Omgaan met verdriet: troost voor mens en dier

Het verliezen van je eigen trouwe viervoeter is meestal niet onder woorden te brengen, hetzij plotseling en onverwacht, hetzij als een langzaam sluipend proces. De innerlijke pijn is ondraaglijk en voor veel hondenbezitters moeilijk te bevatten en te overwinnen. Herinneringen aan gedeelde uren, wandelingen of andere ervaringen laten het verdriet steeds weer oplaaien. Hoe kan dit verdriet worden overwonnen en verwerkt? Hier zijn tips om met verdriet om te gaan.

Omgaan met verdriet is individueel

Er is geen goed of fout als het gaat om het omgaan met verdriet, en er is geen "wees niet onbeleefd". Hoe elke individuele hondenbezitter rouwt om het verlies van hun geliefde hond is individueel. Zelfs binnen een gezin kan elk gezinslid in verschillende mate of openlijk rouwen om de viervoeter. Dit is belangrijk om te begrijpen om iedereen zoveel ruimte en tijd te geven als nodig is. Eén persoon mag alles verbieden wat aan de hond doet denken om elke herinnering, hoe pijnlijk ook, te vermijden en niet overweldigd te worden. De ander moet erover praten en wil foto's of andere memorabilia in de buurt. Dus als er zulke verschillen in het gezin zijn, is het belangrijk om erover te praten om misverstanden en meningsverschillen in deze moeilijke tijd te voorkomen.

Geef jezelf de tijd en sta jezelf toe om te rouwen

Iedereen rouwt een verlies op zijn eigen unieke manier en in zijn eigen tempo. Je moet dus zelf uitvinden hoe je het beste met deze situatie om kunt gaan. Niemand vertelt je welke maatregelen je moet nemen en op welke termijn je klaar moet zijn. Het is belangrijk voor je ziel om precies het juiste te vinden om dit verlies te verwerken. Maar dat is niet zo gemakkelijk te achterhalen in tijden van pijn. Goedbedoeld advies betekent niet meteen verbetering of is de juiste keuze voor je eigen welzijn. U kunt ook het gevoel hebben dat uw hond nog bij u is en u hem thuis belt of zoekt . Dit kan in het begin zelfs vrij vaak voorkomen. Want de geliefde viervoeter was niet zomaar een metgezel, maar een familielid, partner, vriend, beschermer, soulmate, een rots in de branding en nog veel meer. Hij laat een groot gat in het dagelijkse ritme. En dat accepteren kost tijd.

Neem dus de tijd en denk na over wat goed voor u persoonlijk is en wat u zou kunnen helpen en om de pijn te verlichten. Neem de tijd die je nodig hebt en laat je niet beïnvloeden door anderen. Misschien kunt u eerst op vakantie gaan om de nieuwe situatie het hoofd te bieden.

Je moet voor jezelf uitvinden welke strategieën je zullen helpen om met verdriet om te gaan. Soms kan het helpen om er gewoon over te praten, zodat je het verdriet niet wegslikt. Een klep helpt bij het reguleren van de eigen emotionele toestand. Er zijn veel manieren om je gevoelens te uiten. U kunt met uw vrienden of familie over uw verlies praten, of u kunt uw gedachten en gevoelens opschrijven. Als je je gevoelens liever onder woorden brengt en opschrijft, kun je je gevoelens lucht geven - of het nu woede, verdriet, teleurstelling, schuld of vreugde is. Schriftelijk kun je alle gevoelens formuleren zoals je wilt en zoals het je helpt. Schaam je niet voor je tranen of om hulp te vragen.

Afscheid nemen

De hond is een lid van het gezin en daarom wil niemand de overleden viervoeter zomaar achterlaten bij de dierenarts. Hoe u uw hond wilt begraven, moet goed worden overwogen. Als u een eigen tuin heeft, kunt u deze uitkiezen als uw laatste rustplaats. Er zijn echter een paar dingen waar u rekening mee moet houden als u uw hond daar wilt begraven. Het is beter om er op tijd achter te komen welke regels er in uw woonplaats gelden.

Als je je hond niet in de tuin wilt begraven of hem toch liever op een dierenbegraafplaats wilt begraven, is dat ook prima. Dierenbegraafplaatsen bieden eigenaren van gezelschapsdieren de mogelijkheid om een waardige rustplaats te vinden voor hun eigen geliefde viervoeter. Er zijn meestal verschillende vormen van begraven - ofwel volledig anoniem, dat wil zeggen zonder naamkaartjes of iets dergelijks, ofwel met een grafsteen en planten, gecremeerd of begraven, in een urn of in een andere container. Laat u in alle rust adviseren en neem dan pas uw beslissing.

Het rouwproces

Het rouwproces wordt vaak opgedeeld in verschillende rouwfasen. Deze kunnen helaas niet in de tijd worden vastgelegd en zijn te vatten in een concreet begin of een vast einde. Ze duren heel verschillend voor elke individuele persoon en kunnen ook in elkaar overgaan. In elke fase kun je verschillende emoties en zowel fysieke als mentale reacties ervaren. Zo kun je je de ene dag veel beter voelen, terwijl je de volgende dag denkt twee stappen achteruit te gaan. Wanhoop niet op deze momenten. We ervaren allemaal deze fasen, die in golven komen, in dergelijke rouwende situaties en ze maken deel uit van het omgaan met verdriet.