Sint Bernard ras portret

Raskenmerken en uiterlijk

Wat doet een st. Bernard eruit?

De St. Bernard, ook bekend als de St. Bernard Dog, de officiële naam, is een van de weinige hondenrassen die iedereen kent of denkt te kennen. De Zwitserse Nationale Hond wordt gezien met het vat om zijn nek en redt zo lawineslachtoffers. Hij heeft eigenlijk veel te maken met het redden van lawineslachtoffers. Door de extreem geharde honden die in het hooggebergte van de Alpen werkten, veranderden misplaatste ontwikkelingen in de fokkerij hen in enorme reuzen die zichzelf bijna niet meer kunnen dragen. Samen met de mastiff is de sint-bernard tegenwoordig een van de zwaarste hondenrassen. Vanwege dergelijke afwijkingen van de hedendaagse fokkerij, wordt de St. Bernard beschouwd als een reddingshond nu ongeschikt. In het belang van het dierenwelzijn en de gezondheid van deze honden moet ook extreme grootte worden vermeden. De sint-bernard is sowieso een kenmerkende hond, die elk kind meteen herkent. Hij straalt majestueuze rust en sereniteit uit. Niet alleen kinderen houden van hem. Oorspronkelijk was de St. Bernhardshund alleen verkrijgbaar in kort haar. Tegenwoordig is het verkrijgbaar in twee pelsvariëteiten: de kortharige (stokharige) variëteit, die tegenwoordig vrij zeldzaam is, en de bekende langharige. De laatste heeft een middellange, rechte bovenvacht met veel ondervacht. De basiskleur is wit met kleinere of grotere helderrode borden of dekens. Hij heeft ook witte aftekeningen op zijn borst, poten, staartpunt, neusriem en een symmetrisch donker masker.

Hoe groot is een st. Bernardus?

De norm stelt een minimummaat voor reuen van 70 cm en een maximum van 90 cm voor, teven zijn iets kleiner.

Hoe oud wordt een heilige bernard?

De legendarische Barry was 14 jaar oud, waarvan hij 10 jaar in de actieve reddingsdienst op de Grote St. Bernhard heeft doorgebracht. Het is vandaag anders, door de mens gemaakt. Tegenwoordig is de Sint Bernard een van de honden met de laagste levensverwachting. De kolossen van vandaag bereiken slechts 6 tot 8 jaar. Slechts zeer zelden bereikt het de leeftijd van 10 jaar of meer. Een gezond gefokte St. Bernard met een gewicht van minder dan 70 kg is een robuuste en ondanks zijn grootte zeer zuinige hond - maar zonder problemen met zijn unieke karakter.

Eigenschappen en karaktereigenschappen

Welke kenmerken heeft een st. Bernard heeft?

De St. Bernard straalt sereniteit, kalmte uit, "boven de dingen staan". Hij is evenwichtig en zelfverzekerd. Ondanks zijn imposante formaat is hij gevoelig en zachtaardig. Zijn "koppige kop" is typerend voor dit ras, niet alleen van buitenaf. De Sint-bernard- of Sint-bernardhond is betrouwbaar en goedaardig, zelfs met vreemden. Er is nauwelijks een hond die zo'n tolerant, evenwichtig karakter heeft. Hij laat zich ook aaien en vastpakken door vreemde kinderen. Er is nauwelijks een hond die zo dol is op kinderen als die van de Sankt Bernhardpas. Niets lijkt hem te deren. Hij heeft echter een alert beschermend instinct. Hij verdedigt zijn gezin en zijn territorium compromisloos en uiterst effectief. Een gezonde en goed gesocialiseerde Sint Bernard verliest nooit de controle. Hij is geen blaffer en gaat indringers stilletjes en abrupt de confrontatie aan. Omdat hij soms graag buiten leeft met een opgeruimde hut, is hij vandaag de dag nog steeds geschikt als waak- en beschermingshond - maar een kennelhond is hij zeker niet. De basis hiervoor is de nauwe band met zijn menselijke familie, die centraal moet staan. Omdat hij aanhankelijk is en veel contact nodig heeft met zowel mensen als andere honden. De hechte band met meester en meesteres is immers de beslissende basis voor zijn opvoeding.

Oorsprong en geschiedenis

Waar komt de st. Bernard oorspronkelijk vandaan?

