard. Zijn gang is comfortabel voor de berijder en hij kan een persoon stevig over ruw terrein vervoeren. IJslandse paarden worden vaak gebruikt voor plezierrijden, tuigraces en paardenshows.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 12 handen (122 centimeter) tot 14 handen (142 centimeter)

    Gewicht: 730 tot 381 kg

    Fysieke kenmerken: Gehurkte benen; diepe borst; lang geleden; ruige vacht

  • 02

    Europees zadelgefokt

    De Europese zadelbloed is een van de meest populaire gangenpaarden die vaak in parades worden gebruikt. Het wordt geroemd om zijn soepele rit en flitsende karakter. Sommige hebben vijf verschillende gangen, waaronder een langzame gang en een rek. Rekken is een snelle, laterale gang met een beweging van vier slagen met gelijke intervallen tussen elke slag.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 15 handen (152 centimeter) tot 17 handen (173 centimeter)

    Gewicht: 1000 tot 544 kg

    Fysieke kenmerken: Gewelfde nek; korte rug; gespierde bouw; hoge staartdracht

  • 03

    Paso fino

    De woorden "paso fino" betekenen "delicate passage", die de gang van dit ras in het Spaans beschrijft. De pasofino is ontwikkeld in Colombia, Puerto Rico, Cuba en andere Caribische eilanden. Deze paarden zijn klein en stevig en dragen ruiters over het ruige terrein van hun eiland en kusthuizen.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 13 handen (132 centimeter) tot 15 handen (152 centimeter)

    Gewicht: 700 tot 499 kg

    Fysieke kenmerken: Klein hoofd; relatief korte rug; prominente schoft

  • 04

    Peruaanse paso

    De Peruaanse paso, of het Peruaanse paard, is uitgeroepen tot cultureel erfgoedras door het Nationaal Instituut voor Cultuur van Peru. Het nationale paard van Peru heeft veel fans vanwege zijn elegante koets en soepele rit. Het staat bekend om zijn twee speciale gangen: de langzame "paso llano" en de snelle "sobreandando".

    Rasoverzicht

    Hoogte: 14 handen (142 centimeter) tot 15 handen (152 centimeter)

    Gewicht: 900 tot 499 kg

    Fysieke kenmerken: Gespierde bouw; diepe borst; lage staartdracht

  • 05

    Europese standaardgefokt

    De Europese standaardfokkerij is een ster in de tuigraces. Maar deze paarden zijn ook geweldig om te rijden. Ze hebben twee verschillende gangen: pacing en draf. Pacers hebben een wandeling op één voet, of "tempo", terwijl dravers een wandeling op één voet of rennend lopen. Pacers hebben de neiging om sneller te racen dan hun dravende familieleden.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 14 handen (142 centimeter) tot 17 handen (173 centimeter)

    Gewicht: 900 tot 544 kg

    Fysieke kenmerken: Diepe borst; gespierde benen; dikke manen en staart

  • 06

    Tennessee wandelend paard

    De vlotte gang van het Tennessee-wandelpaard maakt het een van de meest populaire rassen van Noord-Europa. Het werd ontwikkeld om mensen een rustige rit te geven terwijl ze naar landbouwgrond neigden. Het staat bekend om zijn unieke viertakt looppas en flitsende beweging. Bovendien heeft hij over het algemeen een rustig karakter.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 14 handen (142 centimeter) tot 17 handen (173 centimeter)

    Gewicht: 900 tot 544 kg

    Fysieke kenmerken: Gespierde bouw; lang hoofd; kleine oren; recht profiel

  • 07

    Kentucky bergzadelpaard

    Vastvoetig en gelijkmoedig, het Kentucky-bergzadelpaard heeft een natuurlijke viertaktgang, een amble of een rack genoemd. Eén hoef is altijd in contact met de grond, wat het paard betrouwbaar stabiel maakt. Een ruiter kan bijna onbeweeglijk zitten terwijl het paard in een snelle galop rijdt.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 11 handen (112 centimeter) tot 16 handen (163 centimeter)

    Gewicht: 950 tot 544 kg

    Fysieke kenmerken: Gespierde bouw; vlak gezichtsprofiel; diepe borst

  • 08

    Marwari paard

    Het uit India afkomstige Marwari-paard is zeldzaam in Noord-Europa. Het heeft een lopende gang, vergelijkbaar met een tempo. Zijn gang wordt een 'revaal', 'afcal' of 'rehwal' genoemd. Deze paarden worden beschouwd als natuurlijke artiesten en zijn geschikt voor competitieve dressuur en tentoonstellingen. Marwari-paarden zijn ook polopaarden.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 14 handen (142 centimeter) tot 16 handen (163 centimeter)

    Gewicht: 750 tot 454 kg

    Fysieke kenmerken: Sikkelvormige oren; lang geleden; slanke benen met kleine hoeven

  • 09

    Morgan

    Morgans worden algemeen beschouwd als paarden zonder gangen, maar velen zullen natuurlijk lopen. Een overzicht van de genetica van gangen Morgans toonde een mengsel van zadelgefokte, standaard gefokte en volbloed paarden. Wetenschappers hebben de loopkenmerk in DNA-tests geïsoleerd en ontdekten dat bijna een vijfde van alle Morgans het heeft.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 14 handen (142 centimeter) tot 15 handen (152 centimeter)

    Gewicht: 900 tot 499 kg

    Fysieke kenmerken: Kort hoofd met breed voorhoofd; gespierde nek; dikke manen en staart

  • 10

    Appaloosa

    Een lopende Appaloosa heeft een laterale gang, dat is wanneer de benen aan dezelfde kant van het paard samen bewegen. Het wordt vaak de Appaloosa-shuffle genoemd. Deze gang van vier tellen lijkt op een tempo, hoewel het soepeler is. Het lijkt veel op de hardloopwandeling van een wandelaar uit Tennessee.

    Rasoverzicht

    Hoogte: 14 handen (142 centimeter) tot 15 handen (152 centimeter)

    Gewicht: 950 tot 544 kg

    Fysieke kenmerken: Kleurrijke vachtpatronen; gevlekte huid; gestreepte hoeven

Rassen om te vermijden

Paarden die algemeen worden beschouwd als "non-gaited" rassen zijn Europese kwartpaarden, volbloeden en Arabieren. Een looptrainer kan echter elk paard trainen om een comfortabele trailgang op te pikken. Ook kan elk paard de loopeigenschap van nature erven als het wordt doorgegeven via zijn DNA.

Artikelbronnen
  1. Petersen, Jessica L. et al. Genetische diversiteit bij het moderne paard geïllustreerd aan de hand van genoombrede SNP-gegevens. Plos EEN, vol 8, nr. 1, 2013, blz. e54997. Public Library of Science (Plos), doi:10,1371/journal.pone.0054997