Kromfohrländer in rasportret

Raskenmerken en uiterlijk

Hoe ziet een kromfohrländer eruit?

De Kromfohrländer is een middelgroot gezelschapshondenras. Er zijn twee verschillende soorten haar: ruw haar en steil haar. Dit staat in de bepalingen van de General Appearance Standard. De norm zegt over vachtkleur:

basiskleur wit; lichtbruine, roodbruine tot zeer donkerbruine aftekeningen in de vorm van vlekken van verschillende grootte of als zadels. Zwarte punten toegestaan op bruine ondervacht. Op het hoofd: lichtbruine, roodbruine tot donkerbruine aftekeningen op de wangen, boven de ogen en op de oren. Grotendeels symmetrisch verdeeld met een witte aftekening die reikt tot aan het voorhoofd of doorloopt tot in de nek (symmetrisch masker met bles).

Door de extreme inteelt werden de honden in de praktijk steeds bleker qua bruintinten. Daarom werden in de jaren zestig foxterriërs gekruist om de kleuren te verbeteren. Een Kromfohrländer heeft hanteerbare afmetingen, die hij combineert met zijn vrolijke, vriendelijke, alerte uitstraling.

Hoe groot is een kromfohrländer?

Hij heeft een schofthoogte van 38 tot 46 centimeter en weegt 10 tot 12 kilogram.

Hoe oud wordt een kormforländer?

Het heeft een levensverwachting van 12 jaar en meer.

Eigenschappen en karaktereigenschappen

Welke kenmerken heeft een kromfohrländer?

De rasvereniging van de Kromfohrländer vat haar essentie als volgt samen:

De raszuivere Kromfohrländer is van nature een aanpasbare, gevoelige en gevoelige hond met terriërbloed.

Hij is een echte gezinshond. Hij volgt je waar hij kan. Tegelijkertijd draagt hij de trekken van de door Konrad Lorenz beschreven "eenmanshond". Binnen zijn mensen zijn er altijd een of twee mensen met wie hij een bijzonder hechte band heeft. Bijzonder hechte, zelfs intieme vriendschappen kunnen hier groeien als de mensen het toelaten. Dan is de wereld prima voor de hond als en zolang deze hartvrienden er zijn. Hij is je trouw. Als ze ontbreken, is hij rusteloos en kijkt hij pas naar de deur als zijn meester of meesteres eindelijk komt. Met een beetje goede training en begeleiding is hij een uiterst sympathieke gezinshond die ook heel goed overweg kan met kinderkracht. Tegelijkertijd is hij nogal gereserveerd tegenover vreemden. De meeste Kromfohrländer zijn ook zeer alert. Sommigen blaffen heel discreet, anderen melden elke beweging. Zowel aan de lijn als op het eigen territorium neigt de Kromfohrländer soms naar grootheidswaanzin. Dat schijnt een erfenis van de terriër te zijn. Hier moeten zijn zorgverleners een duidelijke leiderschapsrol laten zien. Pas met de ontwikkeling van zijn eigen persoonlijkheid, meestal op tweejarige leeftijd, wordt hij meer ontspannen in de omgang met de buitenwereld. Een ander voordeel van de Kromfohrländer is dat hij nauwelijks jachtinstinct heeft. Dat maakt gasrondjes of wandelingen in de natuur bij hem heel ontspannend.

Oorsprong & geschiedenis

Waar komt de kromfohrländer oorspronkelijk vandaan?

