Let op, kantelraam! Gevaarlijke val voor katten

Kantelramen trekken op magische wijze katten aan. Ze stellen hen in staat om naar buiten te kijken en nauwkeurig te observeren. Gekantelde ramen kunnen echter snel een gevaarlijke en zelfs levensbedreigende val voor katten worden. De kat ziet een soort uitgang in de opening tussen het raamkozijn en de raamvleugel die ontstaat wanneer het raam wordt gekanteld. Ze zal proberen daar doorheen te glippen om naar buiten te gaan. Doordat de spleet echter naar de bodem toe sterk vernauwt, is de kans groot dat het dier vast komt te zitten en vast komt te zitten. Dan is er kans op ernstig letsel. De kat moet zo snel mogelijk worden bevrijd en onmiddellijk worden onderzocht door een dierenarts.

Welke gezondheidsproblemen kunnen het gevolg zijn?

Een kat die vastzit in een uithangraam zal proberen zichzelf te bevrijden. De bijbehorende bewegingen, in combinatie met haar lichaamsgewicht, leiden er meestal toe dat ze nog lager zinkt. Als gevolg hiervan wordt uw lichaam aanzienlijk samengedrukt in het gebied tussen de ribbenboog en het bekken. Het resultaat kan enorme kneuzingen zijn die leiden tot weefsel- en orgaanletsels. Bovendien is het niet ongebruikelijk dat spieren worden beschadigd en zenuwbanen en aders worden samengedrukt. De wervelkolom en het beenmerg kunnen ook worden aangetast. De bloedtoevoer wordt onvermijdelijk onderbroken op de directe drukpunten waar het raam en het lichaam samenkomen. Deze onderbreking leidt op zijn beurt meestal tot ernstige neurologische schade in het gebied van de achterpoten, wat meestal gepaard gaat met symptomen van verlamming. In deze context heeft de diergeneeskunde een eigen technische term bedacht - men spreekt van het kantelraamsyndroom.

Hoe bevrijdt u uw kat uit het onderste uitklapraam?

Als u een kat ontdekt die vastzit in een spleet in een uitklapbaar raam, moet u onmiddellijk handelen en het dier bevrijden. Dit vereist grote voorzichtigheid. Plaats een hand onder de borst van de kat en de andere onder zijn buik. De volgende stap is om de kat voorzichtig op te tillen. Het optillen mag echter slechts enkele centimeters zijn en pas worden gedaan totdat u een punt in de opening hebt bereikt waardoor het dier eruit kan worden getild. Aangezien onder andere de wervelkolom beschadigd kan raken, moet u alle schokkerige bewegingen vermijden. Praten met de kat kan haar helpen kalmeren.

Wat gebeurt er na de bevrijding?

Katten zijn zeer gevoelige dieren en zijn nauwelijks in staat om aan mensen te signaleren dat ze pijn hebben en gewond zijn. Door de schoksituatie en de adrenaline die daarbij vrijkomt, gedraagt de kat zich vaak rustig of kruipt zelfs weg nadat hij uit zijn gevaarlijke situatie is bevrijd. Je moet je daar echter niet door laten misleiden. In ieder geval is het raadzaam om de kat direct door een dierenarts te laten onderzoeken. Wacht in geen geval lang voordat u dit doet, anders kan het te laat zijn voor noodmaatregelen. Het is het beste om de kat direct na het bevrijden voorzichtig in een deken te wikkelen en naar de dierenarts of het dierenziekenhuis te brengen. Alleen experts kunnen bepalen of en hoe erg het dier gewond is geraakt. Dit geldt met name voor inwendige verwondingen aan de organen en eventuele tekenen van verlamming.

Tijdens het onderzoek krijgt de kat meestal een infuusoplossing. Dit helpt haar bloedsomloop te stabiliseren na de ernstige schok die ze had opgelopen door vast te zitten. Heel vaak zal de dierenarts dan ook cortisone injecteren. Enerzijds remt het ontstekingen die het gevolg kunnen zijn van verwondingen en anderzijds zorgt het voor de neutralisatie van giftige stofwisselingsproducten. Deze vormen zich heel vaak wanneer zuurstof via de bloedstroom terug in het celweefsel komt. Ten slotte zal de dierenarts bij de eerste behandeling van de kat naar alle waarschijnlijkheid ook een hoge dosis pijnstillers toedienen om de ongetwijfeld aanwezige pijn te verlichten en het dier te laten kalmeren. De verdere behandelingsstappen zijn uiteraard afhankelijk van het type en de ernst van de verwondingen. Soms kunnen maanden therapie nodig zijn.

Hoe wordt het kantelraamsyndroom behandeld?

Zoals reeds aangegeven is het zogenaamde kantelraamsyndroom de meest voorkomende ziekte wanneer een kat in de val zat. De behandeling bestaat uit twee delen. Naast het basisonderzoek gaat het eerste deel vooral over het verlichten van pijn en het bepalen van welke achterpoten precies en hoe erg verlamd zijn. Dit duurt in de meeste gevallen niet lang en is ongecompliceerd.

Het tweede deel van de behandeling duurt echter veel langer. Dit is dierenfysiotherapie met als doel de kat weer mobiel te maken. Uit veterinair onderzoek is gebleken dat ongeveer driekwart van alle katten met het kantelraamsyndroom volledig wordt genezen met geavanceerde fysiotherapie. Concreet betekent dit dat de dieren na de behandeling weer op dezelfde manier kunnen bewegen als voor het incident. Fysiotherapie vindt ook plaats in twee fasen. In fase één worden voornamelijk de spieren van de achterste extremiteiten gemasseerd. Dit bevordert niet alleen de bloedcirculatie in de spieren, maar verlicht ook eventuele krampen en verklevingen die zich in het weefsel hebben ontwikkeld. De intensiteit van de spiermassage wordt aangepast aan de pijngevoeligheid van de kat.

Zodra het dier geen pijn meer heeft, volgt fase twee van de fysiotherapie. Eerst worden de achterbenen gestrekt en gebogen door de therapeut. Hierdoor blijft de beweeglijkheid van de gewrichten behouden. Ten slotte volgt actieve bewegingstherapie, waarbij de therapeut de kat helpt te lopen. Hij profiteert van het feit dat het dier zelf probeert weer op de been te komen. Meestal wordt in dit verband een gecapitonneerde box gebruikt waarin de kat wordt geplaatst. Daarbij geldt altijd het principe dat actief bewegen de beste garantie is voor het herwinnen van volledige mobiliteit. Kort gezegd: deze dierenfysiotherapie kun je niet zelf doen, daar heb je een professional voor nodig. Maar jij kunt daarbij helpen. Het belangrijkste is dat uw kat zich weer vrij kan bewegen.