Paradijsvis - macropodus opercularis

De Paradijsvis (Macropodus opercularis) is een van de vroegste vissen die in aquaria worden gehouden, in 1869 vanuit Azië naar Frankrijk geïmporteerd en rond 1876 naar Europa gebracht. Deze winterharde vissen overleven bij temperaturen zo laag als 10°C, maar geven de voorkeur aan 24°C - 26°C en worden het best gekweekt bij 27°C. Ooit waren ze gezelschapsvissen in goudvistanks en vijvers, en ze vormen nog steeds een geweldige aanvulling op tuinvijvers in de zomer, vanwege hun neiging om hongerig muggenlarven en ander waterongedierte te eten!

Het was een van de eerste vissen die als tropische vissen in aquaria werden gehouden, maar toen soorten uit de Amazone beschikbaar kwamen, werden ze veel minder populair. Zie je, Paradijsvissen, zijn klein, ongeveer 8 centimeter volgroeid, maar zijn erg slordig en gemene vechters, geen goede maatjes voor de meeste gezelschapsaquariumvissen.

Ze zijn echter een fantastische vis voor een hobbyist die de kunst van het kweken van vissen leert. De Paradise Fish is een vissoort die bekend staat als een Labyrinth Fish (Orde: Anabantiformes), wat betekent dat hij een hulporgaan heeft waarmee hij lucht aan de oppervlakte kan ademen en zuurstof uit het water kan ademen via zijn kieuwen. Ze leven in het wild in ondiep, stilstaand water, zoals rijstvelden, waar het zuurstofgehalte in het water bijna onbestaande is.

Deze unieke gewoonte om naar de oppervlakte van het water te gaan om zuurstof in te ademen heeft hen een kweekmethode gegeven die bellennest bouwen wordt genoemd. De mannetjes van de labyrintvis bouwen een bellennest aan het wateroppervlak waarin het vrouwtje haar eieren gaat leggen. Sommige soorten, zoals de Paradise Fish en Betta Fish, zijn nauwgezet in hun constructie van het bellennest en het verzorgen van de eieren en jonge vissen, andere zoals de Kissing gourami blazen gewoon wat bellen, bevruchten willekeurig de eieren, laten ze wegdrijven in de actueel en dat is dat.

Het kweekproces van paradijsvissen

Zoals bij veel andere labyrintvissen, bouwt Paradise Fish nesten van bellen. Het mannetje blaast luchtbellen en slijm uit, die naar de oppervlakte stijgen en een "vlot" vormen, bij gebrek aan een betere term. Daarna volgt hij een uitgebreid paringsritueel dat al honderdduizenden jaren wordt uitgevoerd in stilstaande vijvers en rijstvelden. De kleuren van het mannetje zullen absoluut schitterend rood en blauw worden naarmate de paartijd nadert (je zult zien waar de term Paradise Fish op dit moment vandaan kwam). Verrassend genoeg wordt het vrouwtje in deze periode doffer en bleker.

Wanneer het vrouwtje rijp (vet) is met eieren en klaar is om te paaien, wikkelt het mannetje zich om het vrouwtje onder het "bubbelvlot". De eieren beginnen aan de opening van het vrouwtje te ontsnappen en worden tegelijkertijd door het mannetje bevrucht, terwijl de twee omhelsd blijven en onder het nest rollen. De eieren drijven op natuurlijke wijze omhoog, wat ongebruikelijk is voor Labyrinth Fish-eieren, aangezien bij de meeste soorten de eieren zinken en het mannetje ze in zijn mond vangt en in het bellennest blaast. Als een deel van de eieren begint te zinken, laat het mannetje het vrouwtje los, dat onbeweeglijk blijft, en het mannetje verzamelt de eieren voorzichtig in zijn mond en blaast ze in het bellennest erboven. Hij wikkelt zich dan weer om haar heen en hervat het proces keer op keer totdat er honderden eieren zijn gelegd.

Wanneer de paring is voltooid, kan het vrouwtje worden verwijderd, maar ze loopt geen gevaar voor het mannetje, opnieuw in tegenstelling tot de meeste Labyrinth Fish, maar haar taak zit erop en ze kan in een isoleerruimte worden geplaatst en goed worden gevoed met eiwitrijk voedsel om herstellen.

Wanneer het eitje volledig is gelegd, blaast het mannetje meer bellen om een tweede laag onder de eieren te maken en ze in te sluiten. Dit kan de volgende 48 uur door het mannetje keer op keer worden herhaald.

Het doel van het bellennest

Een van de redenen is dat het bellennest de eieren beschermt tegen de hitte van sterk zonlicht dat op de rijstvelden valt door ze in de schaduw te stellen. Een andere reden is dat het de eieren beschermt tegen bacteriën, het slijm van het mannetje dat hij gebruikt om de bubbels te maken, heeft eigenlijk antibacteriële eigenschappen. De derde reden voor het bellennest is om de eieren op één plaats bij elkaar te houden en de jongen (babyvisjes) vast te houden wanneer ze beginnen uit te komen, zodat het mannetje ze gemakkelijker kan beschermen tegen het gevaar van roofdieren. Dit is waar de meer wrede aard van deze vissen een voordeel wordt voor het voortbestaan van de soort!

