Voorkom botziekte bij honden

Helaas zijn botziekten bij honden niet ongewoon. De ziekten gaan vaak gepaard met veel pijn. Hoe u kunt zien dat uw hond is aangetast, hoe u voorzorgsmaatregelen kunt nemen en welke therapieën beschikbaar zijn voor de ZvH, artrose en problemen met tussenwervelschijven, leest u hier.

Altijd in zicht

Vrijwel geen enkele hond heeft ooit last van een aandoening van het bewegingsapparaat. Vooral op oudere leeftijd komen botziekten steeds vaker voor. Des te belangrijker is het om je geliefde viervoeter altijd in de gaten te houden. Omdat sommige gebruikssporen niet altijd direct zichtbaar zijn. Zodat uw hond snel geholpen kan worden en de therapie tijdig gestart kan worden, dient u zeker goed op uw pelsneus te letten.

Artrose bij de hond

Artrose is een van de degeneratieve botziekten bij honden. Met andere woorden, naarmate de ziekte vordert, worden individuele delen van het lichaam meer en meer beperkt in hun functionaliteit (degeneratie = "regressie"). Als uw hond artrose heeft, vervormen de gewrichten over een langere periode: het kraakbeen slijt snel en het gewrichtskapsel wordt vaak kleiner. De gewrichten passen niet meer goed in elkaar en de botten van uw hond schuren tegen elkaar aan.

De ongezonde soort kan zelfs botachtige gezwellen veroorzaken. Je kunt dit bij aangetaste honden vaak herkennen aan hun verdikte knieën, ellebogen, schouders, ruggengraat en heupen. Een duidelijk krakend geluid tijdens beweging kan ook duiden op verdikte gewrichten. Elke beweging is nu pijnlijk voor uw hond. Als artrose onbehandeld blijft, kan dit leiden tot verstijving van de gewrichten.

Oorzaken van artrose

De meest voorkomende oorzaak van artrose is slijtage van de gewrichten. De meerderheid van de dierenpatiënten zijn oudere honden. Maar ook een ongezonde belasting als gevolg van niet goed genezen breuken of een geblesseerde kruisband kan bij honden artrose bevorderen.

Dus als uw hond kreupel is, moeite heeft met traplopen of moeite heeft met opstaan, raadpleeg dan uw dierenarts. Röntgenfoto's en klinische onderzoeken leveren betrouwbare bevindingen op.

Heupdysplasie bij honden

Terwijl artrose in principe het hele lichaam kan aantasten, zijn de symptomen van heupdysplasie (Duits: "misstand"; kort: HD) geconcentreerd in het gebied tussen het bekken en de dijen van uw hond. Heupdysplasie treedt op wanneer de gewrichtskom niet diep genoeg is en de (vaak te kleine) heupkop geen goede ondersteuning kan vinden.

De gewrichten krijgen een ongezond bereik en er treedt pijnlijke botvorming op. Dit betekent dat bijvoorbeeld bij oudere dieren een verkeerde uitlijning van het bekkengebied ook kan leiden tot artrose. Als puppy's of jonge honden al last hebben van de symptomen van de ZvH, is dat vaak aangeboren of erfelijk.

Bovendien kunnen honden de ZvH eten. Op voorwaarde dat ze de aanleg al hebben, bevordert een voedsel dat honden laat groeien of aankomen, ook de "uitbraak" van botziekte. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, treft heupdysplasie echter niet alleen grote rassen, maar ook kleinere honden en soms zelfs katten (bijv. Maine coon).

Hoe herken ik heupdysplasie?

Door de pijn wordt uw hond uiteraard beperkt in zijn bewegingsvrijheid. Dus als je merkt dat je huisdier als puppy al een van de volgende symptomen vertoont, is het tijd om in actie te komen:

• Speelt weinig
• Banden snel
• Ligt veel rond

Al tussen de vierde en de zesde maand verschillen de heupgewrichten van aangetaste dieren van die van hun gezonde tegenhangers wat betreft hun stabiliteit. Maar de uiteindelijke diagnose moet door de dierenarts worden gesteld.

Hernia bij honden

Hernia's (hernia's) bij honden zijn zeker niet ongewoon. Immers, soms is alleen een schokkerige beweging voldoende - en elke verdere activiteit wordt een lijdensweg. Dus als je hond je niet meer toestaat zijn rug te aaien of als hij ineens weigert zelf de trap op te gaan, kan het zijn dat hij recentelijk een hernia heeft gehad.

In principe kunnen alle honden worden aangetast, maar vooral zogenaamde "chondrodystrofische" rassen hebben vaak last van rugklachten. Met andere woorden, dieren waarvoor de rasstandaard een lange rug, korte poten en een relatief grote kop voorschrijft. Deze omvatten bijvoorbeeld teckels, pekinees, cocker-spaniëls en Franse buldoggen. De pathologische gevolgen van een hernia bij honden worden daarom ook wel "teckelverlamming" genoemd.

Wat is een hernia?

De wervelkolom van de hond bestaat uit ongeveer 30 tussenwervelschijven. Idealiter absorberen ze schokken en maken ze het dier echt mobiel. De tussenwervelschijven bestaan uit a) een vezelige kraakbeenring en b) een gelatineuze kern. Als de ring al poreus is, is een onhandige beweging voldoende - bijvoorbeeld bij het ravotten - en komt de geleiachtige massa naar voren (protusie) of zelfs helemaal (extrusie).

