De gele longnose vlindervis is een veel voorkomende vlindervis. Het en zijn nogal ongebruikelijke verwant, de grote longnose (Forcipiger longirostris) hebben een van de langste Hawaiiaanse vissennamen, lau-wiliwili-nukunuku-'oi-'oi. De betekenis is "blad van de wili-wili-boom met een scherpe neus". De tint van de vis is vergelijkbaar met de kleur van de grote, golvende bladeren van de Hawaiiaanse wili-wili-boom. Deze vis komt veel voor in de zuidelijke wateren van Hawaï bij Maui en het eiland Hawaï.
Rasoverzicht
Gemeenschappelijke namen: gele longnose butterflyfish, pincet vis, long-nosed butterflyfish, long-nosed koraalvissen
Wetenschappelijke naam: Forcipiger flavissimus
Volwassen maat: 22 centimeter (22 centimeter)
Levensverwachting: 22 centimeter (22 centimeter)
Kenmerken
Oorsprong en distributie
Deze vis wordt gevonden van Hawaï en de Revillagigedo-eilanden in zuidelijke richting naar Oost- en Centraal-Polynesië en vervolgens naar het westen over de tropische Stille Oceaan, door Oost-Indië en over de Indische Oceaan naar de kust van Afrika en de Rode Zee.
Deze vlindervissen brengen het grootste deel van hun tijd door in de buurt van blootgestelde zeewaartse riffen met veel koraalgroei, rotsachtige grotten en richels, en ze worden ook gevonden in laguneriffen. Ze bewonen diepten van 3 tot 476 meter met omgevingen die alles omvatten, van ondiepe flats tot zeer diepe muren. Ze worden meestal in paren gezien, hoewel ze soms in kleine groepen van wel vijf individuen worden gezien, en af en toe worden ze alleen gezien.
Kleuren en markeringen
De gele longnose vlindervis heeft een schijfvormig lichaam dat zijdelings wordt samengedrukt en heeft een lange uitstekende snuit met een kleine mond. De rugvin is doorlopend en heeft een afgeronde staartvin. Deze vis heeft een felgeel lichaam en gele rug, anaal- en buikvinnen. Er is een zwarte balk over de nek die de bovenste helft van de ogen bedekt, wat een maskerachtig uiterlijk geeft. De achterrand van de dorsale en anale vinnen kan een blauwe rand hebben en er is een prominente oogvlek op de anale vin net onder de staartwortel. De borst- en staartvinnen zijn transparant.
De gele longnose soort heeft een kortere snuit met een grotere mond aan het eind dan zijn grote longnose vlindervis tegenhanger. Deze vissen worden tangvissen genoemd, wat afkomstig is van het Latijnse forcipiger, wat 'tanglager' betekent. De monden van beide soorten vissen lijken op een chirurgische pincet. Deze vissen gebruiken hun langwerpige mond om ongewervelde prooien uit koraalrifspleten te plukken.
De twee soorten kunnen ook correct worden geïdentificeerd door hun rugstekels te tellen. De gele longnose vlindervis heeft meestal 12 stekels en 22 tot 24 zachte roggen, terwijl de grote longnose meestal 12 stekels heeft en 25 tot 28 zachte roggen.
Tankmaten
Over het algemeen is het een vreedzame vis. Vlindervissen kunnen meestal het beste afzonderlijk of in grotere aquaria als een paar worden gehouden. Het doet het beter met andere niet-agressieve vissen, maar kan in een matig agressieve gemeenschap worden geplaatst als het eerst in het aquarium wordt geïntroduceerd. Kleinere niet-agressieve vissen zoals kardinaalvissen, grondels, tilefish, feeënbaslets, feeën en lipvissen zijn goede kandidaten als tankmaten. Ook kunnen grotere en nogal territoriale maanvissen bij deze soort gehouden worden.