• Temperatuur en broedtijd: De temperatuur moet constant op 27°C worden gehouden voor de beste resultaten voor het broeden en om de eieren in de beste conditie uit te laten komen, wat 48 uur zal duren.
• Tweede 48 uur: De komende 48 uur zie je alleen kleine zwarte haarachtige dingen die aan het bellennest hangen, de pas uitgekomen jongen. Het mannetje vangt gretig alle jongen die uit het nest in zijn mond vallen en blaast ze terug in het nest. MAAK JE GEEN ZORGEN! Dit is normaal, als hij dit niet deed, zouden de jongen sterven, hij is een geweldige vader, dat is zijn werk, de jongen moeten in het bellennest blijven totdat ze vrij kunnen zwemmen. Ze hebben geen voedsel nodig totdat ze vrij kunnen zwemmen; ze voeden zich op dit punt met hun dooierzakken.
• Vijfde dag: De baby's zullen nu een vrij zwemmende wolk van kleine jongen rond het mannetje zijn. Normaal gesproken eet hij zijn jongen niet op, maar het is nog steeds het beste om hem terug te brengen naar zijn oorspronkelijke tank, zijn ouderlijke taken zijn op dit punt gedaan. In de natuur is hij op zoek naar eiwitten om snel weer klaar te zijn voor de kweek, dus de jongen staan er nu alleen voor. Ze zullen beginnen met het eten van kleine organismen in het water, bekend als infusoria.
• De jongen voeren: Voer de eerste week nadat de jongen vrijzwemmen infusoria. Infusoria is het beste voedsel voor de jongen op deze leeftijd, en hier zijn 2 methoden om infusoria te maken:
• Infusoria maken - Methode 1: Het kweken van infusoria is relatief eenvoudig en kan worden gedaan door sla of spinaziebladeren in een kwart pot met aquariumwater en enkele slakken te doen. Laat de greens bederven; de slakken eten de rottende greens en hun uitwerpselen resulteren in de ontwikkeling van infusoria. Doe dit water samen met je jongen in het aquarium om het te zaaien met infusoria.
• Gemakkelijke infusoria - Methode 2: De sporen zijn in de lucht, dus je hebt geen startercultuur nodig, alleen een geschikt medium en voedsel. Neem een open pot aquariumwater en doe er een stukje lichtgekookte aardappel in. Na ongeveer een week zal het water troebel zijn met infusoria. Om de jongen te voeren, giet je gewoon wat van het troebele water in de tank en vul je de pot met vers aquariumwater. Als je ongeveer vijf culturen tegelijkertijd hebt, moet je jongen voorzien zijn van infusoria; gemakkelijk, eenvoudig, geen rommel!
• Schakel na een week van infusoriën over op microwormen: u moet een startercultuur kopen bij uw plaatselijke viswinkel of online leverancier. Deze uitstekende kleine wormen kunnen worden gevoerd in plaats van, of als aanvulling op, pas uitgekomen artemia. De microwormen voeden zich met het oppervlak van voedsel op basis van granen, zoals havermout. Om een kweekmedium te maken, kook je gewoon een beetje havermout op de gebruikelijke manier - gebruik alleen water, en het moet de gewone soort zijn, zonder smaak of suiker - en laat het dan afkoelen. Plaats een laag van ongeveer 0,33 inch diep op de bodem van een zeer schone container van het plastic kuiptype. Leg de cultuur die je zojuist hebt gekocht bovenop de havermout in het midden van de container. Plaats de bovenkant op de plastic kuipcontainer met enkele luchtgaten in het midden van de bovenkant en plaats de kuip op een warme plaats. Verwijder na een paar dagen voorzichtig de bovenkant van de container, je zult zien dat de kleine wormen langs de zijkanten van de container klimmen. Veeg eenvoudig de zijkanten af met een schoon plastic keukengerei en doe een kleine hoeveelheid in het water bij de vis, herhaal dit 4 of 5 keer per dag. Maak na ongeveer een week een nieuwe bak havermout, neem een lepel van de oude havermout met de wormen, doe deze in het midden van de nieuwe en je hebt een nieuwe batch.
• Derde tot vierde week: Uw jongen groeien goed en kunnen de meeste kleine visvoer eten, zoals verkruimeld vlokkenvoer of commercieel bereid voer voor jongen. De komende 4-6 maanden meerdere keren per dag voeren. Je hebt dan leuke vissen om aan vrienden te geven of zelfs te verkopen aan een lokale viswinkel of online. Geniet van je succes!
• Nog een laatste opmerking: hoewel het bouwen van het bellennest en het verzorgen van de jongen normaal gesproken het werk is van het mannetje, is gezien dat vrouwelijke Paradise Fish beide doet. Vermoedelijk, als een mannetje wordt gedood nadat de eieren zijn gelegd, kan een vrouwtje zijn werk overnemen. Dat kan echter niet het hele verhaal zijn. In aquaria is waargenomen dat vrouwtjes die klaar zijn om eieren te leggen, maar als er geen mannetje aanwezig is, een bellennest bouwen en hun eieren onbevrucht leggen.
  Het is zelfs bekend dat zo'n vrouw wordt geholpen door een andere vrouw. In één geval hield een aquariumhouder een mannetje en een vrouwtje uit elkaar door er een glasplaat tussen te schuiven. Het mannetje begon aan de ene kant van het glas een bellennest te bouwen en het vrouwtje aan de andere kant. Toen de aquariaan dit opmerkte, en voordat hij het glas kon verplaatsen, had het vrouwtje haar eieren onder het bellennest aan haar kant van het glas gelegd en probeerde ze het mannetje, dat nog aan de andere kant van het glas zat, weg te houden van haar eieren.