De Kromfohrländer is in het naoorlogse Duitsland ontwikkeld. Zoals zo vaak zijn veel verhalen verweven rond het ontstaan en ontstaan van een hondenras, waar - aantoonbaar - waarheid en fictie nauwelijks te onderscheiden zijn. Zo ook met de Kromfohrländer. In 1945 zouden Amerikaanse soldaten een hond naar Siegerland hebben gebracht die ze in Frankrijk hadden opgepikt. Peter, zoals dit mannetje later werd genoemd, begon zijn eigen bedrijf, maar vond toen nauwelijks iets te eten. De volledig uitgemergelde hond stond op het punt gered te worden toen Ilse Schleifenbaum, de vrouw van een advocaat uit Siegen, hem in huis nam. Later wordt gemeld dat Peter een Bretonse Griffon was. Een zeer gewaagde uitspraak gezien zijn voorkomen, zijn onbekende afkomst en tenslotte gezien het verschillende vachttype van zijn nakomelingen. Peter zelf zal er niets om hebben gegeven. als begeleider van mw. Schleifenbaum zeer opmerkelijk. De buren van de Schleifenbaums hadden een teef zonder stamboom genaamd Fiffi, die wordt beschreven als een foxterriër. Dit resulteerde in parende en gezonde pups. Het fokken van rashonden had overal geleden onder de onrust en ontberingen van de oorlog. Sommige hondenrassen stonden op de rand van uitsterven. De puppy's van Peter en Fiffi vonden al snel een goed tehuis. Ilse Schleifenbaum liet deze dekking meerdere keren herhalen en kwam uiteindelijk op het plan om een nieuw hondenras op te richten. Uiteindelijk zou ze meer dan 400 puppy's op de markt brengen, zoals de Zwitserse kynoloog Hans Räber opmerkt in zijn encyclopedie van rashonden. Ze vond een cruciale bondgenoot in Otto Borner, de toenmalige directeur van de VDH, gevestigd in het naburige Dortmund. Tegen alle verwachtingen in erkende de VDH in 1955 de Kromfohrländer als nieuw hondenras. Ilse Schleifenbaum was toen de enige fokker. Er was maar één kweeklijn, die van Peter en Fiffi. Er werd zelfs meerdere malen gebruik gemaakt van incestueuze fokkerij om een uniform beeld van de honden te krijgen voor hun erkenning als nieuw ras. Deze extreem smalle fokbasis vormt vandaag de dag nog steeds een serieuze last voor dit hondenras. Vandaag zou de erkenning van een nieuw hondenras op een dergelijke basis niet langer denkbaar zijn; hier gelden veel strengere regels. De Kromfohrländer moet het gaan maken en heeft tot op de dag van vandaag een kleine maar stabiele en toegewijde fanbase opgebouwd. 1955 werd de Er was maar één foklijn, die van Peter en Fiffi. Er werd zelfs meerdere malen gebruik gemaakt van incestueuze fokkerij om een uniform beeld van de honden te krijgen voor hun erkenning als nieuw ras. Deze extreem smalle fokbasis vormt vandaag de dag nog steeds een serieuze last voor dit hondenras. Vandaag zou de erkenning van een nieuw hondenras op een dergelijke basis niet langer denkbaar zijn; hier gelden veel strengere regels. De Kromfohrländer moet het gaan maken en heeft tot op de dag van vandaag een kleine maar stabiele en toegewijde fanbase opgebouwd. 1955 werd de Er was maar één foklijn, die van Peter en Fiffi. Er is zelfs een aantal keren gebruik gemaakt van incestueuze fokkerij om een uniform beeld van de honden te krijgen voor hun erkenning als nieuw ras. Dezeextreem smalle fokbasis vormt vandaag de dag nog steeds een ernstige last voor dit hondenras. Vandaag zou de erkenning van een nieuw hondenras op een dergelijke basis niet langer denkbaar zijn; Hier gelden veel strengere regels. De Kromfohrländer moet het gaan maken en heeft tot op de dag van vandaag een kleine maar stabiele en toegewijde fanbase opgebouwd. 1955 werd het. Vandaag zou de erkenning van een nieuw hondenras op zo'n basis niet meer denkbaar zijn; hier gelden veel strengere regels. De Kromfohrländer moet het gaan maken en heeft tot op de dag van vandaag een kleine maar stabiele en toegewijde fanbase opgebouwd. 1955 werd het. Vandaag zou de erkenning van een nieuw hondenras op zo'n basis niet meer denkbaar zijn; Hier gelden veel strengere regels. De Kromfohrländer moet het maken en heeft een kleine maar stabiele en toegewijde fanbase opgebouwd tot op de dag van vandaag. 1955 werd de Kweekclub van de kromfohrländer in siegen opgericht, die vandaag de dag nog steeds zijn ras in de VDH vertegenwoordigt. De officiële erkenning door de Fédération Cynologique Internationale vond plaats op 28 november 1955. In Duitsland vallen jaarlijks ongeveer 200 Kromfohrländer-pups onder de paraplu van de VDH. Met het oog op het probleem van inteelt is in 2010 de fokclub ProKromfohrländer eV opgericht die dit met gerichte kruisingen en andere maatregelen systematisch wil tegengaan. De Dansk-Svensk Gårdshund, een zeer vergelijkbaar Deens-Zweeds hondenras dat voorlopig is erkend door de FCI, wordt gekruist om de fokbasis te verbeteren. Gezien de fokgeschiedenis van de Kromfohrländer en de zeer mooi op elkaar afgestemde fysieke en psychologische kenmerken van beide hondenrassen, lijkt dit een goede manier. Overigens komt de naam Kromfohrländer uit een dal bij Siegen,

Populaire mixen

Mengsels van Kromfohrländer met andere hondenrassen zijn zeldzaam maar onproblematisch.

