Portret van een vlindercichlide

Dwergcichliden zijn een verrijking voor het lagere woongedeelte van het aquarium. Een bijzonder kleurrijke soort is de vlindercichlide, die sinds zijn introductie meer dan 60 jaar geleden niets van zijn aantrekkingskracht heeft verloren. Hier leest u aan welke eisen deze mooie aquariumvis moet voldoen.

Wetenswaardigheden over de vlindercichlide

Wetenschappelijke benaming

microgeophagus ramirezi

Andere aanduidingen

Microgeophagus ramirezi, Papiliochromis ramirezi, Apistogramma ramirezi

Systematiek

Klasse: Actinopterygii (straalvinnige vis)
Orde: Perciformes (baarsachtig) of Cichliformes (cichlidachtig) - wetenschappers zijn het momenteel niet eens
Familie: Cichlidae (cichliden)
Geslacht: Microgeophagus
Soort: Microgeophagus ramirezi (vlindercichlide)

Maat

Vlindercichliden bereiken een maximale lengte van 5 cm (vrouwtjes) of 7 cm (mannetjes).

Kleur

De kop van de mannetjes is volledig oranje gekleurd, het gebied achter de kieuwen en op de voorborst is geel en vervaagt naar blauw naar achteren. Grote zwarte vlekken zijn te vinden in het midden van het lichaam en aan de basis van de rugvin, een zwarte, brede band loopt verticaal over het hoofd en door het oog. De gecultiveerde vorm "Electric blue" is bijzonder aantrekkelijk omdat hij overal blauw is. Ook goudkleurige gecultiveerde vormen worden vaak aangeboden.

Oorsprong

Deze cichliden zijn relatief wijdverbreid in het midden en hoger gelegen Rio Orinoco in het noorden van Zuid-Amerika (Venezuela en Colombia).

Geslachtsverschillen

De geslachten zijn niet altijd gemakkelijk te onderscheiden. Normaal gesproken zijn de kleuren sterker bij de mannetjes en zijn de voorste stekels van de rugvin aanzienlijk langer. Met veel nakomelingen en aanbiedingen in de handel lijken de kleuren echter erg op elkaar en zijn de rugvinstekels van de mannetjes niet meer. Als de buik roodachtig of paars is, is dit een duidelijk teken dat het een vrouwtje is. Deze kunnen ook voller zijn dan de mannetjes.

Reproductie

Vlindercichliden zijn open kwekers. Een geschikte plek, bij voorkeur een platte steen, een scherf aardewerk of een stuk leisteen, wordt eerst door beide ouders schoongemaakt. Na het paaien zorgen ze om de beurt ook voor de verzorging en bewaking van de eitjes, larven en jongen, men spreekt van eenoudergezin. In een aquarium groter dan 60 cm worden een koppel en enkele guppy's of zebravissen gebruikt als "vijandelijke factor" (er gebeurt niets met hen). Er zouden wat planten en een klein binnenfilter naast het paaigebied moeten zijn. De jonge vissen, die na ongeveer een week vrijzwemmen, kunnen pas uitgekomen Artemia-nauplii meteen eten.

Levensverwachting

De vlindercichlide is ongeveer 3 jaar oud.

Dingen om te weten over houding

Voeding

In de natuur wordt alleen levend voedsel gegeten. Van de veelal aangeboden nakomelingen worden vaak korrels, tabs en voervlokken geaccepteerd, zolang ze maar naar de bodem zinken. Hier moet u de dealer vragen wat hij voert en de vissen langzaam aan andere soorten voedsel laten wennen.

Groepsgrootte

Hoeveel paren u in een aquarium kunt houden, hangt af van de grootte. Voor elk paar moet een basisoppervlak van ongeveer 40 x 40 cm beschikbaar zijn. Deze gebieden kunnen worden afgebakend door wortels of stenen. De mannetjes krijgen kleine ruzies aan de territoriumgrenzen, maar deze hebben altijd geen gevolgen.

Aquariumgrootte

Een aquarium van 54 liter (60 x 30 x 30 cm) is voldoende voor een enkel paar en enkele gezelschapsvissen in de bovenste waterlagen, zoals enkele kleinere tetra's of rasbora. Maar ook in grotere aquaria voelen deze kleurrijke aquariumbewoners zich zeer op hun gemak.

Bekken setup

Sommige planten bieden enige bescherming als het vrouwtje zich wil terugtrekken. Ongeveer de helft van het aquarium moet vrije zwemruimte zijn, wortels en stenen kunnen het decor aanvullen. De ondergrond mag niet te licht zijn.

Socialiseren van vlindercichliden

De socialisatie met alle vreedzame, ongeveer even grote vissen is zonder problemen mogelijk. Dit kan met name de bovenste waterlagen revitaliseren, omdat vlindercichliden vrijwel altijd in het onderste derde deel blijven.

Vereiste waterwaarden

De temperatuur moet tussen 24 en 26°C liggen, de pH tussen 60 en 75.