Ringhalsduif (witte duif)

De term duif verwijst naar een van de meer dan 300 soorten van de onderorde Columbidae van vogels. De meest voorkomende, de ringhalsduif, is een vriendelijk, niet veeleisend huisdier dat zowel binnen als buiten kan worden gehouden.

Oorsprong en geschiedenis

Hoewel ringhalsduiven oorspronkelijk uit Afrika komen, zijn er andere duivensoorten die inheems zijn in plaatsen over de hele wereld. Fruitduiven zijn bijvoorbeeld endemisch in Australië, terwijl rouwduiven een van de meest productieve en algemeen erkende wilde vogelsoorten in Noord-Europa zijn. Alleen de droogste gebieden van de Sahara en de koudste arctische gebieden hebben geen enkele soort van de onderorde Columbidae.

Verschillende duivensoorten geven de voorkeur aan verschillende habitats, en hoewel dit over het algemeen geen groep is die wordt bedreigd, worden ongeveer 59 van de meer dan 300 soorten met uitsterven bedreigd.

In het wild is de Streptopelia risoria- vorm die inheems is in Afrika sterk afhankelijk van de aanwezigheid van water en eet voornamelijk zaden, aangevuld met fruit en bessen. Mits voldoende water- en voedselbronnen aanwezig zijn, kan hij in bijna elke omgeving voorkomen, van graslanden tot dichte bossen. Deze winterhardheid en aanpassingsvermogen maken S. risoria het favoriete fokbestand voor huisduiven.

Temperament

Tamme, gedomesticeerde, met de hand gevoerde duiven staan bekend om hun lieve en zachte karakter. In tegenstelling tot papegaaien proberen softbills zoals duiven zelden te bijten of schade aan te richten met hun snavels. Sommige duiven kunnen wat nerveuzer zijn met mensen dan andere, maar dit kan vaak worden gekalmeerd door positieve socialisatie- en bindingstechnieken te gebruiken. Vanwege hun grotendeels vredige karakter kunnen duiven een goede keuze zijn als huisdier voor oudere kinderen die weten hoe ze kalm en zachtaardig moeten zijn met gezelschapsdieren.

Duifkleuren en markeringen

In het wild heeft een ringhalsduif doffe tinten grijs en bruin over het grootste deel van het lichaam, met een donkerdere kraag in de nek. Huisduiven kunnen voorkomen in een regenboog van selectief gefokte kleuren en kleurencombinaties, waaronder puur wit, mandarijn, bont en oranje. De meest algemeen erkende kleuren voor huisdieren zijn wit, grijs of een combinatie van beide, met verschillende soortspecifieke markeringen. De ogen zijn zwart, de snavel is zwart en de voeten zijn donkerpaars. Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar, hoewel mannetjes iets groter zijn.

Zorgen voor de duif

Mooie, charmante en gemakkelijk te verzorgen duiven zijn uitstekende huisdieren voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het bezitten van een huisdier, maar zich nog niet helemaal klaar voelen om het op te nemen tegen een moeilijkere vogel, zoals een papegaai. Duiven zijn veel voorkomende huisdieren en het is de moeite waard om contact op te nemen met reddingsorganisaties en adoptiebureaus voor dieren. Deze vogels broeden zo gemakkelijk in gevangenschap dat weesvogels vaak beschikbaar zijn. Duiven zijn ook gemakkelijk te vinden in gespecialiseerde volièredierenwinkels en bij fokkers.

Een duif staat bekend om zijn zachte karakter en stille, rustgevende vocalisaties en is een uitstekende keuze als huisdier voor zowel jonge als oudere vogelliefhebbers. Zoals elke huisdierenvogel, heeft een duif veel aandacht en socialisatie nodig, maar deze vogel is van nature meer geschikt om met mensen om te gaan dan sommige andere vogelsoorten, en beginnende vogelbezitters vinden het over het algemeen gemakkelijk om een duif te trainen en te binden. Hoewel duiven doorgaans niet de komische capriolen van de haaksnavelsoort vertonen, hebben ze charmante persoonlijkheden en met de juiste zorg kunnen ze hun eigenaren vele jaren van entertainment, liefde en gezelschap bieden.

Duiven kunnen zowel binnen als buiten gehouden worden. Een enkele vogel heeft een binnenkooi nodig van minimaal 61 centimeter in het vierkant en 76 centimeter hoog, hoewel groter altijd beter is. Als je een paar duiven grootbrengt, is een binnenvliegkooi van 157 centimeter hoog en ongeveer 81 centimeter in het vierkant geschikt. Duiven brengen veel tijd op de grond door, dus een kooi met een draadvrije bodem is het beste. Rust de kooi uit met een paar zitstokken om het vliegen tussen hen aan te moedigen.

Als ze buiten worden gehouden, moet een aangepaste volière stevig genoeg zijn om roofdieren buiten te houden en moet ze beschutting hebben om de vogels tegen de elementen te beschermen. Als u meer dan twee vogels houdt, wordt aanbevolen dat de volière ongeveer vier m² vloeroppervlak per vogel biedt.

Duiven hebben gezelschap nodig en als ze alleen binnenshuis worden gehouden, moeten ze voldoende vrije vluchttijd uit de kooi krijgen om te communiceren met menselijke verzorgers. Deze vogel heeft niet veel speelgoed nodig, maar schommels en spiegels in de kooi zijn een goed idee.

Duiven hebben een aanzienlijke blootstelling aan ultraviolet licht nodig dat wordt geleverd door direct zonlicht, dat niet wordt geleverd door zonlicht dat door glas wordt gefilterd. Vogels die binnenshuis worden gehouden, hebben waarschijnlijk aanvullende verlichting nodig van UV-lampen om vitamine D-tekort te voorkomen.

De duif voeren

In het wild leven de meeste duivensoorten van een dieet dat voornamelijk bestaat uit fruit, bessen en zaden. Van sommige soorten is bekend dat ze af en toe een insect binnenkrijgen, maar de meeste duiven gedijen op een vegetarisch dieet. Gezelschapsduiven in gevangenschap lijken het het beste te doen op een hoogwaardige zaadmix (vaak op de markt gebracht als een veilig dieet voor duiven, duiven of parkieten) aangevuld met gierst, commerciële pellets die zijn geformuleerd voor softbills en een verscheidenheid aan vers, vogelveilig fruit en groenten.

Oefening

Duiven zijn geen kauwende vogels, dus ze hebben niet veel speelgoed nodig. Ze hebben echter voldoende vrije vliegtijd nodig om te oefenen. Als je hem buiten houdt, zorg er dan voor dat de volière groot genoeg is om vliegruimte te bieden. Als uw vogel binnen wordt gehouden, moet hij enkele uren buiten de kooi kunnen vliegen in een veilige omgeving (zorgt ervoor dat hij niet kan ontsnappen).

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen

Duiven zijn vatbaar voor infectie door de parasiet Trichomonas gallinae, algemeen bekend als kanker. Symptomen zijn onder meer verkleuring of zweren rond de mond en soms diarree. Het kan worden behandeld met medicijnen tegen parasieten en kan worden voorkomen door goede hygiëne en regelmatige reiniging van de kooien.

Duiven die niet genoeg direct zonlicht krijgen, zijn vatbaar voor vitamine D-tekort. Binnen gehouden vogels moeten worden aangevuld met UV-verlichting.

Meer vogelsoorten als huisdier en verder onderzoek

Een andere duif/duivensoort om te overwegen is de Victoria-gekroonde duif, en er zijn nog veel meer ongewone huisdiervogelsoorten te ontdekken.