Meestal is er sprake van pijnlijke zwelling in de rug, stoornissen in de bloedsomloop, ontsteking of verlamming van de voor- of achterbenen. Als het schijfweefsel op zenuwen drukt die de blaas of sluitspier aansturen, kan de verzakking zich ook uiten als incontinentie.

Oorzaken: slijtage en onjuiste belading

Net als bijvoorbeeld artrose kan een hernia ook bij oudere honden een teken van slijtage zijn. Obesitas bevordert ook dit proces. Bovendien worden kortbenige, lange rassen vaak aangetast voordat ze de ouderdom bereiken.

Behandeling van botziekte bij honden

Een hernia kan de hond voor het leven verlammen. In het ergste geval, dat wil zeggen als de omliggende zenuwen zo erg beschadigd zijn dat hij zijn darmen en blaas niet meer zelf kan ledigen, is de laatste stap hem in slaap te brengen.

Ga daarom met uw huisdier naar de dierenarts zodra u een botziekte bij uw hond vermoedt. Om één oorzaak vast te stellen, moet de dierenarts andere uitsluiten. Naast artrose, heupdysplasie of een hernia kan ook een wervelfractuur, ontsteking (bijv. panostitis) of een tumor de pijn uitlokken.

Tijdens het onderzoek zal de arts uw hond in de getroffen gebieden voelen of het bewegingsapparaat observeren en vervolgens een röntgenfoto maken. Computertomografie of myelografie (onderzoek van het ruggenmerg met een contrastmiddel) kan nodig zijn.

Medicatie en fysiotherapie

Heupdysplasie en artrose bij honden zijn helaas niet te genezen. Als het vermoeden van deze ziekten wordt bevestigd, zijn er een aantal maatregelen om de symptomen van uw hond, althans gedeeltelijk, weg te nemen. Medicamenteuze therapie is zeker de meest voorkomende.

Zolang uw hond niet wordt beperkt in zijn bewegingsvrijheid en de functie van de blaas en darmen niet wordt aangetast, kan medicatie voldoende zijn om de symptomen onder controle te krijgen, zelfs bij een hernia. Als de tussenwervelschijf van uw hond al is opgezwollen of erg versleten is, kunnen specifieke oefeningen van een fysiotherapeut voorkomen dat deze stijver wordt.

Warmte therapie

Bij de behandeling van artrose bij de mens maken fysiotherapeuten onder meer gebruik van echografie: Een transducer wordt gedurende enkele minuten in cirkelvormige bewegingen over de pijnlijke plek bewogen. Het weefsel wordt voorzichtig bewogen en warmte dringt het lichaam binnen. De spieren en gewrichten zijn ontspannen en de pijn neemt af.

Warmte in welke vorm dan ook is zeer nuttig bij de behandeling van botziekte bij honden. Warme manden op de vloer verlichten de pijn. Elektrische dekens kunnen ook als hondenmand worden gebruikt, maar ze kunnen gemakkelijk oververhitten en vlam vatten.

Uw hond mag daarom nooit zonder toezicht op de elektrische deken liggen. Een roodlichtlamp kan bijvoorbeeld helpen bij hevige heuppijn. Uw hond mag hier niet alleen met de lamp worden gelaten in verband met brandgevaar.

Zolang uw hond het goed doet, mag hij ongeveer een meter bij de warme lamp vandaan liggen. Als het hem te warm wordt, staat hij zelf op. Een hondenjas is ook uitermate geschikt voor honden met botziektes en gewrichtsproblemen: het beschermt de gewonde botten tegen kou en nattigheid. Zwemmen in warm water verlicht ook gespannen gewrichten.

OP als alternatief?

Als alle voorgaande therapieën geen effect (meer) hebben of als de symptomen verergeren, kan een operatie door een gespecialiseerde dierenarts het laatste redmiddel zijn. Artrose en HD kunnen gedeeltelijk worden gecorrigeerd met kunstmatige gewrichten. Als uw hond al verlamd of incontinent is door de hernia, worden de delen van de schijf die op de aangetaste zenuwen drukken mechanisch verwijderd als onderdeel van een operatie.

Deze maatregel houdt echter in dat uw hond daarna maandenlang pijn zal hebben en zelfs opnieuw moet leren lopen. Aangezien de gevolgen van deze operatie lang en pijnlijk kunnen zijn voor uw hond, moet u deze stap niet lichtvaardig nemen.

Botziekte voorkomen?

Omdat botziekten bij honden vaak te wijten zijn aan slijtage, kunnen ze niet 100% worden voorkomen. Toch zijn er enkele maatregelen die de kans op het optreden van symptomen kunnen verkleinen: Elke extra kilo op de ribben belast de gewrichten. Een consequent voedingsplan kan dus al botziektes voorkomen.

Aangezien de spieren een belangrijke rol spelen bij de ondersteuning van het skelet, moet u uw hond regelmatig bewegen. Lange wandelingen zijn soms nuttiger dan intensieve hondensporten (agility, joggen, disc dogging). Zeker als uw hond tot de risicogroep voor hernia behoort, mag hij zijn ruggengraat niet te zwaar belasten. Vermijd dus veelvuldig klimmen of springen van uw hond. Een borstharnas kan ook de halswervelkolom van uw hond ontlasten.