Portret van een zwaarddrager

Sommige wilde vormen bereiken een lengte van 12 cm (mannetjes
Sommige wilde vormen bereiken een lengte van 12 cm (mannetjes, zonder zwaard) tot 14 cm (vrouwtjes), andere slechts 9 of 11 cm.

Het uiterlijk is ongewoon, omdat de onderste staartvin is verlengd tot een zwaard dat bijna net zo lang kan worden als het lichaam. Het uiterlijk, de gemakkelijke houdbaarheid en de vele variëteiten die beschikbaar zijn, maken het een van de meest populaire aquariumvissen.

Eigenschappen
Naam: Swordtail, Xiphophorus hellerii
Systeem: Levendbarende tandkarpers
Grootte: 10-14 cm
Herkomst: Mexico ten zuiden van Xalapa, Belize, Guatemala, noordwest Honduras, in rivieren die afwateren naar de Atlantische Oceaan
Bewaring: eenvoudig
Aquariumgrootte: vanaf 160 liter (100 cm)
ph: 7-8
Watertemperatuur: 20-24°C

Wetenswaardigheden over de zwaardstaart

Wetenschappelijke benaming

Xiphophorus hellerii

Andere aanduidingen

Xiphophorus Helleri, X.guentheri, X.guntheri, X.rachovii, X.brevis, X.strigatus

Systematiek

Klasse: Actinopterygii (straalvinnige vis)
Orde: Cyprinodontiformes (tandkarpers)
Familie: Poeciliidae (tandkarpers)
Onderfamilie: Poeciliinae (levendbarende tandkarpers)
Geslacht: Xiphophorus
Soort: Xiphophorus hellerii (zwaardstaarten)

Maat

Door het grote verspreidingsgebied is de variabiliteit relatief hoog. Sommige wilde vormen bereiken een lengte van 12 cm (mannetjes, zonder zwaard) tot 14 cm (vrouwtjes), andere slechts 9 of 11 cm. Het zwaard kan tot 0,67 van het lichaam lang worden.

Kleur

De kleur van de natuurlijke vormen is groenachtig met een metaalachtige tint en een duidelijke lengtestreep van het oog tot de bovenkant van het zwaard met zwarte randen. Bepaalde wilde vormen kunnen ook geelachtig of blauwachtig zijn. De eerste gecultiveerde vorm - na het kruisen van de wilde vorm van Platy en Swordtail - was rood. Er zijn nu nakomelingen in vele kleuren, van albino tot goud, ananas, neon en vele anderen.

Oorsprong

Oorspronkelijk worden zwaarddragers alleen gevonden van Mexico (ten zuiden van Xalapa) tot het noordwesten van Honduras in wateren die de Atlantische Oceaan instromen. Door het uitzetten van aquariumvissen zijn zwaardstaarten nu echter op alle continenten te vinden. In Europa komen ze echter alleen voor in warme wateren (Hongarije, Margaretha-eiland in Boedapest, rond Heviz).

Geslachtsverschillen

Zoals alle mannetjes van de levendbarende tandkarper heeft ook het mannetje van de zwaardstaart een anaalvin, het gonopodium, die is gevormd tot een paringsorgaan. Opvallend is de zwaardvormige verlenging van de staartvin. Er zijn echter twee soorten mannetjes: een waarbij het zwaard zich vroeg ontwikkelt en kleiner blijft (vroege mannetjes), en een andere waarbij de vissen er lang als vrouwtjes uitzien, maar groter worden en een langer zwaard ontwikkelen (late mannetjes). Echte vrouwtjes hebben een klein, donker vlekje bij de anus (zwangerschapsvlekje) en zijn beduidend voller.

Reproductie

Het zwaard kan tot 0,67 van het lichaam lang worden
Het zwaard kan tot 0,67 van het lichaam lang worden.

Swordtails zijn levendbarend. De paringsvertoning van mannelijke zwaardstaarten is een van de meest opvallende onder levendbarende aquariumvissen. Met gevouwen vinnen dartelt het mannetje heen en weer voor het vrouwtje in een zigzagdans voordat bevruchting en spermaoverdracht plaatsvinden. Ongeveer elke vier weken laat het vrouwtje dan tot 200 volledig getrainde jonge vissen los. Omdat de Swordtails hun jonge, zwangere vrouwtjes (herkenbaar aan hun singel) achtervolgen, kunnen ze in een apart, klein, goed beplant aquarium worden geplaatst om te werpen. Bij hoogdrachtige vrouwtjes van lichtgekleurde broedvormen is het soms zelfs mogelijk om kort voor de geboorte ter hoogte van de drachtplek de ogen van de jonge dieren door de slurf van het vrouwtje te zien ter hoogte van de drachtplek.

Levensverwachting

Swordtails hebben een levensverwachting van maximaal vijf jaar. Maar drie tot vier jaar is nog heel normaal.

Dingen om te weten over houding

Voeding

Swordtails zijn typische alleseters die zelfs op een puur droogvoerdieet kunnen worden gehouden. Ze accepteren echter ook graag diepgevroren en levend voer, dat eenmaal per week moet worden gegeven.

Groepsgrootte

Zwaardstaartmannetjes kunnen ronduit agressief naar elkaar toe zijn. Twee of drie mannetjes kunnen zo hevig met elkaar vechten dat er maar één mannetje overblijft. Als het aquarium groot genoeg is (vanaf 300 L), kunnen vijf of meer mannetjes van dezelfde grootte worden gehouden zodat de agressie gelijkmatig wordt verdeeld. De vrouwtjes moeten altijd een beetje in de meerderheid zijn, omdat de verkering van de mannetjes erg gewelddadig kan zijn.

Aquariumgrootte

Vanwege de maximaal haalbare lengte en het zeer onstuimige en uitgestrekte baltsgedrag dient het aquarium een randlengte te hebben van minimaal 100 cm (vanaf 160 L). Daar kan een mannetje samen met meerdere vrouwtjes gehouden worden.

Bekken setup

In de natuur hebben veel wateren weinig planten. Toch mogen ze niet ontbreken in het aquarium, omdat ze ook helpen bij de verzorging van het water. Een paar dichtere plantenstanden zorgen er ook voor dat de vrouwtjes zich een beetje kunnen terugtrekken als ze onder te veel druk staan, en jonge dieren om bescherming te vinden tegen hun ouders die hen achtervolgen.

Zwaardstaart socialiseren

Swordtails kunnen uitstekend gesocialiseerd worden met veel andere vissen. Agressief naar elkaar toe, mannetjes zijn vreedzaam tegenover andere vissen. Omdat ze de middelste tot bovenste waterlagen koloniseren, zijn bodemvissen bijzonder geschikt, maar ook barbeel en andere levendbarende tandkarpers die tot 10 cm groot worden. Maar ook veel andere niet-roofvissen zijn geschikt, zodat zwaarddragers bijna ideale bewoners van een gezelschapsaquarium zijn. Vanwege hun zeer actieve zwem- en baltsgedrag mogen ze niet worden gesocialiseerd met vissen die te kalm zijn. Ze zouden snel gestrest raken en daardoor kwetsbaarder worden.

Vereiste waterwaarden

De temperatuur dient tussen de 20 en 24°C te liggen, de pH tussen 70 en 80. Afwijkingen naar boven en naar beneden - behalve een te lage pH-waarde - worden goed getolereerd.