Angst-agressie bij honden

Algemeen gedrag

Laten we de terminologie van angst-agressie eens nader bekijken. Er zijn hier twee termen waar we naar moeten kijken, de ene is de emotie van angst en de andere is het gedrag van agressie. Dit zijn twee aspecten die deel uitmaken van het dagelijks leven en vaak heel nauw met elkaar verbonden zijn.

Agressie kan in principe worden weergegeven vanuit verschillende emoties. Angst is er een van. Angst moet echter niet alleen als puur negatief worden beschouwd, het heeft een belangrijke functie: het beschermen van de eigen gezondheid en welzijn. Dus als de hond bang is dat zijn gezondheid of welzijn in gevaar is, zal hij reageren - misschien door ontsnappingsgedrag of agressie te vertonen. Deze vorm van agressie is dan onderdeel van defensieve agressie en komt heel vaak voor wanneer de individuele afstand niet wordt bereikt.

Triggers voor angstagressie

Ieder van ons kent de individuele afstand. Tot op zekere hoogte mogen onze tegenhangers dicht bij ons komen, de een wat dichterbij dan de ander. Dat hangt af van het medeleven, de opgedane ervaringen, de gezondheidstoestand en nog veel meer. Maar niet alleen wij mensen hebben deze individuele afstand, maar ook onze honden. Voor hen speelt ervaring ook een rol, maar ook de genetische component. Als de straal groter is, wordt dit de veiligheids- of vluchtafstand genoemd. Bij nadering reageert de hond met vluchtend of dreigend gedrag.

Komt de ander echter nog dichterbij, tot een minimale afstand, dan spreken we van de kritische afstand. Met deze nabijheid is er geen manier voor de hond om aan de situatie te ontsnappen. Hij zal agressief reageren en naar voren stormen om zijn tegenstander weg te houden. De afmetingen van de respectievelijke radii variëren van hond tot hond. Het kan dus zijn dat bij sommige honden de kritische afstand al op minder dan vijf meter wordt bereikt en bij anderen slechts enkele centimeters.

Neem territoriale agressie als een ander voorbeeld. Het maakt ook deel uit van angst-agressie. De motivatie achter dit gedrag is de angst om belangrijk territorium te verliezen. Het kan elke vorm van territorium zijn, zoals de auto, het huis, het appartement of zelfs de tuin. Het leefgebied wordt verdedigd tegen zowel soortgenoten als mensen. Hoewel territoriale agressie gebaseerd is op bezorgdheid om territorium, dat wil zeggen dat het defensief is, wordt het heel vaak meer en meer offensief naarmate het vordert. Dit komt door de ervaring van de hond: hij slaagt er altijd in om indringers te verdrijven. Hierdoor neemt het aandeel angst af en wordt de hond steeds zelfverzekerder. Daarom verandert het expressieve gedrag vaak van aanvankelijk defensief naar steeds aanvallender.

Wanneer moet de dierenarts betrokken zijn bij angst-agressie?

Aangezien ziektes en pijn ook de oorzaak kunnen zijn van angst en agressief gedrag, is het ten zeerste aan te raden om als eerste stap een dierenarts te raadplegen. Deze kan achterhalen of er een ziekte is en/of uw hond pijn heeft die de oorzaak is van de agressie die hij heeft getoond.

Management - belangrijk en elementair

Als het gaat om angst-agressie, is opvoeding en achtergrondkennis erg belangrijk om het gedrag van de hond beter te kunnen interpreteren en begrijpen. De herkenning van stresssignalen en de juiste classificatie van agressief gedrag moeten nader worden onderzocht en begrepen.
Als u niet zeker weet of u de lichaamstaal en het gedrag van uw hond goed begrijpt, zoek dan hulp bij een hondentrainer. Dit zal u helpen de tekenen van stress van uw hond te herkennen en zijn agressieve gedrag correct te classificeren.

Om alledaagse situaties aan te kunnen en ervoor te zorgen dat niemand gewond raakt, is het de moeite waard om een muilkorftraining te ontwikkelen. Als de muilkorf positief is getraind, kan uw hond de muilkorf ontspannen en rustig dragen zonder dat hij het als storende factor voelt. De muilkorf stelt u in staat om de respectieve situaties met minder stress onder de knie te krijgen, omdat het u persoonlijke veiligheid en zekerheid kan geven dat niemand gewond zal raken. Dit leidt dan weer vaak tot een grotere ontspanning van de hond, aangezien stemmingsoverdracht hier vaak een centrale rol speelt.

Verder mogen de eerdere ervaringen van uw hond niet genegeerd worden. Slechte of ontbrekende ervaringen kunnen de oorzaak zijn van angstige agressie. Als u bijvoorbeeld een puppy heeft, is het raadzaam om in een vroeg stadium de basis te leggen voor zoveel mogelijk positieve ervaringen. Aan de andere kant, als je een dierenbeschermingshond uit het buitenland hebt geadopteerd, weet je misschien niet veel van het verleden en kun je het misschien niet goed inschatten. Daarom is hier veel gevoeligheid en geduld vereist. Met op hem afgestemde trainingsstappen en veel positieve ervaringen, kun je hem zekerheid en ondersteuning bieden.

Het creëren van een veilig toevluchtsoord voor uw hond, zoals een hondenbox of mand, kan ook erg nuttig zijn. Positief getraind en misschien zelfs gekoppeld aan een ontspanningssignaal, kan uw hond op deze plek tot rust komen en ontspannen. Dit kan situaties enorm verlichten en je hond veel zekerheid geven. Evenzo kan uw hond er alleen heen gaan om zich terug te trekken als het te stressvol voor hem wordt.

Dit artikel is geen alternatief voor een dierenartsbezoek.