St. Bernard honden leefden en werkten in een hospice gerund door monniken bij de pas van de Grote St. Bernard in de Alpen. Het is historisch bewezen dat de beroemdste vertegenwoordiger van zijn ras "Barry" - Zwitsers voor kleine beer - meer dan 40 mensen van de sneeuwdood heeft gered, zij het zonder het schnapsvat. Dus St. Bernards zoals Barry bestonden echt en ze vestigden de legendarische reputatie van dit hondenras. De originele St. Bernard woog echter niet meer dan 40 of hooguit 50 kg. Dat is nu 200 jaar geleden. De oude St. Bernards, die de reputatie van het ras vestigden als onverschrokken en bedachtzame redders, waren spil in vergelijking met de reuzen van vandaag. Ze zouden niet eens geaccepteerd worden als St. Bernards op hondenshows. De Zwitserse cynoloog Hans Räber waarschuwde meer dan 20 jaar geleden:

De hospicehonden worden door alle kroniekschrijvers beschreven als buitengewoon groot. De beroemde Barry is vrij klein in vergelijking met de huidige St. Bernards, de reuzen van vandaag met een lichaamsgewicht van 65 tot 80 kg zouden niet langer geschikt zijn voor bergdienst.

En in de tussentijd hebben deze kolossen nog meer kolossen gekregen. Mannetjes van 100 kg en meer zijn niet ongewoon. Met ernstige gevolgen voor de gezondheid. De officiële FCI-norm specificeert 90 cm als maximale maat voor mannen - die toch al te groot is - maar stelt uitdrukkelijk geen bovengrens. Dit is catastrofaal voor de toekomst van deze oude verlossers van een ramp. In 1884 werd het "Swiss Dog Stambook" geopend. De allereerste inzending werd natuurlijk gedaan door een St. Bernard, Léon. In 1887 werd de St. Bernhardshund officieel erkend als Zwitsers hondenras. Sindsdien wordt het beschouwd als de Zwitserse nationale hond. Kort daarna, in 1891, werd in Duitsland de eerste speciale club voor Sint Bernards opgericht. Tegenwoordig is het 's werelds grootste vereniging voor de St. Bernard. Inmiddels hebben de vrienden van de St. Bernard actie ondernomen tegen de ongewenste ontwikkeling van de rashondenfokkerij. In Zwitserland werd de Barry Foundation opgericht voor het "behoud van de originele Sint-Bernardushonden uit de Grote St. Bernhard". Ze runt het Barryland op de oude plaats van activiteit van de Sint Bernards. Het toont niet alleen de geschiedenis van deze honden, ook St. Bernards - en dan nog de echte - worden ook gefokt. Dit geeft hoop voor de toekomst van dit hondenras en is altijd een bezoekje waard. Daar zijn bezoekers welkom.

Populaire mixen

St. Bernard-mixen zijn zeldzaam.

Zorg, gezondheid en ziekten

Hoeveel verzorging kost een st. Bernard nodig?

Verzorging is eenvoudig. Regelmatig poetsen is voldoende. Tijdens de vachtwissel twee keer per jaar is het allemaal wat ingewikkelder.

Zijn er rasspecifieke ziekten bij st. Bernardus?

Het belangrijkste gezondheidsprobleem van de St. Bernard is extreem fokken, fokken voor gigantisme. Zelfs de puppy's en jonge honden van dergelijke rassen worden te snel groot. Dit leidt tot coördinatieproblemen in het lichaam. Epilepsie en andere ziekten vergezellen de groeiende reus. De levensverwachting daalt dramatisch. De enorme groei en de daarmee gepaard gaande snelle gewichtstoename vormen een extreme uitdaging voor het hele lichaam. De genetische blauwdruk van de hond is niet ontworpen voor zulke reuzen. Zelfs de koppen, hoe "typisch" ze er ook uitzien, werden gefokt om ongezond te zijn, wat bij de geboorte tot problemen kan leiden. Men moet op de ogen letten: het hangende oog of het hangende ooglid is een wijdverbreid probleem, vooral bij bijzonder krachtige koppen, dat levenslange zorg vereist en de ogen ernstig kan beschadigen. Prof. Distl van de Universiteit voor Diergeneeskunde in Hannover beschouwt de St. Bernard als een van de rassen waarin epilepsie vaak voorkomt. Verschillende soorten kanker, zoals osteosarcoom, lijken ook veel voor te komen bij Sint Bernards. Het ras wordt ernstig aangetast door heupdysplasie en andere skeletaandoeningen.