Zorg, gezondheid en ziekten

Hoeveel zorg heeft een kromfohrländer nodig?

De zorg voor een Kromfohrländer is probleemloos; regelmatig poetsen is voldoende.

Heeft de kromfohrländer rasspecifieke ziekten?

Door de fokkerij heeft de Kromfohrländer een verhoogd risico op enkele erfelijke ziekten, die door de twee fokverenigingen serieus wordt bestreden.

Welke voeding is het beste voor een kromfohrländer?

De Kromfohrländer heeft geen speciale dieetwensen. Natuurlijk is eten van hoge kwaliteit goed voor zijn gezondheid en hij vindt het ook lekker. Zoals de meeste honden houdt hij ook van een vlezig runderbot en vers vlees. De Kromfohrländer is ook geschikt voor BARF.

Activiteiten

Hoeveel beweging heeft een kromfohrländer nodig?

Een Kromfohrländer heeft geen speciale eisen, maar is geschikt voor bijna alle activiteiten die je met een hond kunt doen.

Overwegingen alvorens te kopen:

Waar kun je een kromfohrländer kopen?

Als u uw leven wilt delen met een Kromfohrländer, moet u lang voor de aankoop op zoek gaan naar een fokker en hier contacten leggen. De fokker dient aangesloten te zijn bij een van de twee Kromfohrländer rasverenigingen. Er mag geen inteelt zijn, dat kun je inschatten uit de stamboom als daar geen dubbele naam voorkomt. De fokker had zijn nest goed moeten documenteren met een foto. U dient in overleg ter plaatse samen met de moederhond naar het nest te kunnen kijken.

Opvoeding en houding

Is een kromfohrländer geschikt voor mij?

De Kromfohrländer is gemakkelijk te leiden met een beetje vaardigheid en hondengevoel. Hij heeft de liefdevolle zorg van meester en meesteres nodig, een liefde die hij graag teruggeeft. Door zijn sterke persoonsgerichtheid heeft hij een bijzondere verantwoordelijkheid. Anders is het houden van een Kromfohrländer volkomen probleemloos. Hij is erg flexibel en past zich graag aan de levensstijl van zijn mensen aan. Een redelijk goed opgevoede Kromfohrländer kan overal mee naar toe, of dat nu in een goed restaurant, een hotel of op reis is. Natuurlijk wil hij ook zijn dagelijkse uitstapjes in de natuur. Hij is atletisch en capabel, maar geen junkie die werk zou eisen. Hij is gewoon een uiterst aangename metgezel die in alles mee zou gaan, maar niets buitengewoons zou eisen. Daarnaast is hij een goede gezinshond en partner van kinderen. De Kromfohrländer is ook geschikt voor singles, jong of oud. Het is van cruciaal belang dat zijn referentiepersoon(en) liefdevol voor hem zorgen. de opvoeding van de Kromfohrländer is een hoofdstuk dat vaak wordt onderschat. Als je als schattige puppy in het gezin komt, heb je de neiging om hem met dingen weg te laten komen - maar dat zou je niet moeten doen. Hij heeft vanaf het begin een consistente hand nodig. Ook hij wil en heeft deze begeleiding nodig. A en O van zijn opvoeding is liefdevolle consistentie. Er moeten regels worden opgesteld die vervolgens moeten worden gevolgd - vooral door zijn favoriete tweebenige vrienden. Hij leert dergelijke regels snel, maar is ook intelligent genoeg om eventuele inconsistenties te herkennen en indien nodig uit te buiten. Consistentie mag echter nooit worden verward met hardheid of zelfs brutaliteit. Deze zouden de hond psychologisch vernietigen. Management moet gebaseerd zijn op een intieme band tussen hond en eigenaar respectievelijk. vertrouwen tegen vertrouwen; daar kunnen de Kromfohrländer heel goed mee leven. Op deze manier is het gemakkelijk te trainen en kan het ook gemakkelijk worden beheerd door de toegewijde beginner.

Interessante weetjes & extra's

De Kromfohrländer is een jong, nieuw gecreëerd hondenras. Hij is een ideale hond voor het gezin maar ook voor alleenstaanden. Hij heeft handige afmetingen, die hij combineert met zijn vrolijke, vriendelijke, heldere persoonlijkheid.