Hij kan samen met enkele andere vlindervissen worden gehouden, maar zal agressief zijn tegenover andere leden van zijn eigen soort, evenals andere vlindervissen in hetzelfde geslacht. Kleine maar zeer territoriale vissen zoals dottybacks moeten worden vermeden. Ook moeten vissen zoals baars of schorpioenvis, zelfs als ze klein genoeg zijn, worden vermeden.
Habitat en zorg
Gele longnose vlindervissen hebben veel beschutting en ruimte nodig om rond te zwemmen. Deze vissen geven de voorkeur aan rotswerk, bij voorkeur goed ontwikkeld levend gesteente, dat grotten of uitsteeksels heeft. Ze hebben ook een matige waterbeweging nodig.
Deze vis wordt niet aanbevolen voor aquaria van het riftype, aangezien het een bekende koraaleter is. Ze worden het best bewaard in aquaria met alleen vissen. Het heeft een goed ingeburgerde, minimaal zes maanden gerijpte tank nodig.
Deze vis is gevoelig voor zelfs de laagste niveaus van ammoniak en andere veranderingen in zijn omgeving die resulteren in een slechte waterkwaliteit. Plotselinge enorme waterveranderingen kunnen problemen veroorzaken. Overweeg waterverversing met 10 procent tweewekelijks of 20 procent per maand.
Geel longnose vlindervissendieet
Gele longnose vlindervissen zijn alleseters, maar zijn voornamelijk vleeseters. In het wild wordt hij gevonden in gebieden met overvloedige koralen, tussen koraalkoppen met zijn lange snuit. Het voedt zich met een grote verscheidenheid aan ongewervelde dieren, waaronder steenachtige koraalpoliepen en zachte koraalpoliepen, evenals prooidieren van kleine dieren, waaronder schaaldieren.
Bied in het aquarium vlezig voedsel, gedroogde vlokken, kant-en-klaar diepvriesvoer, garnalen en tabletten aan. Het kan genieten van het eten van levende artemia, maar moet zoveel verschillende soorten voedsel krijgen als het zal eten, omdat het niet alleen gedijt op dat dieet. De gele langsnuit kan zich vrij snel aanpassen aan het eten van typische aquariumvlindervissen. Er zijn nu verschillende diepvriesproducten op basis van spons verkrijgbaar die ook aan vlindervissen kunnen worden gevoerd. Groenten zoals Japans nori-zeewier kunnen ook de voorkeur hebben. Voer het minstens twee keer per dag. Als het een kleine juveniel is, moet er drie of vier keer per dag regelmatig voedsel in kleine hoeveelheden worden gegeven. Omdat het een vis met een dun lichaam is, kan deze vis, als hij niet wordt voorzien van een adequaat en uitgebreid dieet, in gevangenschap gemakkelijk verhongeren.
Seksuele verschillen
Er wordt geen seksueel verschil opgemerkt voor deze soort. Deze vissen zijn gonochoristisch, wat betekent dat elke vis een mannetje of een vrouwtje is (ze veranderen op geen enkel moment in hun leven in een ander geslacht).
Kweken van de gele langsnuitvlindervis
Deze soort is niet met succes in gevangenschap uitgezet of gekweekt. In het wild reproduceren vlindervissen, net als veel andere mariene organismen, door externe bemesting. Het zijn pelagische of eierverspreiders die veel kleine eieren in de planktonische waterkolom loslaten, waar ze met de stroming meedrijven totdat ze uitkomen. Eenmaal uitgekomen, bevinden de jongen zich in een post-larvale staat. Hun lichaam, dat zich vanaf het hoofd uitstrekt, is bedekt met grote benige platen.
Meer huisdier visrassen en verder onderzoek
Als gele langsnuitvlindervissen je aanspreken, en je bent geïnteresseerd in soortgelijke vissen voor je aquarium, lees dan verder:
Bekijk aanvullende visrasprofielen voor meer informatie over andere zoutwatervissen.