Wat is het beste eten voor een st. Bernardus?

Puppy's en jonge honden, die zeer snel opgroeien, hebben deskundige begeleiding nodig voor een goede voeding. Tegelijkertijd moet er aandacht zijn voor gecontroleerd bewegen, niet te veel en niet te weinig. Volwassen sint-bernards lopen het risico maagtorsie te krijgen. Anders geldt, zoals bij elke grote hond, hetzelfde voor het eten: goed en voldoende. De St. Bernard is geschikt voor BARF - als het vakkundig wordt uitgevoerd.

Activiteiten met de sint bernard

Een Sint Bernard heeft geen speciale eisen qua activiteiten. Je moet hem echter in alle opzichten beschermen in de hitte: zowel fysiek als mentaal.

Overwegingen alvorens te kopen:

Waar kun je een st. Bernardus?

Voordat u een St. Bernard koopt, moet u goed controleren of u werkelijk aan alle eisen voldoet om vele gelukkige jaren samen met deze reus door te brengen. Pas als dit allemaal duidelijk is, moet men rondkijken naar een fokker en lang voor de aankoop contact opnemen. Je moet ervoor zorgen dat de fokker overdrijvingen vermijdt. De honden in zijn kennel mogen niet groot en niet te zwaar zijn. Ook mogen de koppen niet te krachtig zijn. Bovendien moet men er zeker van zijn dat er bij de voorouders geen epilepsie is opgetreden. Het mag in ieder geval duidelijk zijn dat een pup alleen rechtstreeks bij een gerenommeerde fokker gekocht mag worden. Betaal liever een paar honderd euro meer voor een pup van een gerenommeerde fokker. Deze euro's hebben een goede kans om de beste investering van je leven te worden.

Opvoeding en houding

Is een st. Bernard geschikt voor mij?

Alleen al vanwege zijn grootte en kracht is een St. Bernard geen hond voor beginners. Bovendien is het houden ervan - zoals bij alle grote honden - erg complex. Als je een sint-bernard wilt krijgen, moet je eerst een paar basiszaken duidelijk hebben. De extreme afmetingen brengen zeer praktische problemen met zich mee. Dat begint bij de auto. En wat gebeurt er als de volwassen reus ziek wordt of door ouderdom tijdelijk niet kan lopen? De St. Bernard is geen appartementshond. Maar ook in huis en tuin moet je er rekening mee houden dat de hond zonder veel moeite een bloemenborder kan omploegen. De vloer in huis mag niet glad zijn. De hond mag niet vaak trappen lopen moet. De sint-bernard gaat graag wandelen; hij is geen atleet, maar doet het liever rustig aan. In het belang van zijn conditie moet je ervoor zorgen dat hij elke dag buiten beweegt. Een Sint Bernard zou idealiter in het land gehouden moeten worden. Om plezier te hebben met uw sint-bernard, is een consequente training vanaf de puppytijd een basisvereiste. 60+ kilogram die koppig zijn en hoogstens lusteloos instructies opvolgen, zijn geen pretje. Je moet ook altijd in gedachten houden dat de St. Bernard veel sterker is dan een goed getrainde man. Een diepe, intieme band met meester en meesteres is de basis van opvoeding, nooit hardheid of dwang. Zelfs als puppy moet hij met stoïcijnse consistentie worden geleid. Als ze jong zijn, zijn St. Bernards vaak erg levendig en zullen ze het leiderschap van hun eigenaren uitdagen. Maar de sint-bernard is gemakkelijk te trainen. Zijn ontspannen, goedaardige karakter vergeeft zelfs deze of gene fout. Maar een goed onderbouwde opvoedingsbasis met duidelijke regels voor het dagelijks leven zijn een absolute voorwaarde voor zijn houding.

Interessante weetjes & extra's

De sint-bernard is terecht het symbool van de hond als hulp in nood. Hij deed het echt. Onder de moeilijkste omstandigheden. De moderne fokkerij heeft hem veranderd in een vormeloze kolos die geholpen moet worden. De St. Bernhardshund is een droomhond. We mogen hem zijn gezondheid en levensverwachting niet ontnemen. Zorg ervoor dat hij is als de oude echte St. Bernard. Betekent onder andere niet meer dan 70 kilogram zwaar.

---