Kandidaten voor Olympische paardensport

Ian millar

De Olympische Spelen van Peking waren de negende Olympische Spelen van "Captain Canada" en zijn ervaring wierp zijn vruchten af met een zilveren medaille in de teamspringen. Millar reed Nederlands gefokt, In Style. Millar reed opnieuw op de Olympische Spelen van 2012 op 68-jarige leeftijd. Verrassend genoeg is hij niet de oudste Olympische ruiter. Die eer komt toe aan dressuuramazone Hiroshi Hoketsu. Millar miste de Olympische Spelen van Rio 2016 omdat zijn paard herstellende was van een ziekte. Een andere Millar, zijn dochter Amy, reed naar Canada.

Mark Todd

Na een pensionering van acht jaar na de Olympische Spelen van 2000 in Sydney, kreeg Mark Todd veel aandacht. Hij won twee gouden, een zilveren en twee bronzen Olympische medailles. Ook won hij twee keer goud en zilver op de Wereldruiterspelen. De evenementgemeenschap was opgewonden om te zien of zijn deelname Nieuw-Zeeland in de rij zou zetten voor een teammedaille in 2008. Met Todd en Gandalf als inspiratie, hoopte het Nieuw-Zeelandse team op het podium te staan.

Beezie madden

Levenslange ervaring met paarden gecombineerd met hard werken en een genereus paard heeft bijgedragen aan het springsucces van Madden. De showrecords van Madden zijn indrukwekkend. Ze is 's werelds meest succesvolle vrouwelijke springpaard. Madden rijdt op de 14-jarige Warmblood ruin Authentic. Dit paar hielp in 2004 een gouden medaille te winnen. Ze verdienden een individuele bronzen medaille op de Olympische Spelen van 2008 in Peking.

Steffen Peters

Peters is een drievoudig Olympiër wiens prestaties onder meer een bronzen teammedaille op de Olympische Spelen van Atlanta in 1996 omvatten. In die tijd reed hij Floriano, een koppel dat een formidabele aanwezigheid was op het internationale dressuurcircuit. Tijdens de Olympische Spelen van 2004 reed hij Raval, een 10-jarige Nederlandse warmbloedruin die indruk maakte op de juryleden in freestyle-evenementen. Op de Olympische Spelen van Rio in 2016 maakte Peters deel uit van het bronzen dressuurteam op Legolas 92.

Anky van Grunsven

Anky van Grunsven, die Salinero reed, is lid van hetzelfde Nederlandse team dat het goud mee naar huis nam op de Europese kampioenschappen 2007 in Turijn, Italië. Ze is al enkele jaren een topconcurrent voor Nederland. In 2006 werd ze beschuldigd en vrijgesproken van beschuldigingen van het gebruik van rollkur, een controversiële trainingsmethode die ervoor zorgt dat paarden hun nek hyper buigen. Ondanks de beschuldigingen, bracht ze naar huis een teamzilver en individueel goud van de Olympische Spelen van 2008 in Peking. De Olympische Spelen van 2012 in Londen waren de zesde Olympische Spelen van Van Grunsven en het zou haar laatste zijn. Voor de Olympische Spelen in Londen nam ze zes medailles mee naar huis, waaronder drie gouden. Ze is de enige ruiter die drie Olympische overwinningen heeft behaald in hetzelfde evenement. Haar toppaarden waren Bonfire en Salinero. Naast dressuur heeft van Grunsven ook in de reiningsport gereden en daarmee een plekje in het Nederlandse reiningteam verdiend.

Andere topruiters

Namen die consequent voorkomen in de lijsten met topkandidaten zijn Nick Skelton uit Groot-Brittannië, Eric Lamaze uit Canada en Peder Fredricson uit Zweden. Lamaze verloor op tragische wijze zijn paard, Hickstead, na een wedstrijd. Met een nieuw paard verzamelde hij echter bronzen medailles in zowel de team- als de individuele springwedstrijden op de Olympische Spelen van 2016 in Rio.

Nick Skelton, een van de oudste ruiters op de Spelen van Rio, won een individuele gouden medaille in de springsport. Rio was Skelton's zevende Olympische spelen.

Rio was de tweede Olympische spelen van Peder Fredricson. Hij won teamzilver in de springsport in Londen en won daarna individueel zilver op de Olympische Spelen van Rio.